VITA PEIS (ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ) - Καλώς Τα Παιδιά... 3-0 (Kalws Ta Paidia... 3-0) στίχοι (lyrics)

Είναι το νέο
Βήτα Βη Βήτα Bη Βήτα Πεις, σημαντικό
Βήτα Βη Βήτα Βη Βήτα Πεις,  κάπως ακραίο
Βήτα Βη Βήτα Βη Βήτα Πεις, αυτό είναι ροκ
Για τ’ αλάνια με τα λερωμένα jeans

Φέρτε rappers στη σκηνή, στον sniper απέναντι
Χτυπάω και πέφτουνε σαν απόγονοι του Κέννεντυ
Δεν έχει punch lines, γλύκες και παιχνίδια
Βήτα Πεις, αρχίδια
Φεύγουν μπάρες κλωτσομπουνίδια
Δες την άνεση σε κάθε μας παράδοση
Το νιώθεις
Πως ροκάρουν οι ΒΠ στα mics, αλλά ορατότης
Δείξε μου το στυλ αν το ‘χεις
Αν όχι εισ’ από τα copies
Δούλεψέ το πριν να το δώσεις
Τ’ αγαθά κτώνται κόποις
Ο αγαπημένος rapper, του
Αγαπημένου σου rapper, μάγκα
Σαν τον AG ο ζωντανός θρύλος μες στην Ελλάδα


Η πειρατεία της Αθήνας
Προσγειώνεται στο κτίριο
Με 747 και Μπιν Λάντεν στο πιλοτήριο
Κι όχι ό, τι κι ότι, εδώ μιλάν οι πρώτοι
Η πιο έγκυρη πηγή σου για το Hip Hop
"φι ο ρο τι"
Η επιρροή σου πάλι εκθέτει τα χειρόγραφα
Τ’ ακούς κρυφά, μικρέ
Κι αποστηθίζεις δευτερόλεπτα

Έχω κι άλλο και αντέχω να το φέρνω κι άλλο
Κι έχω και το κάτι άλλο, το θέλεις έλα πάρτο
Από το ‘να στ’ άλλο άκρο, του θανάτου σάλτο
Κάντο
Περιμένω κάτω, παρακάτω να τα πούμε να ‘ρθω
Γράφω και περιγράφω και τιμή δεν αναγράφω
Κι από τη σκηνή κάθε μαλάκα διαγράφω
Σε μία στιγμή μ’ ένα κομμάτι σ’ ένα μέτρο
Υπογράφω Λόγος 90 Μοίρες, ατόφιο χρυσάφι
Ράβω με κλωστή και με βελόνα
Το στόμα σου βρώμα
Σκάβω, εν μία νυκτί, το λάκκο σου πέσε τώρα
Ανάβω το φυτίλι και καταλήγει σε βόμβα
Τρία, δύο, ένα, δύο και τέταρτο η ώρα
Και χαμηλά τα φώτα με προσόντα και φόντα
Επίθεση φωτιά, δεν τίθεται θέμα για κόντρα
Απέναντί μου φέρε την ελληνική
Σκηνή και ρώτα με ναι, ποιός θα πέσει πρώτα

Φέρτε rappers στη σκηνή, rappers χθεσινοί
Ελάτε μιλήστε μα κρατήστε μια πισινή
Πάνε χρόνια που ‘χουμε υπογράψει
Σύμβαση με το άγριο
Ταυτόχρονα η μουσική μας έρχεται απ’ το αύριο
Είναι δύσκολο να το φέρνω σε κάθε δίσκο
Εγώ, κάθε τι νέο που εφευρίσκω
Κι αφού το φτύσω και το βγάλω το εντοπίζω
Σε κάποιου αντίπαλου συγκροτήματος το δίσκο
Ίδιο, με το δικό μου φτυστό
Μόνο που το flow τους δεν
Ακουμπά το flow δολοφόνο μου
Φωτιά στο φυτίλι, η έκρηξη προκαλεί σεισμούς
Να κάψω την ύλη
Να διώξω τους μικροοργανισμούς
Απ’ αυτό που λέμε εύστοχο, εσύ απέχεις
Κι έχεις μικρής χρονικής διαρκείας καριέρα
Δεν αντέχεις οι μπάρες σου ειν’ αδύναμες
Σπαν’ εύκολα σαν twix
Ένα φτωχό από flow εισ’ αγόρι, Oliver Twist
Βίβα Τζούλια, στην Τζούλια τη σαμπάνια
Η καλή δουλειά δε θέλει διαφημιστική καμπάνια
Θα με βρεις στο διαδίκτυο, όντως πάτα enter
Θα με βρεις παντού σαν αναπτήρα Hondos Center
Κι ό, τι δίνεις λυπάμαι μα δε θα μείνει γιατί
Δεν είναι το ίδιο μ’ αυτό που η ομάδα δίνει
Θα πέσει πούτσος σ’ όποιον κρίνει
Μακρύς βαρύς και κρύος σαν
Το χειμώνα του Ευθύμη

Εκπέμπω υπογείως "παρομοίως" "παρομοίως"
Κυρίως ώρες, όλες, νύχτα μέρα
Ιδίως, όταν σιωπούν εδώ πέρα
Είναι κρύος ο καιρός έχουμε κόντρα
Μέχρι και τον αέρα και σηκώνουμε
Κεφάλι σαν την κόμπρα
Προσόντα επιθετικά προς όντα
Τύπου πύθωνα ή βόα, εμείς ανακόντα
Βήτα Πεις από σπόντα
Επί σκηνής, από νωρίς, αποχωρείς
Χωρίς να πεις αφού μπεις ό, τι δεις είναι
Ώρα να βγεις δεν το ζεις δεν μπορείς
Ειμ’ εδώ από τότε που δεν ήσουν ενώ
Εσύ μεγάλωνες μ’ εκείνο το μικρό το μυαλό
Μ’ ένα κοινό που δεν έχουμε σημείο κοινό
Το παρατηρώ να κατευθύνεται σ’ εκείνο το κενό
Τον απότομο γκρεμό, ηρεμώ, εξηγώ
Καθοδηγώ τον οδηγό σε άλλο δρόμο
Με κατάληξη την πτώση
Δίνω πόνο κάθε χρόνο μία δόση
Και δεν πρόκειται ποτέ να τελειώσει

Είναι το νέο
Βήτα Βη Βήτα Bη Βήτα Πεις, σημαντικό
Βήτα Βη Βήτα Βη Βήτα Πεις, κάπως ακραίο
Βήτα Βη Βήτα Βη Βήτα Πεις αυτό είναι ροκ
Για τ’ αλάνια με τα λερωμένα jeans