Herman van Veen - Achterlangs songtekst (lyrics)

De meeste treinen rijden
Achterlangs het leven
Je ziet een schuurtje met een
Fiets er tegen aan
Een kleine jongen is nog op, hij mag nog even
Je ziet een keukendeur een eindje openstaan
Als je maar niet door
Deze trein werd voortgedreven
Zou je daar zondermeer naar
Binnen kunnen gaan

Zodra de schemer was gedaald
Was je niet langer meer verdwaald

En je ontmoette daar niet eens
Niet eens verbaasde blikken
Je zou toch komen? Iedereen had het vermoed
En ze zouden even haast
Onmerkbaar naar je knikken
Want wie verwacht is
Wordt maar nauwelijks begroet
Je zou je zomaar aan
Hun tafel kunnen schikken
En alle dingen waren plotseling weer goed

Zodra de schemer was gedaald
Was je niet langer meer verdwaald

Je hoefde daar geen druppel
Geen druppel alcohol te drinken
Want grenadine zou je smaken als cognac
Je zag het haardvuur
Achter micaruitjes blinken
Er kwam een merel zitten zingen op het dak
En die paar mensen die je
Nooit hebt kunnen missen
Kwamen daar binnen met een
Lach op hun gezicht
Je zou je voortaan nooit meer
In de weg vergissen
Je deed het boek van alle droevenissen dicht

Maar ach, de trein is doorgegaan
En kilometers daar vandaan