DO NOT USE IN EMPTY FIELDS - Πετρος - 6532040 στίχοι (lyrics)

Το ονομά του θυμάμαι ητάνε Πέτρος
Ένας φίλος που ξεκίνησε τα νάρκωτικα φέτος
Έλεγε πως ήταν ο μόνος τρόπος για
Να ξεφύγει από το μέλος
Στον κόσμο ένιωθε ξένος
Τον θυμάμαι που αράζαμε σε πλατείες
Και συνέχεια μου κατέβαζε δικιές του ιστορίες
Καλό παιδί αν και μεσά στην οικογένεια
Δεν τού δειξαν τον σεβασμό
Ουτέ και την ευγένεια
Τον θυμάμαι απ τό δημοτικό
Δεν ηταν μάθητης καλός επέρνε συνεχώς 8
Το πρωί αργούσε να φύγει από το σπίτι
Και ποτέ δεν ήχε μες την
Τσάντα γόμα και μολύβι
Τον επιράζαν τα παιδιά στ άλλα θρανεία
Γιατί ο Πέτρος φίλε είχε δυσλεξία
Ποτέ κανένας δε τού δινε σημασία
Και σε κάθε διάλειμμα ητάνε
Μόνος σε μια γωνία
Τέλος το δημότικό γυμνάσιο λύκειο τώρα


Με το Πέτρο χαθηκάμε και ξεχάστηκανε όλα
Ομώς μαθαίνω πως εδώ και δύο χρόνια
Αράζει με παιδιά που ηρθάνε απο άλλη χώρα
Λέω τι παίχτηκε 'Ο Πέτρος είναι ντάξει
Μου λέν 'Δέν ειν ο ίδιος
Που ητάν τοτέ στη τάξη'
'Τί σημβαίνει ρε παιδιά'Πείτε μου ποιό νε το
Πρόβλημα και πλέον τί εχεί αλλάξει
Καθέ φορά που ζητούσα να μάθω νέα του
Άκουγα τα χείριστα γι αυτόν και τη παρέα του
Εμαθά πως τη πεσανέ σε να μικρούλι
Παρέα με τον Αλέξη, το Βάνια και το Γιούρι
Εμαθά πως παρατησέ τη κοπελιά
Του και πήγε και
Τα έφτιαξε με να τσουλί τη Γιούλι
Τη Γιούλι που στην Άθηνάς εδίνε πρέσα
Και την έβιάζαν μπάτσοι γιά να
Μή τη βάλουν μέσα

Αρχησά να ψάχνω μέσα απ τα κονέ του
Και μαθαίνω πως δεν έμενε πλέον στη Φιλαρέτου
Πηγά λιγό πιο πάνω απ τη πλατεία Κύπρου
Εκεί που έμενε αυτός κι
Παράξενοι κολλητοί του
Ομώς δεν έβλεπα κανένα εκει πέρα
Μα ειδά τη κοπελιά που τα χανέ παλιά τη Στέλα
'Γειά σου Στέλα, ξερείς ο Πέτρος που είναι
Κι εκείνη είπε' Άστο καλύτερα ρε συ φίλε'
Της λέω 'Ξεκώλα για πές μου τι έχει παίξει
Μου λέει 'Μανόλο ο Πετράκος έχει μπλέξει'
'Γι αυτό καλύτερα ποτέ να μην τον δείς
Εσύ τον αγαπούσες τότε τώρα θά τον λυπιθείς'
'Αράζει με τον Γιούρι και με τ άλλα τα σκυλιά
Κανούνε φέρμες σε παιδιά πουλάνε
Μάυρο και κουμπιά'
'Ξέρω ότι είναι κρίμα κ άδηκο
Μ αφού επιμένεις ειν έξω απ το μπιλιαρδάδικο'
Πηγά εξ απ το μπιλιαρδάδικο και είναι αλήθεια
Πως εκεί γινόνται νταλαβέρια μες τη νύχτα
Απ έξω τίγκα μήχανάκια δίχως πινακίδα
Και το Πέτρος να αράζει κάνοντάς παλί τα ίδια
Με είδε απο μακριά, κατάλαβε ποιός είμαι
Και πλησίασε αμήχανα κοντά
Είχε ύψος 1, 80 μα ήταν 50 κιλά
Τα ρούχα του ήταν βρώμικα σκισμένα και παλιά
Ήταν κομμάτια είχε δυο πρισμένα μάτια
Η ανάσα του βρωμούσε τα
Δόντια του ήτανε σάπια
Η μούρη γερασμένη η πέτσα του τρυπιμένη
Καθησμένος σε μια μηχανή κλεμένη
Πήγαμε απ τους άλλους πιο μακριά
Και τα παλιά κουβεντιάσαμε κάπου 10 λεπτά
Του λέω' Δεν εισ ο Πέτρος
Που στήρηξα και με στήρηξε'
Και έτσι τη καρδιά του άνοιξε και μήλησε
(Πέτρος) 'Ολά αρχήσανε το 2002
Όταν άρχησα σιγά σιγά ν αφήνω το σχολείο
Όταν κάποιος βίασε τη μικρή μου αδερφή
Κι εκείνη έμεινε στο σπίτι μια ζωή τρελή
Ή χαρά στο πρόσωπό μου ήτανε νεκρή
Τη ζωή τη συχαινόμουνα όλο και πιο πολύ
Η μάνα μου δούλευε από το βράδυ ως το πρωί
Κι ο πατέρας μου γαμιόταν από δω και από κει
Η μάνα μου ήθελε τη μικρή να προστατέψει
Απ το πατέρα που τη
Χτύπαγε επειδή κατάντησε έτσι
Δε δουλέυαν κάπου καλά
Και τότε άρχησα να κάνω
Φέρμες σε μικρά παιδιά
Κάθε κινητό το έδεινα 40 ευρώ
Αρκετά για να φουμάρω χασίσι και να φτιαχτώ
Αρκετά για να πάω να πάρω χάπια
Να ξεχάσω όσα βλέπανε τα παιδικά μου μάτια
Σηκώθηκε κι έφηγε με τους άλλους να κάτσει
Κι υποσχέθηκε όταν τον ξαναδώ να είναι ντάξει
Σηκώθηκα κι εγώ να φύγω απο δω
Για να πάω στο σπίτι
Κι επιτέλους να ξεκουραστώ μέτα από καιρό
Έμαθα πως βρήκανε το Πέτρο έξω
Απ το μπιλιαρδάδικο νεκρό
Όταν το άκουσα έμεινα όμως η αλήθεια
Είναι ότι χάρηκα πολύ γι αυτό
Γιατί εκεί που είναι σίγουρα πιο ωραία
Γιατί ο πατέρας του δε θα πηδάει κάθε τυχαία
Γιατί η μάνα του δε δουλεύει σα το σκυλί
Κι είναι σα να μη του βιάσανε ποτέ την αδερφή
Να σε καλά Πετρή γαμώ τη κοινωνία
Κι εκεί με τους αγγέλους
Να πιείτε καμιά ουσία
Κάντα όλα λίμπα όρθιο τίποτα μη μείνει
Καληνύχτα Πέτρο αναπαύσου εν ειρήνη