Mikros Kleftis - Βρέχει (Vrexei) στίχοι (lyrics)
[Mikros Kleftis - Βρέχει Vrexei στίχοι lyrics]
Ναι, το καινούργιο από τα παλιά κτίρια
Στο DNA της πόλης ζωντανά βακτήρια
Εδώ τα φίδια πουλάν' δηλητήρια
Και όλο ψάχνεις την προσωρινή
Χαρά σου υπό επήρεια
Πιες, για όσα μας λείπουνε, πιες
Γι' αυτούς που φύγανε, πιες, μέρες καλύτερες
Ποιες ε
Κάνεις τον Κινέζο, μπερδεμένος σαν τα noodle
Δε θα βρεις το δίκιο σου στο Google
Ξέρω έχει μέρες και νύχτες ανυπόφορες
"Ευχαριστώ" είπε
"ήσουν εκεί χωρίς να το 'θελες"
"Παρακαλώ, δεν κάνει τίποτα, αδερφέ μου
Δε θα άφηνα για τίποτα το πόστο μου ποτέ μου"
(ποτέ μου)
Όσοι αμφισβητούν το ποιον των γνήσιων
Πέφτουν σα μικρές σταγόνες
Από τα air-condition
Πόσα να γίνουν σε 16 μέτρα αντιληπτά
Δε θ' άντεχες στα Nike μου πέντε λεπτά
Γλιστρά όταν βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει
Βρέχει) άνοιξα τα χέρια και βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει)
Απ' τον ουρανό δάκρυα βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει)
Άνοιξ' τα παράθυρα βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει)
Αυτοί δεν ήταν στα μαχαίρια
Τώρα κώλος και βρακί
Σε μισούν σαν Δευτέρα, σ' αγαπάν σαν Κυριακή
Λατρεύω τη βροχή, εχθές γάμησε το Σάββατο
Καθάρισε τους δρόμους, γάμησε τους όλους
Πίσω στο θέμα μου
Η πόλη με λέει γέννημα θρέμμα μου
Εκπροσωπώ από τόσος, το 'χω στο αίμα μου
Αλήθεια πες ρε, τι ψάχνεις να βρεις (Τι)
Με ρωτάς άμα βρέχει και κοιτάω το παρμπρίζ
Αυτά είναι αστικές συνήθειες
Χορτάσαμε struggle και ερωτήσεις ηλίθιες
Το ποιος είμαι δε θα
Βρουν σε αποδείξεις τετραψήφιες
Κουτσομπόλες με τις μύτες τους
Να σπάσουν υποψήφιες
Είναι θέμα ανατροφής τι θα δεις
Και θα πεις καλό
Κατέληξα φιλοσοφώντας στο πλατύσκαλο
Αν εκεί νιώθεις σπίτι τότε εκεί ανήκεις
Πριν τη βροχή, θέα πανοραμική στη Νίκης
Η ομορφιά είναι παραισθησιογόνο
Μα ένας τρελός λέει γιατρό ένα ποτήρι πόνο
Γιατί ν' αντισταθείς στο χρόνο
Άμα βρεις τον εαυτό σου τότε
Ίσως βρεις τον δρόμο
Κι εκεί βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει
Βρέχει) άνοιξα τα χέρια και βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει)
Απ' τον ουρανό δάκρυα βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει)
Άνοιξ' τα παράθυρα βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει)
Έτσι φτάνω βρεγμένος στα σκαλοπάτια σου
Όλο το story μόνο για να δω τα μάτια σου
Κράτα με σφιχτά μη μ' αφήνεις
Μην κλαις, είπαμε θα γελάς στο photo finish
Στο DNA της πόλης ζωντανά βακτήρια
Εδώ τα φίδια πουλάν' δηλητήρια
Και όλο ψάχνεις την προσωρινή
Χαρά σου υπό επήρεια
Πιες, για όσα μας λείπουνε, πιες
Γι' αυτούς που φύγανε, πιες, μέρες καλύτερες
Ποιες ε
Κάνεις τον Κινέζο, μπερδεμένος σαν τα noodle
Δε θα βρεις το δίκιο σου στο Google
Ξέρω έχει μέρες και νύχτες ανυπόφορες
"Ευχαριστώ" είπε
"ήσουν εκεί χωρίς να το 'θελες"
"Παρακαλώ, δεν κάνει τίποτα, αδερφέ μου
Δε θα άφηνα για τίποτα το πόστο μου ποτέ μου"
(ποτέ μου)
Όσοι αμφισβητούν το ποιον των γνήσιων
Πέφτουν σα μικρές σταγόνες
Από τα air-condition
Πόσα να γίνουν σε 16 μέτρα αντιληπτά
Δε θ' άντεχες στα Nike μου πέντε λεπτά
Γλιστρά όταν βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει
Βρέχει) άνοιξα τα χέρια και βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει)
Απ' τον ουρανό δάκρυα βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει)
Άνοιξ' τα παράθυρα βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει)
Αυτοί δεν ήταν στα μαχαίρια
Τώρα κώλος και βρακί
Σε μισούν σαν Δευτέρα, σ' αγαπάν σαν Κυριακή
Λατρεύω τη βροχή, εχθές γάμησε το Σάββατο
Καθάρισε τους δρόμους, γάμησε τους όλους
Πίσω στο θέμα μου
Η πόλη με λέει γέννημα θρέμμα μου
Εκπροσωπώ από τόσος, το 'χω στο αίμα μου
Αλήθεια πες ρε, τι ψάχνεις να βρεις (Τι)
Με ρωτάς άμα βρέχει και κοιτάω το παρμπρίζ
Αυτά είναι αστικές συνήθειες
Χορτάσαμε struggle και ερωτήσεις ηλίθιες
Το ποιος είμαι δε θα
Βρουν σε αποδείξεις τετραψήφιες
Κουτσομπόλες με τις μύτες τους
Να σπάσουν υποψήφιες
Είναι θέμα ανατροφής τι θα δεις
Και θα πεις καλό
Κατέληξα φιλοσοφώντας στο πλατύσκαλο
Αν εκεί νιώθεις σπίτι τότε εκεί ανήκεις
Πριν τη βροχή, θέα πανοραμική στη Νίκης
Η ομορφιά είναι παραισθησιογόνο
Μα ένας τρελός λέει γιατρό ένα ποτήρι πόνο
Γιατί ν' αντισταθείς στο χρόνο
Άμα βρεις τον εαυτό σου τότε
Ίσως βρεις τον δρόμο
Κι εκεί βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει
Βρέχει) άνοιξα τα χέρια και βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει)
Απ' τον ουρανό δάκρυα βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει)
Άνοιξ' τα παράθυρα βρέχει
(βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει)
Έτσι φτάνω βρεγμένος στα σκαλοπάτια σου
Όλο το story μόνο για να δω τα μάτια σου
Κράτα με σφιχτά μη μ' αφήνεις
Μην κλαις, είπαμε θα γελάς στο photo finish