VITA PEIS (ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ) - Τι Δίνεις Και τι Παίρνεις (Ti Dineis Kai Ti Pairneis) στίχοι (lyrics)

Και τελικά, κοίτα να δεις, που δε θα βγεις
Από την τσέπη του νταβατζή, δε θα βγεις
Τελικά, όλοι ζητάνε ποσοστά
Το χρήμα αγοράζει τα πάντα κανονικά
Αθάνατος, ΒΠ οργανισμός
Το ταλέντο ειν’ ακόμη στο δρόμο, ευτυχώς
Hidden Spots, ΒΠ οργανισμός
Μουσική, μουσική, αυτό που ζω

Όλοι πουλάνε δες
Τώρα μπήκαν στη φάση managers
Τα πάντα πουλήθηκαν, χάθηκαν
Γίνανε μόδα τώρα τι λες εμπορικές δουλειές
Με σκοπό να κοιμίσουν τυφλούς ακροατές
Βιομηχανίες φυλακές
Κλείστηκαν στο λάθος με λάθος επιλογές
Απατηλές κι ανούσιες, ατάλαντες συλλογές
Κάνανε όλοι τεστ, μα όλοι δεν είχαν αντοχές
Οι καλλιτέχνες πεινάνε
Πεθαίνουν και βγάζουν λεφτά οι δισκογραφικές
Χάθηκες στα λάθη του χθες, μαλάκα μου χάθηκες


Hardcore-ίλα μου το ‘παιζες τώρα
Χορεύεις στα clubs ξεφτίλα
Ξέχασες την είδες γνωστός, καταστράφηκες
Την είδες και ντίβα
Πάρε μου πίπα είσαι βιτρίνα
Αθήνα, γυρνάμε ακόμη στον πυρήνα, ακόμη ΒΠ
Ακόμη μπάσταρδος προσκύνα
Ακόμη ραψωδός, ακόμη φουλ
Αλκοολικός, ακόμη τι, βΠ οργανισμός

Νιώθω τη ντόπα τους
Πίσω απ’ τους νταβάδες τους
Βγάζουν λόγο με μπόλικο αέρα
Από το στόμα τους
Ζω με στίχο, ζουν με τη μόδα
Ζω με κουλτούρα στο ‘πα
Μουσική μαστούρα πρώτα απ’ τα
Νεκρά μουσικά φώτα ζω με beats, ρυθμούς
Λευκές σελίδες γεμίζοντας
Κράζεις τους ραψωδούς, καθώς ακούς αυτούς
Χτίζοντάς το θα χαθείς
Στα θεμέλια απολίθωμα τέλειο
Με μηδενική εμβέλεια
Ολέθριο ρήγμα απ’ το ηφαίστειο
Hatemost φτύνοντας ρίμες, πως, συνεχώς
Διαφυγή στενή απ’ τις παγίδες που στήνεις
Συνεπώς μαλάκας μένεις
Δίνεις μίσος και διπλό το παίρνεις
Πίσω γκρίζος πλανήτης για σένα
Εν τέλει μένεις σάπιος
Άλλος ένας που θα εγκαταλείψει
Άδειος προτού καν το δεις ν’ ανθίζει
Είναι τόσο απλό, τόσο σίγουρο και εφικτό
Να σκέφτεσαι προτού πράττεις και
Γνώμες να βγάζεις

Εγκλωβισμένος μέσα στα στενά της τέχνης
Μικρός κι ερασιτέχνης
Κλείστηκες στην κουλτούρα κι αργοπεθαίνεις
Πες μου τι σκατά προσφέρεις
Τι δίνεις και τι παίρνεις
Ποιός ο λόγος για να μας
Καθυστερείς και δε σωπαίνεις
Ερμηνεύεις ψέμα, είσαι ψεύτης και το ξέρεις
Δε ζεις αυτά που λες, λεφτά
Ναρκωτικά και mercedes
Κότερα, γκόμενες ακριβές
Όλα αυτά που λες είναι εικόνες απατηλές
Δε μ’ ενδιαφέρει αν το crew σου είναι thugs
Δε μ’ ενδιαφέρει το βαρύ
Πορτοφόλι που κουβαλάς δεν είμαι φονιάς
Δε μου την πέφτουνε στα clubs γκόμενες
Που ‘χουν φιλοδοξίες να γίνουνε stars
Γράφω ακόμα βόμβες raps και τις
Μοιράζω αφιλοκερδώς σ’ αληθινούς fans
Σ’ όλους αυτούς που ήταν απ’ την αρχή με μας
Σ’ όλους αυτούς που αράζουν ακόμα
Στα πάρκα της γειτονιάς

Μες στην ατμόσφαιρα
Ο Hatemo ρίχνει δυσφήμιση
Εισβολή στον όρο διαφήμιση και διακίνηση
Άτεχνοι βρωμόκωλοι κάναν επιτυχία τη μίμηση
Πάρτε μπρος, ανάψτε φωτιές
Μη δέχεστε υποτίμηση
Μόνο εκτίμηση, σεβασμό και κίνηση
Ολοκληρωμένες δουλειές ως το τέλος κι
Όχι μέχρι το ήμισυ θέλω κίνηση
Θέλω οπαδούς στη δράση κ
Όχι δουλειές όπως κάτσει
Εντάξει, καιρός ν’ ανεβούμε ψηλά πριν
Η κουλτούρα μας ξεχάσει
Κατοικούμε σ’ έναν τόπο που η
Αλήθεια δεν πιάνει τόπο
Πιάνει το χρήμα όμως, ναι
Το ‘πιασα μα δεν το ’χω ρε
Δε θα με χάλαγε να ‘μουν λίγο πιο άνετος
Θα με χάλαγε άμα το ψέμα έμπαινε
Μέσα μου και κατέληγα άχρηστος
Νεκρός παράλυτος
Άφαντος κι απροσάρμοστος δεν τείνω να γίνω
Αλήθεια γεμάτος ο ραψωδός
Αλήθεια γεμάτος ο μπάσταρδος
Αλήθεια γεμάτος ο Διάολος
Άνετος κι απαράλλακτος
Φως στο σκοτάδι θάνατος