EPILEKTOI - Η Μπαλάντα Του Zητιάνου στίχοι (lyrics)
[EPILEKTOI - Η Μπαλάντα Του Zητιάνου στίχοι lyrics]
Μεινε ηρεμος
Δεν πρεπει να καταλαβουν οτι φοβασαι
Μεινε ψυχραιμος, μην σκεφτεσαι
Ειμαστε στην γωνια του δρομου
Πεσμενοι καταχαμα
Μπροστα μας βαλαμε το τρυπιο μας καπελο
Ολο και καποιος θα περασει να μας πεταξει ζωη
Αν τυχον του περισευει ή
Απλα θα μας προσπερασει οτι ονειρευτηκες
Σε καναν να πιστεψεις πως υπαρχει
Και σου πανε τρεξε και τραβα πιαστο
Και φτασαμε και οι δυο μας κουρασμενοι
Φιλε μου οι καταραμενοι δυστηχως
Δεν εχουν αστρο η λογικη με σαμποταρει
Ο πονεμενος πινει μαζι μου και παλι
Η τρελα με σιγονταρει
Θα φτιαξω αλλα οτι μου πηρες χαλαλι
Κοιταχτε στο τρυπιο σας καπελο
Οσο μιλαγατε μια κοπελα σας αφησε ενα παλατι
Κοιταχτε στο τελος του δρομου αυτο το ξενο
Ποιος ειναι αυτος που κουβαλαει
Κορμια στην πλατη
Η λογικη με σαμποταρει
Η τρελα με σιγονταρει, η τρελα με σιγονταρει
Στην γωνια του δρομου
Μπαλαντα τραγουδι του φοβου
Δεν το κραταει το βαρος του ωμου
Ενα μπουκαλι κομμενο στα δυο σταγονες δροσια
Το ενα χερι στην πλατη το αλλο
Αυτο ειναι συντροφια
Ο ανεμος παιρνει τα φυλλα
Οπως ο θανατος παιρνει τους φιλους
Ο διαλογος κανει αχνο στους φιλους
Μην φοβασαι τους σκυλους δωρο της φυσης
Να φοβασαι τους ανθρωπους δαγκωνουν
Αν τους πατησεις
Καθε αστερι που πεφτει και μια ζωη που φευγει
Λενε
Ματια που ζητανε βοηθεια αν εχεις δωσε κατι
Κλαινε οσοι με αλατι καψανε πληγες
Ειδαν νωρις της ζωης το παλατι
Οσοι φοβηθηκαν και μειναν στο χθες
Οταν ξυπνησουν φταινε
Η λογικη με σαμποταρει, φταινε
Η τρελα με σιγονταρει, η τρελα με σιγονταρει
Φταινε
Καθε αστερι που πεφτει και μια ζωη που φευγει
Λενε
Ματια που ζητανε βοηθεια αν εχεις δωσε κατι
Κλαινε
Ελευθερος δεν ειναι αυτος που εχει χρηματα
Ειναι αυτος που εχει πανω απο
Δυο δρομους να διαλεξει
Ακομα και αν εκει που βρεθηκες
Ηταν δικο σου λαθος
Το λαθος εχει αξια, ηταν επιλογη σου
Δεν πρεπει να καταλαβουν οτι φοβασαι
Μεινε ψυχραιμος, μην σκεφτεσαι
Ειμαστε στην γωνια του δρομου
Πεσμενοι καταχαμα
Μπροστα μας βαλαμε το τρυπιο μας καπελο
Ολο και καποιος θα περασει να μας πεταξει ζωη
Αν τυχον του περισευει ή
Απλα θα μας προσπερασει οτι ονειρευτηκες
Σε καναν να πιστεψεις πως υπαρχει
Και σου πανε τρεξε και τραβα πιαστο
Και φτασαμε και οι δυο μας κουρασμενοι
Φιλε μου οι καταραμενοι δυστηχως
Δεν εχουν αστρο η λογικη με σαμποταρει
Ο πονεμενος πινει μαζι μου και παλι
Η τρελα με σιγονταρει
Θα φτιαξω αλλα οτι μου πηρες χαλαλι
Κοιταχτε στο τρυπιο σας καπελο
Οσο μιλαγατε μια κοπελα σας αφησε ενα παλατι
Κοιταχτε στο τελος του δρομου αυτο το ξενο
Ποιος ειναι αυτος που κουβαλαει
Κορμια στην πλατη
Η λογικη με σαμποταρει
Η τρελα με σιγονταρει, η τρελα με σιγονταρει
Στην γωνια του δρομου
Μπαλαντα τραγουδι του φοβου
Δεν το κραταει το βαρος του ωμου
Ενα μπουκαλι κομμενο στα δυο σταγονες δροσια
Το ενα χερι στην πλατη το αλλο
Αυτο ειναι συντροφια
Ο ανεμος παιρνει τα φυλλα
Οπως ο θανατος παιρνει τους φιλους
Ο διαλογος κανει αχνο στους φιλους
Μην φοβασαι τους σκυλους δωρο της φυσης
Να φοβασαι τους ανθρωπους δαγκωνουν
Αν τους πατησεις
Καθε αστερι που πεφτει και μια ζωη που φευγει
Λενε
Ματια που ζητανε βοηθεια αν εχεις δωσε κατι
Κλαινε οσοι με αλατι καψανε πληγες
Ειδαν νωρις της ζωης το παλατι
Οσοι φοβηθηκαν και μειναν στο χθες
Οταν ξυπνησουν φταινε
Η λογικη με σαμποταρει, φταινε
Η τρελα με σιγονταρει, η τρελα με σιγονταρει
Φταινε
Καθε αστερι που πεφτει και μια ζωη που φευγει
Λενε
Ματια που ζητανε βοηθεια αν εχεις δωσε κατι
Κλαινε
Ελευθερος δεν ειναι αυτος που εχει χρηματα
Ειναι αυτος που εχει πανω απο
Δυο δρομους να διαλεξει
Ακομα και αν εκει που βρεθηκες
Ηταν δικο σου λαθος
Το λαθος εχει αξια, ηταν επιλογη σου