12os Pithikos - Εδώ Κάτω (Edo Kato) στίχοι (lyrics)
[12os Pithikos - Εδώ Κάτω Edo Kato στίχοι lyrics]
Αυτο σημαίνει απώλεια 2020
Φέτος βάλαμε Χι
Το μόνο που έχω δεδομένο στη
Ζωή μου να ραπαρω
Πως τώρα ειμαι εδω και πως μια μέρα θα πεθάνω
Τζογαρω γιατί θέλω να ζήσω οπως γουστάρω
Όπως θέλανε και αυτοι που
Με κρατήσατε σαν φαρο
Ασπρισα νωρις για εμέ σημαίνει έβγαλα ζόρια
Η πικρα στο λαρρυγι μου δεν
Είναι απ τα κοκορια
Αυτή η πουτανα η ζωη μου βγάζει δοντια
Και ειμαι στην ανηφόρα με σακατεμενα πόδια
Αδερφάκι μου με ακους δεν μασαω
Το μόνο που έμαθα εινα να προχωράω
Βάρος στην πλάτη μου ξανα σαν
Τον Ατλα να κουβαλάω
Απ' την άλλη κάλλιο στην
Πλάτη παρα στο κεφάλι
Γιατί σκέφτομαι πως δε θελει
Πολυ για να σαλταρεις
Φυσάει γλυκά παίρνει τη σκέψη μου ο βαρδαρης
Στο μπαλόνι μου καπνίζω, τη ζωή μου ζύγιζω
Παίρνω μια ανασα μια ακόμα μες
Το μπουρδελο και συνεχίζω
Εχω ενα κόμπο στο στομάχι και
Στο στήθος μου τσιμέντο
Βρίσκω τρόπους να τη βγάλω
Καθαρή κάπως και φετος
Ξυπναω απο εφιάλτες και υποσυνείδητο στρες
Σιβιριανη Εκπαίδευση, γεμάτος ουλες
Θα τσαμπουκαλευτω σε οτι με περιμένει
Γαμιεται ο θανατος φωναζω για ο, τι μενει
Σφίγγω τα δόντια μου, το σαγόνι μου τρέμει
Στέγνωσα, ούτε δάκρυ δε μου περισσεύει
Γράφω εδω κατω πάλι μονος και είναι απομερα
Πετάω ενα κερμα, κάνω ευχή μες τα λασπόνερα
Με κάθε ανασα στενεύουν τα περιθώρια
Το 20 για εμε σημαίνει απώλεια
Εδω κάτω βαρανε εδω κατω κρατάμε
Εδω κατω ποναμε
Πηγαίνουμε μπροστά αλλα δεν ξέρουμε που παμε
Εδω κάτω βαρανε εδω κατω κραταμε
Εδω κατω γελαμε
Πηγαίνουμε μπροστά αλλα δεν ξέρουμε που παμε
Τωρα με ρωτάνε το πως νιώθω
Αμα τα χάνω ή αν όντως το εχω
Τα βλέπω ολα θολα και ειμαι νηφάλιος
Βουλιάζω, για να σωθω τον εαυτο μου σπρώχνω
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός
Μα ο πόνος της ανάμνησης τοσο εθιστικος
Ποτε δεν ήμουνα εξαρτημένος
Μα μεσα στο σκοτάδι ψάχνουμε για λιγο φως
Η ζωή προχωράει, η ζωη μας γαμαει
Εδω κατω εχει μποφορια και κουνάει
Στο κατάρτι μου φωναζω " η αλήθεια πονάει"
Ισως με ακουει απο πανω ο ψηλός και γελάει
Μονη παρέα ο καφες και τα τσιγάρα μου
Η φλόγα σου θα καιει για
Παντα εδω Γιωργάρα μου
Μας βαλαν μασκες να σωπασουμε αλλα
Δε το βουλωνουμε
Τα μάτια μας μιλαν πιο δυνατά
Τώρα ξυπναω και λεω ολα καλα
Να το πιστεψω μήπως το κεφάλι αδειασει
Κανόνας πρώτος: ζούμε μονο μια φορά
Δε γαμιετσι οτι βρέξει ας κατεβασει
Στο 20 βαλαμε Χ
Να φύγει το μπουρδελο και να μην ξαναρθει
Απόψε περπατάω στη γραμμή
Δε θα την ξαναπερασω το εχω υποσχεθεί
Απόψε κάνω δύναμη τον πονο
Κανένας δε γλιτωνει απο το χρονο
Με καθε ανασα στενεύουν τα περιθώρια
Το 20 για εμε σημαίνει απώλεια
Εδώ κατω βαράνε εδώ κατω κρατάμε
Εδω κατω ποναμε
Πηγαίνουμε μπροστά αλλα δεν ξέρουμε που παμε
Εδω κάτω βαράνε εδω κατω κρατάμε
Εδω κάτω γελαμε
Πηγαίνουμε μπροστά αλλα δεν ξέρουμε που παμε
Φέτος βάλαμε Χι
Το μόνο που έχω δεδομένο στη
Ζωή μου να ραπαρω
Πως τώρα ειμαι εδω και πως μια μέρα θα πεθάνω
Τζογαρω γιατί θέλω να ζήσω οπως γουστάρω
Όπως θέλανε και αυτοι που
Με κρατήσατε σαν φαρο
Ασπρισα νωρις για εμέ σημαίνει έβγαλα ζόρια
Η πικρα στο λαρρυγι μου δεν
Είναι απ τα κοκορια
Αυτή η πουτανα η ζωη μου βγάζει δοντια
Και ειμαι στην ανηφόρα με σακατεμενα πόδια
Αδερφάκι μου με ακους δεν μασαω
Το μόνο που έμαθα εινα να προχωράω
Βάρος στην πλάτη μου ξανα σαν
Τον Ατλα να κουβαλάω
Απ' την άλλη κάλλιο στην
Πλάτη παρα στο κεφάλι
Γιατί σκέφτομαι πως δε θελει
Πολυ για να σαλταρεις
Φυσάει γλυκά παίρνει τη σκέψη μου ο βαρδαρης
Στο μπαλόνι μου καπνίζω, τη ζωή μου ζύγιζω
Παίρνω μια ανασα μια ακόμα μες
Το μπουρδελο και συνεχίζω
Εχω ενα κόμπο στο στομάχι και
Στο στήθος μου τσιμέντο
Βρίσκω τρόπους να τη βγάλω
Καθαρή κάπως και φετος
Ξυπναω απο εφιάλτες και υποσυνείδητο στρες
Σιβιριανη Εκπαίδευση, γεμάτος ουλες
Θα τσαμπουκαλευτω σε οτι με περιμένει
Γαμιεται ο θανατος φωναζω για ο, τι μενει
Σφίγγω τα δόντια μου, το σαγόνι μου τρέμει
Στέγνωσα, ούτε δάκρυ δε μου περισσεύει
Γράφω εδω κατω πάλι μονος και είναι απομερα
Πετάω ενα κερμα, κάνω ευχή μες τα λασπόνερα
Με κάθε ανασα στενεύουν τα περιθώρια
Το 20 για εμε σημαίνει απώλεια
Εδω κάτω βαρανε εδω κατω κρατάμε
Εδω κατω ποναμε
Πηγαίνουμε μπροστά αλλα δεν ξέρουμε που παμε
Εδω κάτω βαρανε εδω κατω κραταμε
Εδω κατω γελαμε
Πηγαίνουμε μπροστά αλλα δεν ξέρουμε που παμε
Τωρα με ρωτάνε το πως νιώθω
Αμα τα χάνω ή αν όντως το εχω
Τα βλέπω ολα θολα και ειμαι νηφάλιος
Βουλιάζω, για να σωθω τον εαυτο μου σπρώχνω
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός
Μα ο πόνος της ανάμνησης τοσο εθιστικος
Ποτε δεν ήμουνα εξαρτημένος
Μα μεσα στο σκοτάδι ψάχνουμε για λιγο φως
Η ζωή προχωράει, η ζωη μας γαμαει
Εδω κατω εχει μποφορια και κουνάει
Στο κατάρτι μου φωναζω " η αλήθεια πονάει"
Ισως με ακουει απο πανω ο ψηλός και γελάει
Μονη παρέα ο καφες και τα τσιγάρα μου
Η φλόγα σου θα καιει για
Παντα εδω Γιωργάρα μου
Μας βαλαν μασκες να σωπασουμε αλλα
Δε το βουλωνουμε
Τα μάτια μας μιλαν πιο δυνατά
Τώρα ξυπναω και λεω ολα καλα
Να το πιστεψω μήπως το κεφάλι αδειασει
Κανόνας πρώτος: ζούμε μονο μια φορά
Δε γαμιετσι οτι βρέξει ας κατεβασει
Στο 20 βαλαμε Χ
Να φύγει το μπουρδελο και να μην ξαναρθει
Απόψε περπατάω στη γραμμή
Δε θα την ξαναπερασω το εχω υποσχεθεί
Απόψε κάνω δύναμη τον πονο
Κανένας δε γλιτωνει απο το χρονο
Με καθε ανασα στενεύουν τα περιθώρια
Το 20 για εμε σημαίνει απώλεια
Εδώ κατω βαράνε εδώ κατω κρατάμε
Εδω κατω ποναμε
Πηγαίνουμε μπροστά αλλα δεν ξέρουμε που παμε
Εδω κάτω βαράνε εδω κατω κρατάμε
Εδω κάτω γελαμε
Πηγαίνουμε μπροστά αλλα δεν ξέρουμε που παμε