Harald Foss - Draumkvedet tekster (lyrics)

Vil du meg lya eg kvea kan
Om einkvan nytan drengjen
Alt om han Olav Åsteson
Han heve sovet så lengje

Og det var Olav Åsteson
Han heve sovet så lengje

Han lå seg ned om joleftan
Han sterkan svevnen fekk
Vakna 'kje fyrri om trettondagen
Då ledene åt kjyrkje gjekk

Og det var Olav Åsteson
Han heve sovet så lengje

Han vakna 'kje fyrri om trettondagen
Då soli rann i liden
Då sala han ute flottan folen
Han ville åt kjyrkje ride



Og det var Olav Åsteson
Han heve sovet så lengje

Presten han stågen ved altare
Og læsene lestene lange
Olav han ståt med kjyrkjedynni
For tåla dei draumene mange

Og det var Olav Åsteson
Han heve sovet så lengje

Gamle mennar og unge
Dei gjeve etter gaume
Med han Olav Åsteson
For tele sine draume

Og det var Olav Åsteson
Han heve sovet så lengje

Dei hev gjenge så sakt for meg
Eg heve får ut så vide
Eg hev sett inn i Helheimen
Og inn i himmelrike

Og månen skine
Og vegene falle så vide

Eg hev vori alt upp med sky
Og ned at på havsens grunn
Den som vil mine fotefar flygje
Han lær 'kje av blie munn

Og månen skine
Og vegene falle så vide

Eg hev fari ivi ville hei
Og ned at det djupe daler
Høyrer det vatnet
Men såg de inkje
Under jordi så måtte du fara

Og månen skine
Og vegene falle så vide

Deg er var de ivi Våsemyran
Dei hev ikkje sta meg grunn
Men være de var ivi Gaglemyran
Med rapa moll i munn

Og månen skine
Og vegene falle så vide

Ser for eg inn tynnyr skog
Deg for inn tynnyr ring
Som der sleip eg meg skarlakskåpe
Og neglan av kvor min fing

Og månen skine
Og vegene falle så vide

Inkje kneggja den folen min
Inkje gøydde min hund
Og inkje gole dei ottefuglan
De tottest meg vera munt

Og månen skine
Og vegene falle så vide

Der er heitt ivi Helheimen
Heiter dei nokon hyggje
Der hengt der ivi ein tjørukjetil
Dei brytja ned ein stegentrygge

Og månen skine
Vegene falle så vide

Eg er så trøytt å må ferde-mod
Inna så må de brenne
Høyrer vatnet men ser de inkje
Inne bære så må dele renna

Og månen skine
Og vegene falle så vide

Eg hev far ivi Gjallarbrui
Den heng så høgt i vinde
Den de alt med gull i lågt
Og selvsvik i kvorjom tilgjeng

Og månen skine
Og vegene falle så vide

Eg hev far ivi Gjallarbrui
Den ikkje gå å gange
Bikkje bite og ormen stinge
Og stuten stend og stangar

Månen skine
Og vegene falle så vide

Bikkje bite og ormen sting
Stuten stend og stangar
Det slepp ingjen ivi Gjallarbrui
Som feller domine vrange

Og månen skine
Og vegene falle så vide

Eg på meg der om hyran føls
Der snøen drei meg kvite
Der fang eg meg ein jang å ham
Den hadde ingen rike

I åre landi i vel ånd hei oder
Kjenner dei meg

Eg løypte av ut på votno dei
Der isane brunne blå
Men gud skaut det i hugjen min
Eg vende meg derifrå

I åre landi i vel ånd hei oder
Kjenner dei meg

Så tok eg av på vetterstig
Alt på mi høgre hånd
Der såg eg heite Paradis
Mi jor se vi alle land

I åre landi i vel ånd hei oder
Kjenner dei meg

Så var eg gå vi uteskti
Eg for etter dyre trå
Sunde var mi skarlakskåpe
Og neglan av kvor min tå

I åre landi i vel ånd hei oder
Kjenner dei meg

Se den var eg i auromheimen
I mange netter og trå
Ja de vet gud i himmelrik
Hoss mang ein når deg såg

I åre landi i vel ånde hei oder
Kjenner dei meg

Reidar ut av mennar dei
Frå ville har ferd åg lyd
I blåe vatt i Feyansborg
Med kåpe tunge av lyd

I åre landi i vel ånde hei oder
Kjenner dei meg

Såg eg gangre mennar dei
I hol deg li dei søk i
Tunge byrå visst dei bar
Frå rang ferd i dyre tid

I åre landi i vel ånd hei oder
Kjenner dei meg

Sa ligger den i Auromheimen
Dei fatige har je be kun
Han tår 'kje reddast på Gjallarbrui
Fer kase ståte hun

I åre landi i vel ånd hei oder
Kjenner dei meg

Såg eg meg åt drengjene
Dei troddest og vant på ljåe
Gullgjelpe år må solline
Dei ha banne bort far og mor

I åre landi i vel ånd hei oder
Kjenner dei meg

Suttine og sorgene dei bland
Å de alt de annen
Bonnar ler og gjort å gret
Eg tos hver av litte gaman

I åre landi i vel ånd hei oder
Kjenner dei meg

Så var eg i Auromheimen
Der inget ver meg kjende
Utan om ser gudmor mi
Med raude gull på hende

I åre landi i vel ånd hei oder
Kjenner dei meg

Der såg eg atte gudmor mi
Ho heldt meg talon lange
Reis du deg te Brokksvalin
Der sko domen strande

I Brokksvalin
Der sko domen strande

Der kom ferdi nordantil
Og den rei nå så kvast
Fyre rei Grutte Gråskjeggje
Han rei på svartan hest

I Brokksvalin
Der sko domen strande

Og der kom ferdi sundantil
Det tottest meg vera best
Fyre rei sankte såle-Mikkel
Han rei på kvitan hest

I Brokksvalin
Der sko domen strande

Og det var sankte såle-Mikkel
Han bles ei luren lange
Og nå sko alle synde såline
Fram fyrri domen stande

Tunge talar
Og sanning svarar på domedag

Då skolv de alle synde såler
Som lauve gjelder fyr vinde
Og kvor den, kvor den sål de var
Grete fyr syndine sine

Tunge talar
Og sanning svarar på domedag

Og det var sankte såle-Mikkel
Han vog i skåle vikt
Så vog han alle synde såline
Heimte Jesum Krist

Tunge talar
Og sanning svarar på domedag

Gamle mennar og unge
De heve gjeve gaume
De var han Olav Åsteson
Nå heven for tålt sine draume

Stått upp Olav Åsteson
Nå heve du sovet så lengje