Ana Moura - Rumo Ao Sul letra (lyrics)
Ana Moura [Ana Cláudia Moura Pereira] Santarém, Portugal 🇵🇹
[Ana Moura - Rumo Ao Sul letra lyrics]
Estou na estrada p'ra onde eu já não quero ir
No escritório esta tarde foi
Tudo p'ra me deprimir
A buzina apressada de um carro
Que me quer passar
Na portagem um rosto indiferente
Diz-me para pagar
Rumo ao sul, sem amor, devagar
O meu sonho faz-se ao mar
Seu amor rumo ao sul o meu céu perdeu o azul
Volto as costas às luzes
Brilhantes da cidade mãe
Sou sombra impiedosa do apego a
Quem já não se tem
Sei que ao fim desta estrada há
Uma casa que suponho ter
E a vontade indomável que teima
Em me querer perder
Jestem w drodze stamtąd
Gdzie już nie chcę iść
Dziś w biurze wszystko sprzysięgło się
Żeby mnie zdeprymować
Niecierpliwy klakson samochodu
Który próbuje mnie wyprzedzić
Biorę kurs na południe, bez miłości, powoli
Mój sen rusza w morze
Bez miłości, biorę kurs na południe
Moje niebo utraciło błękit
Odwracam się plecami do błyszczących
Świateł rodzimego miasta
Jestem bezlitosnym cieniem przywiązania
Którego już się nie czuje
Wiem, że na końcu tej drogi
Jest dom, który, jak sądzę, posiadam
I nieposkromione pragnienie
Które uparcie chce mnie zgubić
No escritório esta tarde foi
Tudo p'ra me deprimir
A buzina apressada de um carro
Que me quer passar
Na portagem um rosto indiferente
Diz-me para pagar
Rumo ao sul, sem amor, devagar
O meu sonho faz-se ao mar
Seu amor rumo ao sul o meu céu perdeu o azul
Volto as costas às luzes
Brilhantes da cidade mãe
Sou sombra impiedosa do apego a
Quem já não se tem
Sei que ao fim desta estrada há
Uma casa que suponho ter
E a vontade indomável que teima
Em me querer perder
Jestem w drodze stamtąd
Gdzie już nie chcę iść
Dziś w biurze wszystko sprzysięgło się
Żeby mnie zdeprymować
Niecierpliwy klakson samochodu
Który próbuje mnie wyprzedzić
Biorę kurs na południe, bez miłości, powoli
Mój sen rusza w morze
Bez miłości, biorę kurs na południe
Moje niebo utraciło błękit
Odwracam się plecami do błyszczących
Świateł rodzimego miasta
Jestem bezlitosnym cieniem przywiązania
Którego już się nie czuje
Wiem, że na końcu tej drogi
Jest dom, który, jak sądzę, posiadam
I nieposkromione pragnienie
Które uparcie chce mnie zgubić