VITA PEIS (ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ) - Αθάνατη Αθήνα (2004) στίχοι (lyrics)
[VITA PEIS ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ - Αθάνατη Αθήνα 2004 στίχοι lyrics]
Άλλων όντων
Φονικό Μηχάνημα για τα μυαλά των ανθρώπων
Εικονικά νεκρή πόλη γεμάτη γκρι
Χώροι χωρίς μουσική
Δρόμοι στρωμένοι με ροδοπέταλα
Κρυμμένοι γκρεμοί κάπου εκεί
Αγκάθωτα στεφάνια για βασιλιάδες
Με φίδια θρόνοι η πόλη πέθανε, φωνάζουν όλοι
Χάθηκε λένε την λένε πυρήνα που χαλαρώνει
Θάφτηκε λένε μα ξαναζωντανεύει, ξανανιώθει
Παίρνει το πρόσωπό μας
Επίθεση κάνει, σκοτώνει σπίθα που φουντώνει
Η φλόγα θυμίζει τον ήλιο κι όλα πάλι
Μεταμορφώνουνε σε πηγή φωτός το σκοτάδι
Βήτα Πεις μετά από μας η Αθήνα θα πεθάνει
Αθήνα πέθανες αθήνα πόλη που πέφτει σε λένε
Πέθανες αθήνα πόλη που σβήνει σε λένε
Πέθανες αθήνα πόλη που ζούμε σε λέμε
Ζεις και σε λίγο θα λέγεσαι Βήτα Πεις
Αθήνα πέθανες αθήνα πόλη που πέφτει σε λένε
Πέθανες αθήνα πόλη που σβήνει σε λένε
Πέθανες αθήνα πόλη που ζούμε σε λέμε
Ζεις και σε λίγο θα λέγεσαι Βήτα Πεις
Λοιπόν Αθήνα ο τόπος που ζούμε
Δεν κλείνει το στόμα
Έκφραση, κάθε στιγμή, μ’ έμφαση στον αγώνα
Αντλούμε ενέργεια στο χώρο
Ψάχνοντας για να δούμε ένα στήριγμα
Τελικώς πουθενά ακόμα, χρόνιο χρώμα, γκρίζο
Σ’ ένα χώρο που ‘χω σκοπό να τον αφυπνίσω
Πίσω δε μένω ποτέ
Όταν ο σκοπός μου είναι ν’ αποδεικνύω ότι
Η πόλη μας μένει αθάνατη αδερφέ
Πες μου ποιός πεθαίνει ποιός νεκρός δείχνει
Κανείς στην πόλη που δέχεται ασταμάτητα diss
Μα δεν καταλαβαίνεις miss δε σβήνει τίποτα
Εφόσον υπάρχουν οι οχτώ
Φαντασίες της τεχνικής
Κι έτσι χτίζεται, το νιώθεις
Ανόρθωση, νομίζατε πως πέθανε
Η κάννη μας με τα στοιχεία οπλίζεται
Special D: Δίνω το στυλ
Στην Αθήνα το Team
Κρατάει ακόμα τον πυρήνα όπως πριν
Φέρνω το φως μέσα στη νύχτα σας
Μην λες πως χάρηκες το ξέρω πως λυπάσαι
Έχω το νου μου εγώ στην πόλη μου
Γιατί εσύ κοιμάσαι
Πήρα μια Αθήνα γκρεμισμένη και τη χτίζω πάλι
Μου δώσατε άδεια μαγαζιά και τα γεμίζω πάλι
Κάνω τον κόσμο ν’ αγαπά αυτή τη φάση πάλι
Κάνω αυτά που θα ‘πρεπε να κάνουν ήδη άλλοι
Σύμφωνοι υπάρχουν εξαιρέσεις μα είναι λίγες
Αφού υπάρχουν τόσες κλίκες και mcs
Που λεν τις ίδιες τρίχες
Ίσως να μην είμαι αυτός που
Θα σου δείξει το σωστό
Μα είμαι αυτός που θα κρατήσει
Τον ήχο σου αληθινό
Άφησα πίσω καρπό underground υλικό
Άφησα πίσω νέους παλιούς και
Νιώθω ωραία μ’ αυτό και τώρα πες μου τι θες
Πίστωση χρόνου, αναστολές
Μέσα κι έξω πήρα νίκη
Είναι συμβάν δεν είναι τύχη
Εφόσον στάθηκες και καλά στα πόδια πάλι
Σκέψου αν θα κόψεις τη ρίζα ή το κεφάλι
Τ’ όνομά μας το συνδέσανε με σένα και τη μάχη
Την κορυφή, το κράξιμο, σαράντα ώρες δάκρυ
Άλλαξε η πορεία σου 180 μοίρες
Σου κλείσανε την έξοδο
Σου δείξαμε άλλες θύρες
Σεβάσου όσους σε σέβονται
Απομόνωσε τις ντίβες για σένα πολεμήσαμε
Δεν ψάχναμε πατρίδες άσαρκος:
Αθήνα πέθανες αθήνα πόλη που πέφτει σε λένε
Πέθανες αθήνα πόλη που σβήνει σε λένε
Πέθανες αθήνα πόλη που ζούμε σε λέμε
Ζεις και σε λίγο θα λέγεσαι Βήτα Πεις
Αθήνα πέθανες αθήνα πόλη που πέφτει σε λένε
Πέθανες αθήνα πόλη που σβήνει σε λένε
Πέθανες αθήνα πόλη που ζούμε σε λέμε
Ζεις και σε λίγο θα λέγεσαι Βήτα Πεις
Σκληρός πυρήνας ο ορισμός της μουσικής μας
Η Ομάδα μου έχει αναλάβει να
Εκδώσει το soundtrack της Αθήνας
Αν δε σ’ αρέσει μη μας ακούς
Το cd μας διαφέρει από δίσκους
Που βγάζουνε καλλιτέχνες της βιτρίνας
Diss σε ψευτοκαλλιτέχνες της
Νεκροβιομηχανίας που
Για να βγούνε σκοτώνουν στυλς βλέπεις
Εμείς της δώσαμε πνοή όταν οι
Άλλοι τη σκοτώναν φωνάξαμε
Αθήνα είσαι ζωντανή τώρα γυρνώ μαζί της
Να υπερασπίσω την τιμή της
Ο βρώμικος βορειοπροαστίτης
Πάλι εγκαταλείπεις
Ενώ μιλάς για τον πυρήνα ν’ ανέβει
Γκρεμίζεις sorry δε θα πάρω
Πουτάνας γιε δε με πείθεις