VITA PEIS (ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ) - Η Χρονιά Των Δρόμων (H Xronia Twn Dromwn) στίχοι (lyrics)

Κράτα με (κράτα με) , μαζί σ'αυτό ποντάραμε
Είμαι ακόμα αυτός που ήξερες
Γι'αυτό που είμαι αγάπα με ζητάς εξέλιξη
Πατάς στον δρόμο που οι πένες
Που κρατάς Γράφουν Βήτα Πεις

Εν έτει 2006, ο δρόμος έχει επιστρέψει
Η Αθήνα πάλι φλέγεται, το σχέδιο θα δουλέψει
Είναι ο 'Φ ο ρ τ σ α τ ο ς' πανικός
Σε κάθε μας βήμα, κι οι 7 μαζί γράφω στίχους
Γράφω για τους λίγους
Γράφω ν'αφυπνίσω μυαλά και να ρίξω τοίχους
Γράφω, γράφω για τους οπαδούς που
Μας νιώθουνε on δίσκο
Όχι γι'αυτούς που μουρμουράνε τους στίχους
Είναι ντροπή τους ακόμα οι
Πένες δίνουν χρώμα και
Ακόμα οι γροθιές πάνω Υψώνονται
Συνέχεια στον αγώνα
Δεν σταμάτησε να εκφράζεται
Man δεν επαναπαύεται


Δέχτηκε χτυπήματα απ'όλους κι όμως δεν χάθηκε
Επίμονα μπροστά στα ονόματα έκανε βήματα
Η ομάδα μου πετά ψηλά αψηφώντας την βαρύτητα
Αν το γυρίσω πίσω… ιδια ομάδα
Ίδιο έδαφος δεν έχει αλλάξει τίποτα

Όμως θα μείνω, γι’αυτό δίνω φωτιά να δω
Λίγο πανικό όταν το στόμα ανοίγω
Μου’πες θέλεις στίχο και στ’αφήνω
Μου’πες θέλεις hip hop πα-ντου και
Εγώ hip hop σου δίνω
Raps απ’το '98 απόπειρες με raps, βινύλια
Καυτό χορό και cans
2006, φέτος η χρονιά των δρόμων
Για τους fans
One love απ’το στέκι των δαιμόνων
Οι εκπρόσωποι των δρόμων παρών
Οι εκπρόσωποι των υπογείων γραμμών
Των αγνών μουσικών υλικών
Hardcore hip hoppers, η τέχνη είναι στο on
Τα τέσσερα στοιχεία λάμπουν κι’αυτή τη σεζόν
Γι’αυτό με νιώθεις Σε νιώθω
Με νιώθεις Σε νιώθω
Με νιώθεις Οι πένες υπογράφουν Βήτα Πεις
Γράφω για τους οπαδούς και τους εκπρόσωπους
Γράφω, γεννάω τεχνικές που υπογράφω

Ένα, ένα, δύο, τρία φωτιά στα κρύα
Ζωντανοί ακόμα, αναβάλλοντας την κηδεία
Να οι κόντρες επί σκηνής
Βήτα Πεις δίχως πρόβες
Με βόμβες προγραμματισμένες να σκάσουν όλες
Άκρως επικίνδυνη επίθεση, κίνδυνος θάνατος
Συνήθης ύποπτος κύριος Άσαρκος
Πάτα με, δεν μπορείς
Για πάντα δεν θα μπορείς
Κρίνω για να κρίνεις
Αλλά δεν είσαι κριτής οπότε

Κράτα με (κράτα με) , μαζί σ'αυτό ποντάραμε
Είμαι ακόμα αυτός που ήξερες
Γι'αυτό που είμαι αγάπα με ζητάς εξέλιξη
Πατάς στον δρόμο που οι πένες
Που κρατάς γράφουν Βήτα Πεις

Νιώθεις το 'H a t e' κι έτσι εφικτή
Θα’ναι η πρόσβαση στον πλανήτη μουσική
'M o s t
(s) ' Hatemost, πρίζα της ανάπτυξης MC’s
Πάλι στην πίεση τα μικρόφωνα ανοιχτά κρατάμε
Εκπρόσωποι μην κάνετε bite στυλς
Αν το δεις και δεν το σεβαστείς
Οι πένες ωριμάσαν και φωνάζουν Βήτα Πεις
Εο, κίνηση δίνω στον λαό μου λέω
Δίνω κάτι νέο και πνέω κάθε φορά που ρέω
Κάθε στιγμή, που η γέννηση στίχου
Αγγίζει το λαό, ακολουθεί ένα σχέδιο τοίχου

Ανοίγουνε, πίνουνε, κλείνουνε μετά
Μαλακίες λένε στόματα ξημερώματα
Χάσανε τα πάντα παντοτινά
Ένα βράδυ το 97 πένα πήρες φωτιά
Κι από τότε φλεγόμενο
Τελειώνει, όχι όποτε γράφει για
Να’χει στη μάχη
Λόγο ξυράφι ο κύριος Μηχάνημα Φονικό
Κρίνομαι αγενής, ντύνομαι ασεβής, γίνομαι

Ένα με το στυλό όταν το γράφω
Ένα με τους 7 όταν ηχογράφω
Ένα με το beat, ένα με το μπάσο (μπράβο)
Καίει λυρισμός όταν φτύνω, η αλήθεια ρέει
Σαν Montana spray (όμορφος σαν τοίχος OFK)
Πώς να μην δεις πως
Μπροστά μας μοιάζεις μικρός
Ακολουθείς πλήθος, ακόμα μοιάζεις τυφλός
Επίσημος ήχος Βητα Πι κάτω απ'το ημίφως
Ο ραψωδός γράφει κι ότι γράφω, γράφεις μήπως
Σκέφτηκες ποτέ να γράψεις κάτι δικό σου
Θα είναι μια εξαίσια έκπληξη για το κοινό σου
Τώρα που ξεκίνησε ξέρεις δεν σταματά
Η ομάδα έχει επιστρέψει, κόσμε άνοιξε αυτιά
Για τους οπαδούς ξανά φωτιά να πάρει ο
Φορτσάτος, Βήτα Πεις μες στην
Καρδιά μου το’χω
Σε στιγμές πολέμου, ναι τον λόγο κάνω όπλο
Πυρήνας δεν χαλάρωσε, μαλάκες άντε γεια