Tus - Θύμα Ηθών (Thima Hthwn) στίχοι (lyrics)
[Tus - Θύμα Ηθών Thima Hthwn στίχοι lyrics]
Τα βλέμματα δε λένε ψέμματα
Κι ένα βλέμμα σου αρκούσε
Δεν σε ήξερα κι ένιωθα σαν να σε μαθα
Σταμάτησε η λογική και η καρδιά μιλούσε
Σε ρώτησα πρώτα τα βασικά
Πως σε λένε Τι κάνεις και απο πού 'σαι
Ένιωσα κατι πως δεν πήγαινε καλά
Μα δεν φαντάστηκα τι θα ακολουθούσε
Μου είπες χάρηκα και μου σφιξες το χέρι
Το βλέμμα σου έλαμπε κι αυτό με διαπερνούσε
Η ψυχή σου χαιρότανε να προσφέρει
Σ' αγκάλιασα κι ένιωσα την
Καρδιά σου πως χτυπούσε
Μου πες το βράδυ αν δεν έχω τι να κάνω
Σου πα δεν έχω ρούχα μαζί
Μάφησες και πετάχτηκες λίγο πιο πάνω
Και πήρες ρούχα απο ένα μαγαζί, και
Μου τα έδωσες και μου πες τώρα έχεις
Έλα να με πάρεις κατα τις 9
Γύρησες πλάτη και ξεκίνησες να τρέχεις
9 παρά ήμουν ήδη στη γειτονιά
Σε ένα περίπτερο πήρα κάτι να πιείς
Μετά σε ενα παγκάκι κοιτόντας την θέα
Σ' ανοιξα την καρδιά μου να την δεις
Και συ μου είπες η καρδιά σου ειν ωραία
Δεν μπορώ χωρις εσένα
Σου χα πει πως δεν μπορώ χωρίς εσένα
Τώρα η θέα φαίνεται χαζή στο παγκάκι
Που καθόμασταν μαζί χωρίς εσένα
Δεν μπορώ χωρις εσένα
Σου χα πει πως δεν μπορώ χωρίς εσένα
Τώρα η θέα φαίνεται χαζή στο παγκάκι
Που καθόμασταν μαζί χωρίς εσένα
Ήξερες πότε ήθελα τον χρόνο μου
Ήξερες πότε ήθελα τον χώρο μου
Ήξερες οτι με σκοτώνει η μοναξιά
Ήξερες πως δεν πρέπει να μαφήνεις μόνο μου
Ήταν φορές που ένιωθα πως θα σαι πάντα εδώ
Κιάλλες φορές που νόμιζα οτι σε χάνω
Μου λες πριν προχωρήσουμε θα θελα να σου πω
Σου είπα ψέμματα για την δουλειά που κάνω
Και μου πες πως αυτό που νιώθεις δεν αλλάζει
Και με πείραξε, μα σου πα δεν πειράζει
Ότι αγαπώ ο καθένας να το βιάζει και
Προσποιήθηκα καλά πως δεν με νοιάζει
Και κάθε νύχτα με σκότωνε περισσότερο
Θύμωνα πιο πολύ και καταλάβαινα λιγότερο
Και κάθε νύχτα γινότανε και χειρότερο
Το να εξαφανιστώ ήτανε προτιμότερο
Και ενα βράδυ το θυμάμαι σαν χτες
Σου πα πως έφταιγες μα ήξερα πως δε φταίς
Μου ειπες συγνώμη και ξεκίνησες να κλαίς
Το πήρες καταπάνω σου μα καταβάθος ξες, πως
Ο μαλάκας ήμουνα εγώ
Και να σου πώ και κάτι ακόμα
Ήσουν η πιο αγνή ψυχή που γνώρισα ποτέ
Εγκλωβισμένη στο πιο κολασμένο σώμα
Δεν μπορώ χωρις εσένα
Σου χα πει πως δεν μπορώ χωρίς εσένα
Τώρα η θέα φαίνεται χαζή στο παγκάκι
Που καθόμασταν μαζί χωρίς εσένα
Δεν μπορώ χωρις εσένα
Σου χα πει πως δεν μπορώ χωρίς εσένα
Τώρα η θέα φαίνεται χαζή στο παγκάκι
Που καθόμασταν μαζί χωρίς εσένα
Δεν μπορώ χωρις εσένα
Σου χα πει πως δεν μπορώ χωρίς εσένα
Τώρα η θέα φαίνεται χαζή στο παγκάκι
Που καθόμασταν μαζί χωρίς εσένα
Δεν μπορώ χωρις εσένα
Σου χα πει πως δεν μπορώ χωρίς εσένα
Τώρα η στιγμή που ήμασταν μαζί
Έγινε τραγούδι και θα ζεί, χωρίς εσένα
Κι ένα βλέμμα σου αρκούσε
Δεν σε ήξερα κι ένιωθα σαν να σε μαθα
Σταμάτησε η λογική και η καρδιά μιλούσε
Σε ρώτησα πρώτα τα βασικά
Πως σε λένε Τι κάνεις και απο πού 'σαι
Ένιωσα κατι πως δεν πήγαινε καλά
Μα δεν φαντάστηκα τι θα ακολουθούσε
Μου είπες χάρηκα και μου σφιξες το χέρι
Το βλέμμα σου έλαμπε κι αυτό με διαπερνούσε
Η ψυχή σου χαιρότανε να προσφέρει
Σ' αγκάλιασα κι ένιωσα την
Καρδιά σου πως χτυπούσε
Μου πες το βράδυ αν δεν έχω τι να κάνω
Σου πα δεν έχω ρούχα μαζί
Μάφησες και πετάχτηκες λίγο πιο πάνω
Και πήρες ρούχα απο ένα μαγαζί, και
Μου τα έδωσες και μου πες τώρα έχεις
Έλα να με πάρεις κατα τις 9
Γύρησες πλάτη και ξεκίνησες να τρέχεις
9 παρά ήμουν ήδη στη γειτονιά
Σε ένα περίπτερο πήρα κάτι να πιείς
Μετά σε ενα παγκάκι κοιτόντας την θέα
Σ' ανοιξα την καρδιά μου να την δεις
Και συ μου είπες η καρδιά σου ειν ωραία
Δεν μπορώ χωρις εσένα
Σου χα πει πως δεν μπορώ χωρίς εσένα
Τώρα η θέα φαίνεται χαζή στο παγκάκι
Που καθόμασταν μαζί χωρίς εσένα
Δεν μπορώ χωρις εσένα
Σου χα πει πως δεν μπορώ χωρίς εσένα
Τώρα η θέα φαίνεται χαζή στο παγκάκι
Που καθόμασταν μαζί χωρίς εσένα
Ήξερες πότε ήθελα τον χρόνο μου
Ήξερες πότε ήθελα τον χώρο μου
Ήξερες οτι με σκοτώνει η μοναξιά
Ήξερες πως δεν πρέπει να μαφήνεις μόνο μου
Ήταν φορές που ένιωθα πως θα σαι πάντα εδώ
Κιάλλες φορές που νόμιζα οτι σε χάνω
Μου λες πριν προχωρήσουμε θα θελα να σου πω
Σου είπα ψέμματα για την δουλειά που κάνω
Και μου πες πως αυτό που νιώθεις δεν αλλάζει
Και με πείραξε, μα σου πα δεν πειράζει
Ότι αγαπώ ο καθένας να το βιάζει και
Προσποιήθηκα καλά πως δεν με νοιάζει
Και κάθε νύχτα με σκότωνε περισσότερο
Θύμωνα πιο πολύ και καταλάβαινα λιγότερο
Και κάθε νύχτα γινότανε και χειρότερο
Το να εξαφανιστώ ήτανε προτιμότερο
Και ενα βράδυ το θυμάμαι σαν χτες
Σου πα πως έφταιγες μα ήξερα πως δε φταίς
Μου ειπες συγνώμη και ξεκίνησες να κλαίς
Το πήρες καταπάνω σου μα καταβάθος ξες, πως
Ο μαλάκας ήμουνα εγώ
Και να σου πώ και κάτι ακόμα
Ήσουν η πιο αγνή ψυχή που γνώρισα ποτέ
Εγκλωβισμένη στο πιο κολασμένο σώμα
Δεν μπορώ χωρις εσένα
Σου χα πει πως δεν μπορώ χωρίς εσένα
Τώρα η θέα φαίνεται χαζή στο παγκάκι
Που καθόμασταν μαζί χωρίς εσένα
Δεν μπορώ χωρις εσένα
Σου χα πει πως δεν μπορώ χωρίς εσένα
Τώρα η θέα φαίνεται χαζή στο παγκάκι
Που καθόμασταν μαζί χωρίς εσένα
Δεν μπορώ χωρις εσένα
Σου χα πει πως δεν μπορώ χωρίς εσένα
Τώρα η θέα φαίνεται χαζή στο παγκάκι
Που καθόμασταν μαζί χωρίς εσένα
Δεν μπορώ χωρις εσένα
Σου χα πει πως δεν μπορώ χωρίς εσένα
Τώρα η στιγμή που ήμασταν μαζί
Έγινε τραγούδι και θα ζεί, χωρίς εσένα