12os Pithikos - Ένα Καλύτερο Αύριο (Ena Kalitero Avrio) στίχοι (lyrics)

Εγώ τραγουδάω για τα πολύ χαμηλα στρώματα
Ο κόσμος που μ' ακούει
Είχε πάντα πρόβλημα επιβίωσης kαι τότε
Και τώρα και αύριο δυστυχώς
Ο τόπος μας δεν προσφέρεται για
Ένα καλύτερο αύριο έχει
Κατάρα αυτός ο τόπος να μη βελτιώνει κάτι

Δεν μπορώ να αναπνεύσω, η αδικία με πνίγει
Φορτίο βαρύ
Μας τελειώνουνε αργά, βασανιστικά
Αναπνέω με καταστολή
Αύριο θα πεινάσει η μάνα σου κι ο
Αδερφός σου στους δρόμους θα βγει
Με τι θα πας να τον βρεις Με
Τα πολιτικά σου ή με τη στολή
Εάν ζούσε ο Κλεισθένης να δει
Θα σας είχε σιχαθεί
Δήμος και κράτος, πολίτης και δύναμη
Τι απ' τα δυό είσαι εσύ (Τι απ' τα δυό)
Πόσο κάνει μια ζωή


Μάλλον για εσάς είναι φθηνή
Πότε δεν είδατε ανθρώπους
Για εσάς είμαστε αριθμοί!
Στη χώρα της ελευθερίας, όλοι κουβαλάνε glock
Στη χώρα της δημοκρατίας
Σε πατάν' στον λαιμό κυβερνάνε με γκλοπ
Τα μέτρα θηλιά στον λαιμό!
Στα όρια της χούντας, της τρέλας, της πείνας
Ωραία λέξη είναι το lockdown
Αντί να πείτε εγκλεισμός, φυλακή καραντίνας!
Πόσα εκατομμύρια δώσατε στα βοθροκάναλα
Για τα σποτάκια για να σας γλύφουν τον κώλο
Ε! Σαν καλά γιουσουφάκια!
Μέσα Μαζικού Εμετού
Αυτοί οι ξεφτίλες τους κάνουνε πλάτες!
Δεν είστε δημοσιογράφοι, βλάκες
Είστε ψεύτες, είστε πελάτες!
Ενώ άνθρωποι πηδάνε από ταράτσες
Στις ειδήσεις να δείχνετε σάχλες
Να προσλάβετε κι άλλους γιατρούς, ρε!
Όχι άλλους μπάτσους νταβάδες ακούς νοικοκύρη
Μη βιαστείς να με κρίνεις, να βάλεις ταμπέλα
Ούτε δεξιός, ούτε αριστερός
Με λένε Άκη, δηλώνω ελεύθερο πνεύμα!
(Pow pow) δηλώνω πολίτης Ελλάδας και απ’
Το Σύνταγμα έχω δικαιώματα
Που καταπατούνται ένα προς ένα
Μέσα σε αίμα και χώματα!
Ρωτά ένα 20χρονο παιδί τι όνειρα
Κάνει για τη ζωή
Σ ' αυτον τον τόπο τον καταραμένο
Που γίναμε σκλάβοι για το ψωμί
Ίσως αγαπούσα τη χώρα μου
(ίσως) , άν μ' αγαπούσε κι αυτή
Δεν πάσχω απ' το σύνδρομο της Στοκχόλμης
Σιχαίνομαι τον βιαστή!
Βλέπω τα νέα παιδιά σαν να 'ναι αδέρφια
Σαν να 'ναι παιδιά μου
Για να μην πούνε ποτέ πως τα
Εγκατέλειψα εγώ κι η γενιά μου

Οι προηγούμενες γενιές μας σακάτεψαν
Τώρα τους πειράζει που αντιδράμε
Άκου να σου πω, κυρ
Παντελή, άντε και γαμήσου
Τίποτα δε σου χρωστάμε
Βλέπεις, είναι και κάποιοι από εμάς που
Δεν κοιτάμε μόνο το συμφέρον μας
Φάγατε, φάγατε, φάγατε, σκάσατε
Δώστε μας πίσω το μέλλον μας!
Αποτύχατε, κύριες και κύριοι
Πρωταγωνιστές στο θέατρο του παραλόγου
Το μόνο έγκλημα που έχω διαπράξει
Ονομάζεται ελευθερία του λόγου
Άντε, χρεώστε με τώρα "βρομιάρη
Θυμωμένο κι επιθετικό"
Φυσικά είστε βολεμένοι
Πού να δείτε τον κόσμο όπως βλέπω εγώ
Δικαιοσύνη μόνο για τον πλούσιο, ξύλο
Γαμήσι για τον φτωχό
Με διαχωρισμό, καθαρά ταξικό
Απορώ, απορώ πώς δεν έχεις θυμό! (Ahh)
Τι θέλεις να σου πρωτοπώ
Υγεία, παιδεία, αξιοκρατία, παιδεραστία
Αίμα και βία, ζήτω η Νέα Τρομοκρατία!
Έχεις βύσμα, θα ζεις καλά
Δεν έχεις βύσμα, θα τρως σκατά
Δε γλύφεις κώλους, θα 'σαι χαμηλά
Εργοδότες θέλουμε, όχι αφεντικά!
Να 'μαστε περήφανοι για τους προγόνους
Για τους απογόνους όμως τσιμουδιά!
Τα παιδιά και τα εγγόνια σου δούλοι να
Λες "Τι ωραία που ήταν παλιά"
Πώς να αγαπάω την πατρίδα Ούτε
Την άκουσα ούτε την είδα
Από μικρό μου σκοτώνει τα όνειρα
Σπρώχνει τον γκρεμό κάθε μου ελπίδα!
Όταν ήμουν παιδί μου ‘χαν πει πως είναι
Μια μάνα που τρώει τα παιδιά της
Αν θέλω να ζήσω σαν άνθρωπος, πρέπει να φύγω
Να πάω μακριά της
Σκάνδαλα, διαφθορά, ανομία
Φτώχεια κι ο νόμος προστάτης
Πες μου, ρε, λέω ψέματα
Ε Ή μήπως είμαι κι εγώ τρομοκράτης
Μήπως είμαι τρελός (Ε)
Μήπως είμαι προδότης (Ε) μήπως φταίω εγώ
Που κάνατε τη χώρα την πουτάνα της Ευρώπης
Με νόμους που φτιάξατε ώστε να παραβιάζετε
Τον λαο να διχάζετε! Τον λαό να βιάζετε!
Δε χωνεύεται, ρε, το "Πεινάω!"
Δε συνηθίζεται, ρε, το "Πονάω!"
Για οξυγόνο να παρακαλάω!
Καθήκον και χρέος μου είναι να μιλάω!
Σας σιχαθήκαμε όλους, σαπίσατε την κοινωνία
Δώστε μας μια ευκαιρία, όχι από μια διμοιρία
Η φτώχεια γεννάει θηρία στον
Δρόμο για τη σωτηρία αυτό είναι διαμαρτυρία
Ζήτω η Ελευθερία!

Ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο αύριο
Ένα καλύτερο αύριο
Θέλουμε ένα καλύτερο αύριο
Ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο αύριο
Ένα καλύτερο αύριο
Θέλουμε ένα καλύτερο αύριο!