EPILEKTOI - Τέλη Αυγούστου (Teli Avgoustou) στίχοι (lyrics)
[EPILEKTOI - Τέλη Αυγούστου Teli Avgoustou στίχοι lyrics]
Βρήκα τον παλιό μου στυλό
Από μένα κάτι δικό μου θα μάθεις
Αυτός που μου τον είχε κάνει
Δώρο πλέον δεν είναι εδώ
Αλλά θυμάμαι μου 'χε πει "ποτέ
Μη σταματήσεις να γράφεις"
Βλέπω τσιμέντο κι ακούω τον
Ήχο απ' τη σπάτουλα
Ο Ιούδας είχε μόνο ένα φιλί και
Όμως το είδα σε τόσα μάγουλα
Άσε με απόψε να σώσω ένα φίλο
Μου μέσα απ' όλα τα πάνδεινα
Να τον τραβήξω όπως τον άσσο
Μέσ' απ' την τράπουλα και φθηνά πούλα,
Την ψυχή σου πάλι φτηνά πουλάς
Απολαμβάνεις, άλλος ένας μέσα στο πλήθος
Να θυμάσαι πάντα θα τα πληρώνεις όλα διπλά
Και στο τέλος ποτέ δε γελάς εσύ
Πάντα γελάει μόνο Εκείνος
Και σου τα 'δωσα όλα
Σου τα 'δωσα και σου τα
'δωσα γιατί τα 'νιωσα
Γιατί τότε το 'θελα τόσο πολύ
Να ξέρεις ποτέ δε μετάνιωσα
Το λες με μαράζι, μεταβατικό στάδιο, ξέρω
Αυτό σε πειράζει
Πρέπει να μείνεις κι εσύ σ' ένα μέρος
Να το δεις επιτέλους ν' αλλάζει
Εγώ είμαι λοκάλι
Είμαι γράμμα μέσα σε μπουκάλι
Δε με νοιάζει πού θα με πάει
Η θάλασσα πού θα με βγάλει
Όποιος με βρίσκει, μ' αγγίζει (αγγίζει)
Με λέξη τη θέα ρεμβάζει (ρεμβάζει)
Όποιος με βρίσκει αρχίζει
(αρχίζει) να δακρύζει όταν με διαβάζει
Τέλη του Αυγούστου κι έχεις φύγει μακριά
Τέλη του Αυγούστου κι έχεις φύγει ξανά-ια
Κι εδώ κάνει παγωνιά κι εδώ κάνει παγωνιά
Είναι τέλη Αυγούστου κι έχεις φύγει μακριά
Τέλη Αυγούστου κι έχεις φύγει ξανά-ια
Κι εδώ κάνει παγωνιά κι εδώ κάνει παγωνιά
Τέλη του Αυγούστου, Σεπτέμβρης
Εγώ παγωμένος Δεκέμβρης
Εν τέλει τι θέλεις να έχεις αφού όταν
Το έχεις δεν ξέρεις τι θέλεις
Έχω μάθει στα λίγα που
Έδινες, θρυαλλίδα εσύ ό, τι μου απέμεινες
Σαν χαλασμένη πυξίδα, χαμένος στο πέλαγος
Μοιάζω νησίδα
Μπήκες σαν τους διαρρήκτες για να
Πάρεις αυτό που δεν είχες
"Το μετάνιωσα" είπες και βγήκες κι
Έμεινα πίσω με δύσκολες νύχτες
Μου κρατούσες θυμάμαι το χέρι
Το καρτέρι να μ' έχεις στο χέρι
Βόλτες στενά στην Αθήνα μα εγώ ήμουν
Το θύμα κι εσύ το μαχαίρι
Το κρεβάτι κοντά του θανάτου
Ο καθένας με το Γολγοθά του
Ο κανένας δεν έχει κανένα
Βάζει τα όρια του ή όλα τα κάνει δικά του
Ό, τι πόθησα
Αγκάλιαζα τόσο που κατάφερνα να το σκοτώσω
Μ' ανήσυχα νιάτα μεγάλωσα
Μοιάζω με τη χειμωνιάτικη θάλασσα
Φοβάσαι να μη πληγωθείς
Πληγώνεις για να 'σαι ασφαλής
Αναλώνεις μα δεν αναλώνεσαι, πέσαν τα φύλλα
Αλλαγή εποχής χαμογέλασα με δύο δάκρυα
Με ξεγέλασαν να προχωρήσω
Μα τα δάκρυα γίνανε λίμνη
Το πρόσωπο μου μπορώ ν' αντικρίσω
Μη διαγράφεις, ποτέ μη ξεχνάς
Να θυμάσαι χωρίς να πονάς
Ό, τι πήρα και πήρες αξίζει, ό
Τι κι αν γίνει η ζωή συνεχίζει
Απ' το μηδέν ξαναρχίζει
Απ' το μηδέν στα καλύτερα
Σαν την σελίδα που σκίζω
Η επόμενη θα με γνωρίζει καλύτερα
Ο Δεκέμβρης σου θα 'ρθει, θα νιώσεις
Ίσως χρόνια μετά το εμπεδώσεις
Όλα η τίποτα, όχι με δόσεις
Ο μήνας με τις χιονοπτώσεις
Είσαι η μόνη που με δυναμώνει
Όσο ακούω ζωντανό με κρατά
Εδώ η μουσική δυναμώνει
Και τα λόγια θα σβήσουν αργά
Τέλη του Αυγούστου κι έχεις φύγει μακριά
Τέλη του Αυγούστου κι έχεις φύγει ξανά-ια
Κι εδώ κάνει παγωνιά κι εδώ κάνει παγωνιά
Είναι τέλη Αυγούστου κι έχεις φύγει μακριά
Τέλη Αυγούστου κι έχεις φύγει ξανά-ια
Κι εδώ κάνει παγωνιά κι εδώ κάνει παγωνιά
Τέλη του Αυγούστου χάθηκες στ' ανοιχτά
Τέλη του Αυγούστου έφυγες μακριά, μακριά
Κι εδώ κάνει παγωνιά κι εδώ κάνει παγωνιά
Από μένα κάτι δικό μου θα μάθεις
Αυτός που μου τον είχε κάνει
Δώρο πλέον δεν είναι εδώ
Αλλά θυμάμαι μου 'χε πει "ποτέ
Μη σταματήσεις να γράφεις"
Βλέπω τσιμέντο κι ακούω τον
Ήχο απ' τη σπάτουλα
Ο Ιούδας είχε μόνο ένα φιλί και
Όμως το είδα σε τόσα μάγουλα
Άσε με απόψε να σώσω ένα φίλο
Μου μέσα απ' όλα τα πάνδεινα
Να τον τραβήξω όπως τον άσσο
Μέσ' απ' την τράπουλα και φθηνά πούλα,
Την ψυχή σου πάλι φτηνά πουλάς
Απολαμβάνεις, άλλος ένας μέσα στο πλήθος
Να θυμάσαι πάντα θα τα πληρώνεις όλα διπλά
Και στο τέλος ποτέ δε γελάς εσύ
Πάντα γελάει μόνο Εκείνος
Και σου τα 'δωσα όλα
Σου τα 'δωσα και σου τα
'δωσα γιατί τα 'νιωσα
Γιατί τότε το 'θελα τόσο πολύ
Να ξέρεις ποτέ δε μετάνιωσα
Το λες με μαράζι, μεταβατικό στάδιο, ξέρω
Αυτό σε πειράζει
Πρέπει να μείνεις κι εσύ σ' ένα μέρος
Να το δεις επιτέλους ν' αλλάζει
Εγώ είμαι λοκάλι
Είμαι γράμμα μέσα σε μπουκάλι
Δε με νοιάζει πού θα με πάει
Η θάλασσα πού θα με βγάλει
Όποιος με βρίσκει, μ' αγγίζει (αγγίζει)
Με λέξη τη θέα ρεμβάζει (ρεμβάζει)
Όποιος με βρίσκει αρχίζει
(αρχίζει) να δακρύζει όταν με διαβάζει
Τέλη του Αυγούστου κι έχεις φύγει μακριά
Τέλη του Αυγούστου κι έχεις φύγει ξανά-ια
Κι εδώ κάνει παγωνιά κι εδώ κάνει παγωνιά
Είναι τέλη Αυγούστου κι έχεις φύγει μακριά
Τέλη Αυγούστου κι έχεις φύγει ξανά-ια
Κι εδώ κάνει παγωνιά κι εδώ κάνει παγωνιά
Τέλη του Αυγούστου, Σεπτέμβρης
Εγώ παγωμένος Δεκέμβρης
Εν τέλει τι θέλεις να έχεις αφού όταν
Το έχεις δεν ξέρεις τι θέλεις
Έχω μάθει στα λίγα που
Έδινες, θρυαλλίδα εσύ ό, τι μου απέμεινες
Σαν χαλασμένη πυξίδα, χαμένος στο πέλαγος
Μοιάζω νησίδα
Μπήκες σαν τους διαρρήκτες για να
Πάρεις αυτό που δεν είχες
"Το μετάνιωσα" είπες και βγήκες κι
Έμεινα πίσω με δύσκολες νύχτες
Μου κρατούσες θυμάμαι το χέρι
Το καρτέρι να μ' έχεις στο χέρι
Βόλτες στενά στην Αθήνα μα εγώ ήμουν
Το θύμα κι εσύ το μαχαίρι
Το κρεβάτι κοντά του θανάτου
Ο καθένας με το Γολγοθά του
Ο κανένας δεν έχει κανένα
Βάζει τα όρια του ή όλα τα κάνει δικά του
Ό, τι πόθησα
Αγκάλιαζα τόσο που κατάφερνα να το σκοτώσω
Μ' ανήσυχα νιάτα μεγάλωσα
Μοιάζω με τη χειμωνιάτικη θάλασσα
Φοβάσαι να μη πληγωθείς
Πληγώνεις για να 'σαι ασφαλής
Αναλώνεις μα δεν αναλώνεσαι, πέσαν τα φύλλα
Αλλαγή εποχής χαμογέλασα με δύο δάκρυα
Με ξεγέλασαν να προχωρήσω
Μα τα δάκρυα γίνανε λίμνη
Το πρόσωπο μου μπορώ ν' αντικρίσω
Μη διαγράφεις, ποτέ μη ξεχνάς
Να θυμάσαι χωρίς να πονάς
Ό, τι πήρα και πήρες αξίζει, ό
Τι κι αν γίνει η ζωή συνεχίζει
Απ' το μηδέν ξαναρχίζει
Απ' το μηδέν στα καλύτερα
Σαν την σελίδα που σκίζω
Η επόμενη θα με γνωρίζει καλύτερα
Ο Δεκέμβρης σου θα 'ρθει, θα νιώσεις
Ίσως χρόνια μετά το εμπεδώσεις
Όλα η τίποτα, όχι με δόσεις
Ο μήνας με τις χιονοπτώσεις
Είσαι η μόνη που με δυναμώνει
Όσο ακούω ζωντανό με κρατά
Εδώ η μουσική δυναμώνει
Και τα λόγια θα σβήσουν αργά
Τέλη του Αυγούστου κι έχεις φύγει μακριά
Τέλη του Αυγούστου κι έχεις φύγει ξανά-ια
Κι εδώ κάνει παγωνιά κι εδώ κάνει παγωνιά
Είναι τέλη Αυγούστου κι έχεις φύγει μακριά
Τέλη Αυγούστου κι έχεις φύγει ξανά-ια
Κι εδώ κάνει παγωνιά κι εδώ κάνει παγωνιά
Τέλη του Αυγούστου χάθηκες στ' ανοιχτά
Τέλη του Αυγούστου έφυγες μακριά, μακριά
Κι εδώ κάνει παγωνιά κι εδώ κάνει παγωνιά