Mani - Ιπτάμενα Στιλέτα (Iptamena Stileta) στίχοι (lyrics)

Τα μάτια καρφωμένα στο στόχο όπως πάντα
Η πόλη κάρμα, στιλέτο γυρίζει κατάνα
Η νύχτα πέφτει, μα αυτό δε γυρίζει κατά μας
Σπάσε τον κύκλο, είν' ο διάβολος ανάμεσά μας
Τ' αστέρια σβήσαν
Τα μάτια μου βλέπουν τα πάντα
Να μείνω πίσω ο μόνος τρόπος
Να φύγεις μπροστά μας κι είν' όλα κρύα
Πατάς για να βγεις στην Αλάσκα
Κι ό, τι αποφύγεις
Πριν χαθεί στην καρδιά δυνατά σκά'
Δε μ' ενδιαφέρεις πλέον
Και κράτα αυτά που λέω
Αίμα παρθένας και νεκρούς σ'
Ένα μπουκάλι καίω
Ματώνει πάλι η Αθήνα, φανταστικά μου πλάνα
Πάνω στο θρόνο μου οδηγός
Για να πεθάνεις νέος
Κάλυψ' η ομίχλη απόψε, στην αγκαλιά μου σβήσε
Τον θάνατό του ζει νεκρός
Δέκα χιλιάδες νύχτες
Τράβα γαμήσου, δε νικάς
Δεν έχεις καν ελπίδες
Χάνεις τον δρόμο σου νωρίς
Στις πιο μεγάλες πίστες

Πάρε τα μέτρα σου, 16 24 μέτρα
Κάνε τον κύκλο σου, δεν πας ούτε 4 μέτρα
Πετώ σε ιπτάμενα στιλέτα, κρυμμένα rasengan
Δεν είσαι τίποτα για 'μένα
Δε γράφω για 'σένα
24 καράτια σε απόλυτα μέτρα
ΦΒΣ έχει το κτήνος στην πόλη για φέρμα
Πετώ σε ιπτάμενα στιλέττα κρυμμένα rasengan
Δεν είσαι τίποτα για 'μένα
Δε γράφω για 'σένα

Βλέπω ό
Τι βλέπεις και τ' αστέρι μου αγγίζω επιτέλους
Μυρίζει κίνδυνος, μα ξέρω τη γεύση του μένους
Κυνήγι ανέμων, στο πένθος υμνείς πεθαμένους
Έχω γραμμές που είν' ικανές
Ν' αρρωστήσουν αγγέλους
Δε μ' απειλεί κανείς, δε μ' ενοχλείς καθόλου
Γράφουμε τέλος εποχής στην αυλή του διαβόλου
Το μητρικό μου σκάφος, στη φυλακή μου τρέλα
Μα σημαδεύω κι εκτελώ τον πυρήνα του ατόμου
Αργά τη νύχτα, νωρίς για να μπω στην παγίδα
Πάμε κομμάτια και χάνω την πτήση γι' Αθήνα
Φι Βήτα Σίγμα, χιονίζει και βρέχει λεπίδα
Νοσούν τα μάτια τους γι'
Αυτό μπάτσοι βλέπουνε λίγα
Μιλάμε δύσκολα, τα μάτια μας βγάζουν ακτίνες
Σπάμε και πίνουμε
Κοιτάμε κι ανοίγουμε τρύπες
Γράφω τη στέψη μου τη μάνα σου ρούφα πουτάνα
Και πάρε τη γεύση μου να βρεις
Τη φωνή σου για πάντα

Πάρε τα μέτρα σου, 16 24 μέτρα
Κάνε τον κύκλο σου, δεν πας ούτε 4 μέτρα
Πετώ σε ιπτάμενα στιλέτα, κρυμμένα rasengan
Δεν είσαι τίποτα για 'μένα
Δε γράφω για 'σένα
24 καράτια σε απόλυτα μέτρα
ΦΒΣ έχει το κτήνος στην πόλη για φέρμα
Πετώ σε ιπτάμενα στιλέττα κρυμμένα rasengan
Δεν είσαι τίποτα για 'μένα
Δε γράφω για 'σένα

Ο τρίτος γύρος, ο πιο ματωμένος απ' όλους
Δίχως σελήνη, πώς μπαίνω δε βλέπεις καθόλου
Πέτυχα φλέβα, σαν μπούκα σε σπίτι μασώνου
Κλείσε τα μάτια σου νωρίς
Σαν πληγή λυκανθρώπου τρέμω απ' την καύλα
Πετάμε ως το τέλος του χρόνου
Είμαι να γράφω 14 δεύτερους τόμους
Πίνω και μπλέκω, σε θρόνο διαβόλου καθόμουν
Το κάθε φίδι θα κοπεί αν
Τυλιχτεί απ' τον καρπό μου
Νοσώ τη σφαίρα, κρατάμε το τέλος στα χέρια
Τα δάχτυλά μου λιώνουν σαν
Ν' αγκαλιάζουν αστέρια
Μετά απ' τη γέννα μου
Η νύχτα αγκαλιάζει τη μέρα
Βάζει τα δάχτυλα στο πρόσωπο, βγάζει τη νέκρα
Βλέπω το θάνατό σας δίχως να ξέρω κανέναν
10 στα 1, θα κάψω την πόλη για 'σένα
Σφυρίζω κλέφτικα τη λήξη σαν
Hook από Nate Dogg
Κι ανοίγω τη μάχη στο Grayskull

Πάρε τα μέτρα σου, 16 24 μέτρα
Κάνε τον κύκλο σου, δεν πας ούτε 4 μέτρα
Πετώ σε ιπτάμενα στιλέτα, κρυμμένα rasengan
Δεν είσαι τίποτα για 'μένα
Δε γράφω για 'σένα
24 καράτια σε απόλυτα μέτρα
ΦΒΣ έχει το κτήνος στην πόλη για φέρμα
Πετώ σε ιπτάμενα στιλέττα κρυμμένα rasengan
Δεν είσαι τίποτα για 'μένα
Δε γράφω για 'σένα

Χα, χα είσαι σοβαρός