Mani - Αποκαλούν την Τέχνη μου Παράδοξη (Apokaloun Tin Texni Mou Paradoxi) στίχοι (lyrics)

Ημουν στο παρκο

Ημουν στο παρκο
Στ αριστερο μου χερι ειχα το μπαφο
Και το δεξι μου ψαχνει το μεσο για να το καψω
Κατω απ τα συννεφα που ειχαν
Κοκκινο χρωμα να φωναζω
Οι γειτονες καλεσανε τους μπατσους,  εγω
Βρηκα το λογο το σποτ μου να προφυλαξω
 κι ο πρωτος που θα κινηθει
Κατα μου θα τον θαψω
Πετω μεσα στην κριση τους αμα πεινασω
Το εχω ηδη συνηθισει μα ζω
Το σκαω με το ρελικ ανεβαζω επιπεδα
Σα να μουν ο πικασο
Αποκαλουν την τεχνη μου παραδοξη
Τοτε θα πρεπει να το βλαψω
Πουτανα μες το σπιτι σου και κοιτα
Τη δουλεια σου που το πας
Το νωπο πεζοδρομιο
Πολη καριολα δρομολογιο σερβιρεις αποψε
Ως προς τον πολεμο
Οσοι το εκπροσωπουν στο στουντιο σα
Ντομινο πεφτουν μα διχως σχολιο
Χασαν τη φωνη τους πιο πριν
Κι εκπροσωπουνε της σιωπης το μικροφωνο
Γι αυτο θεριζω το σωμα τους ανενοχλητος
Το μανατζερ τους ομηρο ακομη ζωντανο
Μες το υπογειο κραταμε με
Φυσικο ορο και νερο χωρις λογο στασιμε
Απορροφαμε εικονες τις αναγαγουμε σε
Αριθμους πονους διχως κανονες
Τα φωτα τρεμοπαιζουν στις κολωνες
Και κρυβεται η σκια μου συχνα
Οπως οι πορνες
Που αφησαν το νταβα ωστε να δουλευουνε μονες
Γαμησι διχως πιστωση
Τι κι αν με μισεις ειμαι επιθεση
Ναι ειμαι επιθεση
Τι κι αν με μισεις ειμαι επιθεση