12os Pithikos - O Παγωμένος Θρόνος (O Pagomenos Thronos) στίχοι (lyrics)
[12os Pithikos - O Παγωμένος Θρόνος O Pagomenos Thronos στίχοι lyrics]
Προσπαθώ να βρω έναν δρόμο
Βλέπω αριθμούς παντού τελευταία
Μου θυμίζουν πως πολλά στη
Ζωή δεν είναι τυχαία
Ειναι πράξεις επί πράξεων, λάθη επί λαθών
Και η ώρα κολλημένη στους
Δείκτες των ρολογιών είμαι μόνος
Τόσο μόνος που δεν κυλάει ο χρόνος
Βασιλιάς χωρίς βασίλισσα, παγωμένος ο θρόνος
Είναι λόγος που αλυσίδες σε κλουβί με κρατάνε
Κι όλοι απ' έξω χαζεύουν, στέκονται, κοιτάν'
Γελάνε
Μα, δε φοβάμαι, δε θέλω πια να φοβάμαι
Οι γενναίες καρδιές πονάνε
Οι γενναίες καρδιές προχωράνε
Έτσι σπάνε τα δεσμά, οι αλυσίδες, τα κλουβιά
Όλα είναι μέσα στο μυαλό μας
Πόσο μάλλον τα κλειδιά (ποια)
Μπερδεύεσαι, πολλές οι κλειδαριές
Και ειν' ασφαλείας
Ψάχνεις να βρεις το κατάλληλο
Κλειδί μετά μανίας
Δεν το βρίσκεις, τρελαίνεσαι, φωνάζεις
Κλαις και βρίζεις (βρίζεις)
Θέλεις ελεύθερα να ζήσεις
Απλώνω το χέρι, το αποφεύγεις, δε σε πιέζω
Δε με παίρνει
Είμαι μεγάλος πλέον για να παίζω
Δεν τζογάρω
Μια φορά σου χτυπάει την πόρτα η τύχη
Κι εύχομαι μόνο στο σπίτι να σε πετύχει
Σήκωσα ψηλά τον πήχη στη ζωή μου
Δεν παίζω πούστικα
Για να τα 'χω καλά μαζί μου
Μα υπάρχουν άνθρωποι σάπιοι
Σάπιοι θα παραμείνουν
Από αυτούς που θέλουν μόνο να
Παίρνουν κι όχι να δίνουν
Είναι σκάρτοι, γουστάρουν την απάτη
Τους αγκαλιάζεις κι αυτοί προσπαθούν να
Σου βγάλουν το μάτι
Κι έχω κάνει λάθη τόσα που
Έχω πάθει κι έχω μάθει
Κι έχω τυφλωθεί, γαμώ τον έρωτα και την αγάπη
Αρρωστημένες καταστάσεις που εύχομαι
Να μην περάσεις
Γιατί μέσα σε λίγους μήνες θα γεράσεις
Αν σ' τα πω με γεγονότα σίγουρα θα σιχαθείς
Κι άμα τα καλοσκεφτείς δε
Θα μπορείς να κοιμηθείς
Όλα, έξω παγωμένα κι εγώ ψάχνω εμένα
Προσπαθώ να ζεστάνω τη μέρα μου
Μέσα, μέσα στο κελί μου νοιώθω τη φωνή μου
Τόσο κρύα που κόβει το αίμα μου
Όλα, έξω παγωμένα κι εγώ ψάχνω εμένα
Προσπαθώ να ζεστάνω τη μέρα μου
Μέσα, μέσα στο κελί μου νοιώθω τη φωνή μου
Τόσο κρύα που κόβει το αίμα μου
Όλα, έξω παγωμένα κι εγώ ψάχνω εμένα
Προσπαθώ να ζεστάνω τη μέρα μου
Μέσα, μέσα στο κελί μου νοιώθω τη φωνή μου
Τόσο κρύα που κόβει το αίμα μου
Βλέπω αριθμούς παντού τελευταία
Μου θυμίζουν πως πολλά στη
Ζωή δεν είναι τυχαία
Ειναι πράξεις επί πράξεων, λάθη επί λαθών
Και η ώρα κολλημένη στους
Δείκτες των ρολογιών είμαι μόνος
Τόσο μόνος που δεν κυλάει ο χρόνος
Βασιλιάς χωρίς βασίλισσα, παγωμένος ο θρόνος
Είναι λόγος που αλυσίδες σε κλουβί με κρατάνε
Κι όλοι απ' έξω χαζεύουν, στέκονται, κοιτάν'
Γελάνε
Μα, δε φοβάμαι, δε θέλω πια να φοβάμαι
Οι γενναίες καρδιές πονάνε
Οι γενναίες καρδιές προχωράνε
Έτσι σπάνε τα δεσμά, οι αλυσίδες, τα κλουβιά
Όλα είναι μέσα στο μυαλό μας
Πόσο μάλλον τα κλειδιά (ποια)
Μπερδεύεσαι, πολλές οι κλειδαριές
Και ειν' ασφαλείας
Ψάχνεις να βρεις το κατάλληλο
Κλειδί μετά μανίας
Δεν το βρίσκεις, τρελαίνεσαι, φωνάζεις
Κλαις και βρίζεις (βρίζεις)
Θέλεις ελεύθερα να ζήσεις
Απλώνω το χέρι, το αποφεύγεις, δε σε πιέζω
Δε με παίρνει
Είμαι μεγάλος πλέον για να παίζω
Δεν τζογάρω
Μια φορά σου χτυπάει την πόρτα η τύχη
Κι εύχομαι μόνο στο σπίτι να σε πετύχει
Σήκωσα ψηλά τον πήχη στη ζωή μου
Δεν παίζω πούστικα
Για να τα 'χω καλά μαζί μου
Μα υπάρχουν άνθρωποι σάπιοι
Σάπιοι θα παραμείνουν
Από αυτούς που θέλουν μόνο να
Παίρνουν κι όχι να δίνουν
Είναι σκάρτοι, γουστάρουν την απάτη
Τους αγκαλιάζεις κι αυτοί προσπαθούν να
Σου βγάλουν το μάτι
Κι έχω κάνει λάθη τόσα που
Έχω πάθει κι έχω μάθει
Κι έχω τυφλωθεί, γαμώ τον έρωτα και την αγάπη
Αρρωστημένες καταστάσεις που εύχομαι
Να μην περάσεις
Γιατί μέσα σε λίγους μήνες θα γεράσεις
Αν σ' τα πω με γεγονότα σίγουρα θα σιχαθείς
Κι άμα τα καλοσκεφτείς δε
Θα μπορείς να κοιμηθείς
Όλα, έξω παγωμένα κι εγώ ψάχνω εμένα
Προσπαθώ να ζεστάνω τη μέρα μου
Μέσα, μέσα στο κελί μου νοιώθω τη φωνή μου
Τόσο κρύα που κόβει το αίμα μου
Όλα, έξω παγωμένα κι εγώ ψάχνω εμένα
Προσπαθώ να ζεστάνω τη μέρα μου
Μέσα, μέσα στο κελί μου νοιώθω τη φωνή μου
Τόσο κρύα που κόβει το αίμα μου
Όλα, έξω παγωμένα κι εγώ ψάχνω εμένα
Προσπαθώ να ζεστάνω τη μέρα μου
Μέσα, μέσα στο κελί μου νοιώθω τη φωνή μου
Τόσο κρύα που κόβει το αίμα μου