VITA PEIS (ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ) - Στην Πρώτη Γραμμή (Stin Prwti Grammi) στίχοι (lyrics)
[VITA PEIS ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ - Στην Πρώτη Γραμμή Stin Prwti Grammi στίχοι lyrics]
Η πιο βαριά μπάντα από φέτος
Ροκάρει στο ηχείο σου
Ένα δύο check, ήταν προσωρινό το αντίο
Έγινε το release, διέδωσε το, τρέξε
Πέστο στο φίλο σου
Είναι όπλο κράτησέ το κι άρχισε
Να ρίχνεις γύρω σου
Ειν’ Ακρόπολη, ειν’ η δική μου απότομη
Είναι του στυλ δρομάτο
Ειν’ αυτό που ψάχνεις πιο πολύ
Οι άλλοι μονότονοι, μα κοίταξε άλλο οι άλλοι
Οι λύκοι ήρθαν για να μείνουν
Ενώ αυτοί θα φύγουν βράδυ
Το κανάλι αλλάζει κι αντικειμενικά κάτι καλό
Στο ελάχιστο το εντόπισα κι
Αυτό είναι θλιβερό
Πείτε μας κι άλλα ευχαριστώ
Νόμπελ σε στίχο κι ερμηνεία
Δίνουμε τροφή, μία μπάντα με ζωτική σημασία
Κι αυτό είναι λυπηρό
Το αποτέλεσμα του άχρηστου
Κι αν απ’ αυτό στο ελάχιστο επηρέαζε
Έστω και λίγο τα γραπτά του
Το έργο του δε θα πήγαινε άκλαφτο
Κλείνω κι αλλάζω παράγραφο δεν την παλεύει
Αλλιώς θα στηριζόταν στ’ όνομά του
Κι είμαι στην κορυφή του βράχου
Απ’ την ψυχή μικρού παιδιού
Βγαίνουν στίχοι σκούζουν οι λύκοι
Μα έχω τ’ ακουστικά μου
Το ‘χω βάλει πάλι κάτω και γράφω
Γειτονιά μου βγαίνω προσεγμένος πάντα ενώ οι
Άλλοι στο κουτουρού
Και στο ‘πα το πάμε αλλού
Εκεί που δεν ταξίδεψες
Αλλού πήγαινε, γιατί λάθος πόρτα χτύπησες
Προφανώς είμαστε τάξη επιπέδου ντοκτορά
Κι όποιος δεν παρακολουθεί
Συγνώμη δε μας αφορά
Όλα ή τίποτα τ’ ακούτε μαριονέτες
Ήρθατε για τα πολλά μα
Φύγατε μ’ άδειες τσέπες
Τον πρώτο χρόνο χαίρονται οι
Ψεύτες και οι κλέφτες
Αποτύχατε, αντί για βασιλιάδες υπηρέτες
Πολλές ομάδες, αλλά στ’ αποδυτήρια οι παίχτες
Αδύναμες μονάδες, οι φαντομάδες
Πέφτουν αστέρες, ακούτε κάλυκες
Έχω σφαίρες άπειρες, οι ρίμες κάθετες
Τελαμώνες σκισμένες
Κατά χιλιάδες μπροστά μου νεκρές οι πένες
Ήταν αγνές και παρθένες
Πάντα στο ψέμα ταγμένες
Ήρθα, έχω το θέμα κι ερεύνα συντεταγμένες
Πίστευε και μη, πολέμα
Έρχονται δύσκολες μέρες
Είπα οι κορυφές είναι δύσβατες κι απλησίαστες
Δε στέλνω στο κανάλι
Σου πληροφορίες αχρείαστες
Εδώ γίνονται φόνοι μ’ επιθέσεις
Και μοιάζουνε ατύχημα σαν
Υποθέσεις ανεξιχνίαστες
Τόσο σοβαρό
Μα πως θα μπορούσε να είναι αστείο
Αποδειχτήκαμε πολύ δυνατοί για να πούμε αντίο
Γεννάμε ταλέντα και παίρνουν την ΒΠ παιδεία
Δεν πρόκειται για σχολή ειν’
Η καλύτερη ακαδημία
Κι οι φήμες που μας θέλαν διαλυμένους
Προσέχετε φήμες
Τον κεραυνό δεν τον βλέπεις ποτέ να έρχεται
Η αφρόκρεμα, από την αφρόκρεμα του αφάν κατέ
Είμαστε πίσω, καλύτεροι απ’ ότι ήμασταν ποτέ
Κι ακόμα και νέοι rappers δεν έχουν ελπίδες
Τα χρόνια πάνω μας αφήνουνε πείρα
Όχι ρυτίδες
Άσε με να σου δείξω, να το καταλάβεις μάγκα
Πως να το κάνεις σήμερα και
Να κρατάει για πάντα το κρατάμε, ενεστώτας
Μη μείνει πίσω επιζώντας
Το φέραμε, αόριστος, ο ήχος μας αγνώριστος
Και το νιώθει κι ο πιο
Απαιτητικός και θα το νιώθει
Μέλλοντας εξακολουθητικός
Κι όσοι ήταν να κυκλοφορήσουν
Προτού το κυκλοφορήσω αναβάλλεται μάγκες
Τραβήχτε τους δίσκους πίσω
Κρατήστε απόσταση ασφαλείας απ’ το αχτύπητο
Γιατί το δισκάκι σας θα περάσει απαρατήρητο
Μέχρι το κόκκαλο Αθηναίος
Επεμβαίνω πρώτος κι εγκαταλείπω τελευταίος
Ο εκτελεστής με το 23, έχει χρέος
Ν’ αφήνει τραύμα διαμπερές στο αντίπαλο δέος
Ροκάρει στο ηχείο σου
Ένα δύο check, ήταν προσωρινό το αντίο
Έγινε το release, διέδωσε το, τρέξε
Πέστο στο φίλο σου
Είναι όπλο κράτησέ το κι άρχισε
Να ρίχνεις γύρω σου
Ειν’ Ακρόπολη, ειν’ η δική μου απότομη
Είναι του στυλ δρομάτο
Ειν’ αυτό που ψάχνεις πιο πολύ
Οι άλλοι μονότονοι, μα κοίταξε άλλο οι άλλοι
Οι λύκοι ήρθαν για να μείνουν
Ενώ αυτοί θα φύγουν βράδυ
Το κανάλι αλλάζει κι αντικειμενικά κάτι καλό
Στο ελάχιστο το εντόπισα κι
Αυτό είναι θλιβερό
Πείτε μας κι άλλα ευχαριστώ
Νόμπελ σε στίχο κι ερμηνεία
Δίνουμε τροφή, μία μπάντα με ζωτική σημασία
Κι αυτό είναι λυπηρό
Το αποτέλεσμα του άχρηστου
Κι αν απ’ αυτό στο ελάχιστο επηρέαζε
Έστω και λίγο τα γραπτά του
Το έργο του δε θα πήγαινε άκλαφτο
Κλείνω κι αλλάζω παράγραφο δεν την παλεύει
Αλλιώς θα στηριζόταν στ’ όνομά του
Κι είμαι στην κορυφή του βράχου
Απ’ την ψυχή μικρού παιδιού
Βγαίνουν στίχοι σκούζουν οι λύκοι
Μα έχω τ’ ακουστικά μου
Το ‘χω βάλει πάλι κάτω και γράφω
Γειτονιά μου βγαίνω προσεγμένος πάντα ενώ οι
Άλλοι στο κουτουρού
Και στο ‘πα το πάμε αλλού
Εκεί που δεν ταξίδεψες
Αλλού πήγαινε, γιατί λάθος πόρτα χτύπησες
Προφανώς είμαστε τάξη επιπέδου ντοκτορά
Κι όποιος δεν παρακολουθεί
Συγνώμη δε μας αφορά
Όλα ή τίποτα τ’ ακούτε μαριονέτες
Ήρθατε για τα πολλά μα
Φύγατε μ’ άδειες τσέπες
Τον πρώτο χρόνο χαίρονται οι
Ψεύτες και οι κλέφτες
Αποτύχατε, αντί για βασιλιάδες υπηρέτες
Πολλές ομάδες, αλλά στ’ αποδυτήρια οι παίχτες
Αδύναμες μονάδες, οι φαντομάδες
Πέφτουν αστέρες, ακούτε κάλυκες
Έχω σφαίρες άπειρες, οι ρίμες κάθετες
Τελαμώνες σκισμένες
Κατά χιλιάδες μπροστά μου νεκρές οι πένες
Ήταν αγνές και παρθένες
Πάντα στο ψέμα ταγμένες
Ήρθα, έχω το θέμα κι ερεύνα συντεταγμένες
Πίστευε και μη, πολέμα
Έρχονται δύσκολες μέρες
Είπα οι κορυφές είναι δύσβατες κι απλησίαστες
Δε στέλνω στο κανάλι
Σου πληροφορίες αχρείαστες
Εδώ γίνονται φόνοι μ’ επιθέσεις
Και μοιάζουνε ατύχημα σαν
Υποθέσεις ανεξιχνίαστες
Τόσο σοβαρό
Μα πως θα μπορούσε να είναι αστείο
Αποδειχτήκαμε πολύ δυνατοί για να πούμε αντίο
Γεννάμε ταλέντα και παίρνουν την ΒΠ παιδεία
Δεν πρόκειται για σχολή ειν’
Η καλύτερη ακαδημία
Κι οι φήμες που μας θέλαν διαλυμένους
Προσέχετε φήμες
Τον κεραυνό δεν τον βλέπεις ποτέ να έρχεται
Η αφρόκρεμα, από την αφρόκρεμα του αφάν κατέ
Είμαστε πίσω, καλύτεροι απ’ ότι ήμασταν ποτέ
Κι ακόμα και νέοι rappers δεν έχουν ελπίδες
Τα χρόνια πάνω μας αφήνουνε πείρα
Όχι ρυτίδες
Άσε με να σου δείξω, να το καταλάβεις μάγκα
Πως να το κάνεις σήμερα και
Να κρατάει για πάντα το κρατάμε, ενεστώτας
Μη μείνει πίσω επιζώντας
Το φέραμε, αόριστος, ο ήχος μας αγνώριστος
Και το νιώθει κι ο πιο
Απαιτητικός και θα το νιώθει
Μέλλοντας εξακολουθητικός
Κι όσοι ήταν να κυκλοφορήσουν
Προτού το κυκλοφορήσω αναβάλλεται μάγκες
Τραβήχτε τους δίσκους πίσω
Κρατήστε απόσταση ασφαλείας απ’ το αχτύπητο
Γιατί το δισκάκι σας θα περάσει απαρατήρητο
Μέχρι το κόκκαλο Αθηναίος
Επεμβαίνω πρώτος κι εγκαταλείπω τελευταίος
Ο εκτελεστής με το 23, έχει χρέος
Ν’ αφήνει τραύμα διαμπερές στο αντίπαλο δέος