12os Pithikos - Λίγο πιo Kοντά στίχοι (lyrics)
[12os Pithikos - Λίγο πιo Kοντά στίχοι lyrics]
Κρύβουμε μέσα μας τέρατα και τα τρέφουμε
Προφανώς βρίσκουμε λύση απ’τα προβλήματα
Να τρέχουμεΠονάει η σύγκρουση και η
Τριβή με τον εαυτό μας
Πόσο μάλλον όταν γυμνοί αντικρίσουμε
Το είδωλο μας
Η ανθρώπινη μας φύση ευθραυστη γεμάτη
Πάθη, η γνώση αγκάθι, το βάρος στην
Πλάτη, όλοι κάνουμε λάθηΜα αν δεν τα
Παραδέχεσαι σ΄εσενα αυτό είναι θέμα
Λήξης!τέρμα!Γιατί μισή αλήθεια ίσον ψέμα!
Μη ρωτάς τι είναι σωστό και λάθος
Τόσο σχετικό, το δύσκολο έιναι απλό
Μία ένοια στη λέξη σεβασμόΛεπτές γραμμες
Αρχές δεν τις πατάς τόσο
Απλό, το εγώ τυφλό προς το γκρεμό
Δρόμος δίχως γυρισμό
Βλέπουμε το δέντρο χάνοντας το δάσος
Δεν γίνεται να φταίνε πάντα οι άλλοι μάλλον
Κάτι κάνεις λάθος και βγαίνουν άμυνες
Κακές στην επιφάνεια τοίχοι που αν δεν
Επικοινωνείς δεν γκρεμίζονται κατά τύχη
Πως να σε βοηθήσω? Πως να
Σε κατανοήσω? Όταν το αρνείσαι, μέσα στο
Φόβο της απόρριψης κινείσαι να ψεύδεσαι
Στον εαυτό σου είναι άτοπο
Να ηρεμείς όταν παραπλανείς το
Μυαλό σου φαντάζει άσκοπο
Αν δεν μοιράζεσαι συναισθήματα
Σκέψεις, εγκλωβίζεσαι
Κλείνεσαι, κρύβεσαι, ότι σκέφτεσαι γίνεσαι
Γιατί δικαιολογίες όλοι έχουμε να
Πούμε μα από
Τον εαυτό μας δεν μπορούμε να κρυφτουμε!
"Ελα λίγο πιο κοντάΑνοιξε τα μάτια σου
Άνοιξε την καρδιά σου
Ελα λίγο πιο κοντάΣου απλώνω το χέρι
Αν με νιώθεις έλα και πιαστο!"
Ο καθένας μας ψάχνει να βρεί ποιος είναι
Και που πάει, ο πάγος δεν σπάει
Ο κόσμος δεν μιλάει γιατί η αλήθεια πονάειΟι
Φόβοι δεν ζούνε κάτω
Απ΄το κρεβάτι μας, κατοικούν στο κεφάλι μας
Στο πλάι μας με κάγκελα την πλάνη μας
Τρομάζεις απ΄αυτά που σκέφτεσαι ή απ΄αυτά που
Κρύβεις?Με αυταπάτες όταν ζείς και ελπίζεις
Μέσα σου σαπίζειςΑνοιξε τα μάτια σου άλλο
Βλέπω άλλο κοιτάζω, άλλο αποδέχομαι
Άλλο είμαι εγωιστής και δεν αλλάζω
Με προσχήματα σε προβλήματα λύσεις δεν
Θα βρείς, στην επιφάνεια κολυμπάς
Πρέπει στο βυθό να στραφείςΜα σε πνίγει ο
Φόβος και η ευθύνη πες μου
Τι θα γίνει? όταν το εγώ μας
Γίνει δύνη και το σύμπαν κρίνει
Πίκρα στα χείλη, στην καρδιά
Ξυλοκαϊνη όσο κρυβόμαστε πίσω απ΄το
Δαχτυλο μας τόσο η
Φλόγα σβήνειΜην κατηγορείς άλλους για όσα δε
Δέχεσαι σ΄εσένα, αποδέξου τα
Εξελίξου, κρίνε, μάθε από τα λάθη σου!
Μυαλό κλειστό θυμίζει θάνατο αργό
ΓΑΜΩΤΟ νιώσε τι συνέπειες έχουν οι
Πράξεις σουΜη κλείνεις τα πιστεύω σου
Σε θόλους με ρόλους
Δεν υπάρχει ούτε αγάπη ούτε φιλία με όρους
Πολύ σκληρό…όμως κάπου στον απολογισμό
Η μάσκα θα πέσει, εύχομαι αυτό που
Θα αντικρίσεις να σ΄αρέσειΤέλος τα πάντα
Λύνωνται με μια ανοιχτή συζήτηση
Αν με νιώθεις σου απλώνω το
Χέρι με αγάπη και εκτίμηση!
"Ελα λίγο πιο κοντάΑνοιξε τα μάτια σου
Άνοιξε την καρδιά σου
Ελα λίγο πιο κοντάΣου απλώνω το χέρι
Αν με νιώθεις έλα και πιαστο!"
Προφανώς βρίσκουμε λύση απ’τα προβλήματα
Να τρέχουμεΠονάει η σύγκρουση και η
Τριβή με τον εαυτό μας
Πόσο μάλλον όταν γυμνοί αντικρίσουμε
Το είδωλο μας
Η ανθρώπινη μας φύση ευθραυστη γεμάτη
Πάθη, η γνώση αγκάθι, το βάρος στην
Πλάτη, όλοι κάνουμε λάθηΜα αν δεν τα
Παραδέχεσαι σ΄εσενα αυτό είναι θέμα
Λήξης!τέρμα!Γιατί μισή αλήθεια ίσον ψέμα!
Μη ρωτάς τι είναι σωστό και λάθος
Τόσο σχετικό, το δύσκολο έιναι απλό
Μία ένοια στη λέξη σεβασμόΛεπτές γραμμες
Αρχές δεν τις πατάς τόσο
Απλό, το εγώ τυφλό προς το γκρεμό
Δρόμος δίχως γυρισμό
Βλέπουμε το δέντρο χάνοντας το δάσος
Δεν γίνεται να φταίνε πάντα οι άλλοι μάλλον
Κάτι κάνεις λάθος και βγαίνουν άμυνες
Κακές στην επιφάνεια τοίχοι που αν δεν
Επικοινωνείς δεν γκρεμίζονται κατά τύχη
Πως να σε βοηθήσω? Πως να
Σε κατανοήσω? Όταν το αρνείσαι, μέσα στο
Φόβο της απόρριψης κινείσαι να ψεύδεσαι
Στον εαυτό σου είναι άτοπο
Να ηρεμείς όταν παραπλανείς το
Μυαλό σου φαντάζει άσκοπο
Αν δεν μοιράζεσαι συναισθήματα
Σκέψεις, εγκλωβίζεσαι
Κλείνεσαι, κρύβεσαι, ότι σκέφτεσαι γίνεσαι
Γιατί δικαιολογίες όλοι έχουμε να
Πούμε μα από
Τον εαυτό μας δεν μπορούμε να κρυφτουμε!
"Ελα λίγο πιο κοντάΑνοιξε τα μάτια σου
Άνοιξε την καρδιά σου
Ελα λίγο πιο κοντάΣου απλώνω το χέρι
Αν με νιώθεις έλα και πιαστο!"
Ο καθένας μας ψάχνει να βρεί ποιος είναι
Και που πάει, ο πάγος δεν σπάει
Ο κόσμος δεν μιλάει γιατί η αλήθεια πονάειΟι
Φόβοι δεν ζούνε κάτω
Απ΄το κρεβάτι μας, κατοικούν στο κεφάλι μας
Στο πλάι μας με κάγκελα την πλάνη μας
Τρομάζεις απ΄αυτά που σκέφτεσαι ή απ΄αυτά που
Κρύβεις?Με αυταπάτες όταν ζείς και ελπίζεις
Μέσα σου σαπίζειςΑνοιξε τα μάτια σου άλλο
Βλέπω άλλο κοιτάζω, άλλο αποδέχομαι
Άλλο είμαι εγωιστής και δεν αλλάζω
Με προσχήματα σε προβλήματα λύσεις δεν
Θα βρείς, στην επιφάνεια κολυμπάς
Πρέπει στο βυθό να στραφείςΜα σε πνίγει ο
Φόβος και η ευθύνη πες μου
Τι θα γίνει? όταν το εγώ μας
Γίνει δύνη και το σύμπαν κρίνει
Πίκρα στα χείλη, στην καρδιά
Ξυλοκαϊνη όσο κρυβόμαστε πίσω απ΄το
Δαχτυλο μας τόσο η
Φλόγα σβήνειΜην κατηγορείς άλλους για όσα δε
Δέχεσαι σ΄εσένα, αποδέξου τα
Εξελίξου, κρίνε, μάθε από τα λάθη σου!
Μυαλό κλειστό θυμίζει θάνατο αργό
ΓΑΜΩΤΟ νιώσε τι συνέπειες έχουν οι
Πράξεις σουΜη κλείνεις τα πιστεύω σου
Σε θόλους με ρόλους
Δεν υπάρχει ούτε αγάπη ούτε φιλία με όρους
Πολύ σκληρό…όμως κάπου στον απολογισμό
Η μάσκα θα πέσει, εύχομαι αυτό που
Θα αντικρίσεις να σ΄αρέσειΤέλος τα πάντα
Λύνωνται με μια ανοιχτή συζήτηση
Αν με νιώθεις σου απλώνω το
Χέρι με αγάπη και εκτίμηση!
"Ελα λίγο πιο κοντάΑνοιξε τα μάτια σου
Άνοιξε την καρδιά σου
Ελα λίγο πιο κοντάΣου απλώνω το χέρι
Αν με νιώθεις έλα και πιαστο!"