Herman van Veen - Edith Piaf songtekst (lyrics)
[Herman van Veen - Edith Piaf songtekst lyrics]
Ik begreep het niet maar voelde het
Op mijn klompen aan het zilver in ons huis
Leek te gaan glimmen
Mijn moeder zette de stofzuiger af
Want op de radio zong Edith
Edith Piaf
In mijn gevoel zag ik haar zingen
In een groot en zwart theater
Voor een groep aasgieren die grijnzend
Op de randen van hun stoelen zaten
In mijn gevoel zong ze voor iemand
Die ze haatte als de pest
Maar op haar knieen smeekte
Vlug naar huis te komen
Ik begreep het niet maar voelde het
Op mijn klompen aan het klonk als een credo
Voor de stenen van Parijs
En moeder zette de stofzuiger af
Want op de radio zag je als het ware
Edith Piaf
Ik zag een vleermuis
Die wilde vluchten ontsnappen naar de zon
Maar besluiteloos bleef fladderen
Tussen een microfoon en een accordeon
Ik zag beloftes die krepeerden
Boven glazen wijn en een lente
Die alleen door een stom refrein
Op gang wou komen
Op mijn klompen aan het zilver in ons huis
Leek te gaan glimmen
Mijn moeder zette de stofzuiger af
Want op de radio zong Edith
Edith Piaf
In mijn gevoel zag ik haar zingen
In een groot en zwart theater
Voor een groep aasgieren die grijnzend
Op de randen van hun stoelen zaten
In mijn gevoel zong ze voor iemand
Die ze haatte als de pest
Maar op haar knieen smeekte
Vlug naar huis te komen
Ik begreep het niet maar voelde het
Op mijn klompen aan het klonk als een credo
Voor de stenen van Parijs
En moeder zette de stofzuiger af
Want op de radio zag je als het ware
Edith Piaf
Ik zag een vleermuis
Die wilde vluchten ontsnappen naar de zon
Maar besluiteloos bleef fladderen
Tussen een microfoon en een accordeon
Ik zag beloftes die krepeerden
Boven glazen wijn en een lente
Die alleen door een stom refrein
Op gang wou komen