Ana Moura - A Penumbra letra (lyrics)
Ana Moura [Ana Cláudia Moura Pereira] Santarém, Portugal 🇵🇹
[Ana Moura - A Penumbra letra lyrics]
Uma noite em claro estou, eu não sei rezar
Pensamento inútil vou tentar-me anular
Fiquei triste, triste sou, eu não sei rezar
Vem que a alma se afunda
Nesta imensa penumbra
Que a noite me está morrendo
Que a noite me está morrendo
Minha noite um brilho tem, um sinal plebeu
Não tenho malícia mãe, o discuido é teu
O amor não se nega nem a quem nega o seu
Uma noite em claro estou a saber de mim
À flor da minh'alma sou princípio do fim
Quem me prendeu, quem me amou
Não cuidou de mim
Półcień w noc przejrzystą jestem i
Nie umiem się modlić
Kusi mnie by zbędną myśl iść i unieważnić
Byłam smutna, smutna jestem
Nie umiem się modlić
Dusza ma pogrążona w tym ogromnym półcieniu
Co noc mi umierająca co noc mi umierająca
Moja noc ma blask, swój znak
Taki zwykły znak nie jestem złośliwa mamo
Twa jest nieostrożna
Miłość nie neguje nie i jej nie zaprzecza
W noc przejrzystą jestem i
We mnie nic nie umiem
Jestem kwiatem duszy mej i końca początkiem
Kto mnie więził, umiłował
I nie troszczył o mnie
Dusza ma pogrążona w tym ogromnym półcieniu
Co noc mi umierająca co noc mi umierająca
Pensamento inútil vou tentar-me anular
Fiquei triste, triste sou, eu não sei rezar
Vem que a alma se afunda
Nesta imensa penumbra
Que a noite me está morrendo
Que a noite me está morrendo
Minha noite um brilho tem, um sinal plebeu
Não tenho malícia mãe, o discuido é teu
O amor não se nega nem a quem nega o seu
Uma noite em claro estou a saber de mim
À flor da minh'alma sou princípio do fim
Quem me prendeu, quem me amou
Não cuidou de mim
Półcień w noc przejrzystą jestem i
Nie umiem się modlić
Kusi mnie by zbędną myśl iść i unieważnić
Byłam smutna, smutna jestem
Nie umiem się modlić
Dusza ma pogrążona w tym ogromnym półcieniu
Co noc mi umierająca co noc mi umierająca
Moja noc ma blask, swój znak
Taki zwykły znak nie jestem złośliwa mamo
Twa jest nieostrożna
Miłość nie neguje nie i jej nie zaprzecza
W noc przejrzystą jestem i
We mnie nic nie umiem
Jestem kwiatem duszy mej i końca początkiem
Kto mnie więził, umiłował
I nie troszczył o mnie
Dusza ma pogrążona w tym ogromnym półcieniu
Co noc mi umierająca co noc mi umierająca