Anapoda Kapela - Από 'κεί που Aράζω (Apo ’kei pou Arazo) στίχοι (lyrics)
[Anapoda Kapela - Από 'κεί που Aράζω Apo ’kei pou Arazo στίχοι lyrics]
Από κει που αράζω είδα αλάνια να φλορεύουνε
Είδα παιδιά της σφαλιάρας να αρχοντεύουνε
Είδα τη κόλαση και μέσα της να καίγομαι
Όμως με όσα είδα διδάχτηκα να μη ντρέπομαι
Από κει που αράζω
Είδα σπουδαίους να γκρεμίζονται
Είδα για φράγκα πολλούς να ξεφτιλίζονται
Είδα τυχάρπαστους να παίρνουν αέρα
Και να ψωνίζονται
Ταλέντα αληθινά να χαραμίζονται
Από κει που αράζω έρχομαι, γνώση μεταβιβάζω
Παρατηρώ ανθρώπους μα στη θλίψη
Δε τους μοιάζω
Δε κρύβω κανέναν άχρηστο άσο, δε παραμυθιάζω
Με την υποκρισία πια δε τρομάζω
Από κει που αράζω είδα τον κόσμο να γυρνάει
Είδα τζιμάνια, είδα δείκτες
Να ρουφιάνους και πουλιά
Είδα τυπάδες που έμφυτη μέσα
Τους είχανε τη πουστιά
Δεν είδα δυστυχώς στο ψέμα κάπου να σταματά
Από κει που αράζω είδα πόσο εύκολα το χρήμα
Αλλάζει τον άνθρωπο
Ζωγραφίζει μία ομορφιά εξωτερικά, μία χλίδα
Μα από μέσα ένα κρίμα και μια βαριά πικρία
Από κει που αράζω
Είδα τα lyrics μου να γεμίζουνε καρδιές
Είδα τους ανθρώπους να κινούνται με ένα στρες
Είδα δήθεν σοφούς να μοιράζουν διδαχές
Είδα στόματα ανοιχτά μα δεν άκουσα κραυγές
Από κει που αράζω
Είδα γυναίκες το σταριλίκι να
Κυνηγάνε σα λύκοι
Να γίνονται κρίκοι στην αλυσίδα της φρίκης
Μια αλυσίδα τροφική που ανήκεις
Είτε θέλεις είτε όχι, ζώντας στη Θεσσαλονίκη
Βλέπω από κει που αράζω
Δίνω από κει που αράζω
Κρατάω από κει που αράζω
Ζω και το γράφω κάτω
Βλέπω από κει που αράζω
Δίνω από κει που αράζω
Κρατάω από κει που αράζω
Ζω και το γράφω κάτω
Από κει που αράζω πάντα κάτι νέο ετοιμάζω
Πάντα κολλημένος έξεις στο ρυθμό να βάζω
Διασκεδάζω να διασκεδάζω τους αληθινούς
Και να ταράζω πάντα μ' ήχους Θεσσαλονικιούς
Από κει που αράζω
Είδα το μίσος των μπάτσων, με είδα να μισώ
Με είδα να μπαίνω στο κύβο
Του μίσους και να φθονώ
Είδα το κόμπλεξ να γεννάει το κακό
Μα με είδα να βγαίνω απ’ αυτό το
Κύβο γιατί δε ΄μπορούσα να δω
Από κει που αράζω
Είδα πουτάνες να χαλάνε φιλίες
Είδα κυρίους και κυρίες και κυρίους κυρίες
Μέσα στη πόλη μου 1000+1 ιστορίες
Σε κάθε βήμα σου σε περιμένουν δοκιμασίες
Από κει που αράζω
Είδα ψεύτικα το χέρι να δίνουν
Ψεύτικα λόγια να σε τυλίγουν
Ψεύτικα όλα να δείχνουν
Μα είδα γνώση ανάμεσα σε
Αυτά τα αλαμπουρνέζικα
Από ψεύτες που το χέρι
Δεν ξέρουνε να σφίγγουν
Από κει που αράζω
Κάτι όλοι τους ζητάν κι είναι μαν
Μόνιμα κολλημένοι τον δίπλα τους να φαν
Κινούμαι καβατζωτά με lyrics που τα σπαν
Ξέροντας καλά πως μόνο λίγοι μ’ αγαπάν
Από κει που αράζω
Είδα ψιψίνες να τη βλέπουνε σκυλιά
Πέρασαν μέρες, μήνες μικρέ πιτσιρικά
Από όταν πέρασες και είδες
Την αλήθεια από κοντά
Σε βδομάδες λίγες θα αλλάξεις πάλι μυαλά
Από κει που αράζω
Δαγκώνουνε δίχως να ‘χουν σαγόνια
Κάποιοι που έπρεπε μαν
Δεν αλλάξαν με τα χρόνια
Να ‘μαστε και πάλι μπροστά σας
Ρε σα τα χιόνια
Επιδιώκουμε να δώσουμε στη πόλη λίγο χρώμα
Από κει που αράζω
Εκπέμπω αλήθεια και ανατινάζω
Μπροστά σου τον κόσμο που ευτυχώς δεν θαυμάζω
Και όταν θες να αισθανθείς εικόνες μουσικής
Βάλε ξανά την φωτογράφηση δρόμων
Με φίλτρο στυλς
Είδα παιδιά της σφαλιάρας να αρχοντεύουνε
Είδα τη κόλαση και μέσα της να καίγομαι
Όμως με όσα είδα διδάχτηκα να μη ντρέπομαι
Από κει που αράζω
Είδα σπουδαίους να γκρεμίζονται
Είδα για φράγκα πολλούς να ξεφτιλίζονται
Είδα τυχάρπαστους να παίρνουν αέρα
Και να ψωνίζονται
Ταλέντα αληθινά να χαραμίζονται
Από κει που αράζω έρχομαι, γνώση μεταβιβάζω
Παρατηρώ ανθρώπους μα στη θλίψη
Δε τους μοιάζω
Δε κρύβω κανέναν άχρηστο άσο, δε παραμυθιάζω
Με την υποκρισία πια δε τρομάζω
Από κει που αράζω είδα τον κόσμο να γυρνάει
Είδα τζιμάνια, είδα δείκτες
Να ρουφιάνους και πουλιά
Είδα τυπάδες που έμφυτη μέσα
Τους είχανε τη πουστιά
Δεν είδα δυστυχώς στο ψέμα κάπου να σταματά
Από κει που αράζω είδα πόσο εύκολα το χρήμα
Αλλάζει τον άνθρωπο
Ζωγραφίζει μία ομορφιά εξωτερικά, μία χλίδα
Μα από μέσα ένα κρίμα και μια βαριά πικρία
Από κει που αράζω
Είδα τα lyrics μου να γεμίζουνε καρδιές
Είδα τους ανθρώπους να κινούνται με ένα στρες
Είδα δήθεν σοφούς να μοιράζουν διδαχές
Είδα στόματα ανοιχτά μα δεν άκουσα κραυγές
Από κει που αράζω
Είδα γυναίκες το σταριλίκι να
Κυνηγάνε σα λύκοι
Να γίνονται κρίκοι στην αλυσίδα της φρίκης
Μια αλυσίδα τροφική που ανήκεις
Είτε θέλεις είτε όχι, ζώντας στη Θεσσαλονίκη
Βλέπω από κει που αράζω
Δίνω από κει που αράζω
Κρατάω από κει που αράζω
Ζω και το γράφω κάτω
Βλέπω από κει που αράζω
Δίνω από κει που αράζω
Κρατάω από κει που αράζω
Ζω και το γράφω κάτω
Από κει που αράζω πάντα κάτι νέο ετοιμάζω
Πάντα κολλημένος έξεις στο ρυθμό να βάζω
Διασκεδάζω να διασκεδάζω τους αληθινούς
Και να ταράζω πάντα μ' ήχους Θεσσαλονικιούς
Από κει που αράζω
Είδα το μίσος των μπάτσων, με είδα να μισώ
Με είδα να μπαίνω στο κύβο
Του μίσους και να φθονώ
Είδα το κόμπλεξ να γεννάει το κακό
Μα με είδα να βγαίνω απ’ αυτό το
Κύβο γιατί δε ΄μπορούσα να δω
Από κει που αράζω
Είδα πουτάνες να χαλάνε φιλίες
Είδα κυρίους και κυρίες και κυρίους κυρίες
Μέσα στη πόλη μου 1000+1 ιστορίες
Σε κάθε βήμα σου σε περιμένουν δοκιμασίες
Από κει που αράζω
Είδα ψεύτικα το χέρι να δίνουν
Ψεύτικα λόγια να σε τυλίγουν
Ψεύτικα όλα να δείχνουν
Μα είδα γνώση ανάμεσα σε
Αυτά τα αλαμπουρνέζικα
Από ψεύτες που το χέρι
Δεν ξέρουνε να σφίγγουν
Από κει που αράζω
Κάτι όλοι τους ζητάν κι είναι μαν
Μόνιμα κολλημένοι τον δίπλα τους να φαν
Κινούμαι καβατζωτά με lyrics που τα σπαν
Ξέροντας καλά πως μόνο λίγοι μ’ αγαπάν
Από κει που αράζω
Είδα ψιψίνες να τη βλέπουνε σκυλιά
Πέρασαν μέρες, μήνες μικρέ πιτσιρικά
Από όταν πέρασες και είδες
Την αλήθεια από κοντά
Σε βδομάδες λίγες θα αλλάξεις πάλι μυαλά
Από κει που αράζω
Δαγκώνουνε δίχως να ‘χουν σαγόνια
Κάποιοι που έπρεπε μαν
Δεν αλλάξαν με τα χρόνια
Να ‘μαστε και πάλι μπροστά σας
Ρε σα τα χιόνια
Επιδιώκουμε να δώσουμε στη πόλη λίγο χρώμα
Από κει που αράζω
Εκπέμπω αλήθεια και ανατινάζω
Μπροστά σου τον κόσμο που ευτυχώς δεν θαυμάζω
Και όταν θες να αισθανθείς εικόνες μουσικής
Βάλε ξανά την φωτογράφηση δρόμων
Με φίλτρο στυλς