EPILEKTOI, Gio Melody - Προσπάθησα (Prospathisa) στίχοι (lyrics)
[EPILEKTOI, Gio Melody - Προσπάθησα Prospathisa στίχοι lyrics]
Προσπάθησα για τους δικούς μου, για μένα
Για τους γονείς μου
Να μη φύγει ο αδερφός μου στα ξένα
Έκανα την νύχτα μέρα
Στις φουρτούνες φαίνονται τα σκαριά
Στην ξαστεριά μπάλωνα τα πανιά
Έκανα σιωπή να σ' ακούσω όταν μου μιλούσες
Και μιλούσες
(μιλούσες) για τα βήματα που μπορούσες
Και γελούσες
(γελούσες) , βλέπεις σε παίνευαν πολλοί
Μα η διαδρομή σου έδειξε πως
Περπατούσες με μικρές πατούσες
Μάλλον, δεν με πιάνεις μάλλον
Ίσως με μπερδεύεις μ' άλλον
Εγώ ψάχνω τα μικρά παιδιά σε κορμιά μεγάλων
Κορμιά μεγάλων, δε θέλω extra προσοχή
Ναι θέλω, θέλω να ζω ακριβώς όπως κι εσύ
Κι αν εσύ έχεις ένα όνειρο, ένα στόχο
Ένα σκοπό τότε σίγουρα ζεις φίλε μου
Ακριβώς όπως κι εγώ
Ρίξε γροθιά στην πόρτα, έξω πρέπει να βγεις
Εγώ είμαι έξω καιρό, εν θερμώ προσπαθώ
I tried, yeah, I tried for so long (yeah)
But I found nobody out there they lie, yeah
See I tried till the last moment
They fell and I'm still who I am
Φόβος, ανησυχία, στην αλήθεια αλλεργία
Ανεργία των ανθρώπων η λαιμαργία, η ζήλια
Θέλουν να με κάνουνε να φύγω
Να με κάνουνε να φύγω
Ελπίδα, επιτυχία, στο ψέμα κηδεία, εμπειρία
Των ανθρώπων η δημιουργία
Η προσπάθεια στην ουσία όχι, δε θα φύγω
Δε θα με κάνουνε να φύγω
Υγρά τα μάτια, σιωπή, χτυποκάρδια, αγκαλιές
Δε βγαίνουν λέξεις όταν
Δάχτυλα σφίγγουν γροθιές
Η αδρεναλίνη το κρανίο μου σφίγγει
Δάκρυ πέτρα
Δε θ' αφήσω πια κανέναν δικό μου να φύγει
Ό, τι αγαπάς, προστατεύεις, προσπαθείς
Καταφέρνεις
Ό, τι αδικείς, το ζηλεύεις, ό, τι δεν έχεις
Γυρεύεις
Όσο ασκείσαι, πιέζεις, στα δύσκολα τρέχεις
Υπάρχεις συνυπάρχοντας μ' ανθρώπινες σχέσεις
Μ' αυτό ζω, υπάρχω κι αναπνέω, κρατώ
Ό, τι με γεμίζει, μ' ένα πάθος ξυπνώ
Εδώ μένω, εδώ μένω, εδώ μένω
Τίποτα δεν είναι δεδομένο κι απλά ειπωμένο
Απολαμβάνω ό, τι μου δίνει η ζωή
Διώχνω τη μιζέρια όσο ζητάς τα πάντα
Μένεις πάντα μ' άδεια τα χέρια
Ανάσα βαριά για τους πίσω
Βήμα για να προχωρήσω
Κάθε μου μέρα μοιάζει σα
Πρώτη φορά που αντικρίζω
Το άγχος τρώει τα παιδιά
Το άνθος κρύβεται στ' απλά
Όταν νιώθεις μοναξιά, χαμογέλα
Δεν είσαι μόνος πια γράφω και σκίζω σελίδες
Πίσω απ' το χάος ελπίδες
Συνεχίζω τη διαδρομή που πήρα και πήρες
(προσπαθώ)
I tried, yeah, I tried for so long (yeah)
But I found nobody out there they lie, yeah
See I tried till the last moment
They fell and I'm still who I am
Για τους γονείς μου
Να μη φύγει ο αδερφός μου στα ξένα
Έκανα την νύχτα μέρα
Στις φουρτούνες φαίνονται τα σκαριά
Στην ξαστεριά μπάλωνα τα πανιά
Έκανα σιωπή να σ' ακούσω όταν μου μιλούσες
Και μιλούσες
(μιλούσες) για τα βήματα που μπορούσες
Και γελούσες
(γελούσες) , βλέπεις σε παίνευαν πολλοί
Μα η διαδρομή σου έδειξε πως
Περπατούσες με μικρές πατούσες
Μάλλον, δεν με πιάνεις μάλλον
Ίσως με μπερδεύεις μ' άλλον
Εγώ ψάχνω τα μικρά παιδιά σε κορμιά μεγάλων
Κορμιά μεγάλων, δε θέλω extra προσοχή
Ναι θέλω, θέλω να ζω ακριβώς όπως κι εσύ
Κι αν εσύ έχεις ένα όνειρο, ένα στόχο
Ένα σκοπό τότε σίγουρα ζεις φίλε μου
Ακριβώς όπως κι εγώ
Ρίξε γροθιά στην πόρτα, έξω πρέπει να βγεις
Εγώ είμαι έξω καιρό, εν θερμώ προσπαθώ
I tried, yeah, I tried for so long (yeah)
But I found nobody out there they lie, yeah
See I tried till the last moment
They fell and I'm still who I am
Φόβος, ανησυχία, στην αλήθεια αλλεργία
Ανεργία των ανθρώπων η λαιμαργία, η ζήλια
Θέλουν να με κάνουνε να φύγω
Να με κάνουνε να φύγω
Ελπίδα, επιτυχία, στο ψέμα κηδεία, εμπειρία
Των ανθρώπων η δημιουργία
Η προσπάθεια στην ουσία όχι, δε θα φύγω
Δε θα με κάνουνε να φύγω
Υγρά τα μάτια, σιωπή, χτυποκάρδια, αγκαλιές
Δε βγαίνουν λέξεις όταν
Δάχτυλα σφίγγουν γροθιές
Η αδρεναλίνη το κρανίο μου σφίγγει
Δάκρυ πέτρα
Δε θ' αφήσω πια κανέναν δικό μου να φύγει
Ό, τι αγαπάς, προστατεύεις, προσπαθείς
Καταφέρνεις
Ό, τι αδικείς, το ζηλεύεις, ό, τι δεν έχεις
Γυρεύεις
Όσο ασκείσαι, πιέζεις, στα δύσκολα τρέχεις
Υπάρχεις συνυπάρχοντας μ' ανθρώπινες σχέσεις
Μ' αυτό ζω, υπάρχω κι αναπνέω, κρατώ
Ό, τι με γεμίζει, μ' ένα πάθος ξυπνώ
Εδώ μένω, εδώ μένω, εδώ μένω
Τίποτα δεν είναι δεδομένο κι απλά ειπωμένο
Απολαμβάνω ό, τι μου δίνει η ζωή
Διώχνω τη μιζέρια όσο ζητάς τα πάντα
Μένεις πάντα μ' άδεια τα χέρια
Ανάσα βαριά για τους πίσω
Βήμα για να προχωρήσω
Κάθε μου μέρα μοιάζει σα
Πρώτη φορά που αντικρίζω
Το άγχος τρώει τα παιδιά
Το άνθος κρύβεται στ' απλά
Όταν νιώθεις μοναξιά, χαμογέλα
Δεν είσαι μόνος πια γράφω και σκίζω σελίδες
Πίσω απ' το χάος ελπίδες
Συνεχίζω τη διαδρομή που πήρα και πήρες
(προσπαθώ)
I tried, yeah, I tried for so long (yeah)
But I found nobody out there they lie, yeah
See I tried till the last moment
They fell and I'm still who I am