VITA PEIS (ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ) - Ένοχος Χορός (Enoxos Xoros) στίχοι (lyrics)
[VITA PEIS ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ - Ένοχος Χορός Enoxos Xoros στίχοι lyrics]
Ένα πρόσωπο απρόσωπο απέναντί σου ντροπή σου
Μες στον καθρέφτη σου τα μάτια
Σου κλαίνε μαζί σου για το λαιμό σου κόμπος
για την καρδιά σου πόνος
Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω, δεν υπάρχει λόγος
Η γη σου τρέμει
Το κορμί σου χορεύει μαζί με τις ενοχές
Ο Μορφέας δε σε παίρνει
Καταπατάς αξίες, άνετος είμαι και πάλι
Μακάρι να πεθαίναν οι πουτάνες
Κι οι ρουφιάνοι
Να τι σημαίνει πλήγωσέ με να πέσω
Να σηκωθώ, αφού πονέσω μπορώ να καταστρέψω
Έχω φωτιά να παίξω, θέλω πολύ να φωνάξω
Παίξε με την καρδιά μου, θέλω πολύ να σε κάψω
Παθαίνω, μαθαίνω, παλεύω, ν’ αλλάξω δρόμο
Νιώθω σώμα ξένο, ποιον ουρανό να κοιτάξω
Εγώ με την Ομάδα μου θα πετάξω
Χορεύεις με τις ενοχές, δε μπορώ να το ξεχάσω
Ένοχο χορό, σ’ ένα χώρο χορεύεις
Χλωμό το πρόσωπό σου, θολό το τοπίο βλέπεις
Απέναντί σου ειμ’ εγώ, κι απέναντί μου λάθη
Χάνεις το βηματισμό, σε κάθε μάχη πέφτεις
Ένοχο χορό, σ’ ένα χώρο χορεύεις
Χλωμό το πρόσωπό σου, θολό το τοπίο βλέπεις
Απέναντί σου ειμ’ εγώ, κι απέναντί μου λάθη
Χάνεις το βηματισμό, σε κάθε μάχη πέφτεις
Δεν είμαι μόνος μου
Χορεύουνε δίπλα μου κι άλλοι
Μ’ ένα ποτήρι στο χέρι για να κάνω κεφάλι
Τα δάκρυα ποτάμι που τρέχουν μέσα στη ζάλη
Κι οι ενοχές μαζί μου θέλουν να χορέψουν πάλι
Κι αυτό το βράδυ μόνος
Κάπου να μιλήσω πρέπει
Μα με ντροπιάζει αυτό που
Βλέπω απόψε στον καθρέφτη
Να τα γράψω θέλω, νιώθω πως θα τρελαθώ
Τις ενοχές μου θα αδειάσω σ’ ένα χαρτί λευκό
Και το γεμίζω πάλι, μόνο αυτό μου μένει
Τα μάτια μου κλείνω μα ο
Μορφέας δε με παίρνει κι αυτό με τρελαίνει
Κι είναι καταραμένη κάθε λέξη που μου βγαίνει
Μη μου γυρνάς την πλάτη, θέλω να σ’ αγγίξω
Να κλάψω, να σ’ αγκαλιάσω
Δυνατά να σε σφίξω μη φεύγεις
Μα όπου και να γυρίσω
Δε σε βλέπω δε σε βρίσκω
Για τ’ όνομά σου Θεέ μου
Ας γύριζες το χρόνο πίσω
Μες στον καθρέφτη σου τα μάτια
Σου κλαίνε μαζί σου για το λαιμό σου κόμπος
για την καρδιά σου πόνος
Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω, δεν υπάρχει λόγος
Η γη σου τρέμει
Το κορμί σου χορεύει μαζί με τις ενοχές
Ο Μορφέας δε σε παίρνει
Καταπατάς αξίες, άνετος είμαι και πάλι
Μακάρι να πεθαίναν οι πουτάνες
Κι οι ρουφιάνοι
Να τι σημαίνει πλήγωσέ με να πέσω
Να σηκωθώ, αφού πονέσω μπορώ να καταστρέψω
Έχω φωτιά να παίξω, θέλω πολύ να φωνάξω
Παίξε με την καρδιά μου, θέλω πολύ να σε κάψω
Παθαίνω, μαθαίνω, παλεύω, ν’ αλλάξω δρόμο
Νιώθω σώμα ξένο, ποιον ουρανό να κοιτάξω
Εγώ με την Ομάδα μου θα πετάξω
Χορεύεις με τις ενοχές, δε μπορώ να το ξεχάσω
Ένοχο χορό, σ’ ένα χώρο χορεύεις
Χλωμό το πρόσωπό σου, θολό το τοπίο βλέπεις
Απέναντί σου ειμ’ εγώ, κι απέναντί μου λάθη
Χάνεις το βηματισμό, σε κάθε μάχη πέφτεις
Ένοχο χορό, σ’ ένα χώρο χορεύεις
Χλωμό το πρόσωπό σου, θολό το τοπίο βλέπεις
Απέναντί σου ειμ’ εγώ, κι απέναντί μου λάθη
Χάνεις το βηματισμό, σε κάθε μάχη πέφτεις
Δεν είμαι μόνος μου
Χορεύουνε δίπλα μου κι άλλοι
Μ’ ένα ποτήρι στο χέρι για να κάνω κεφάλι
Τα δάκρυα ποτάμι που τρέχουν μέσα στη ζάλη
Κι οι ενοχές μαζί μου θέλουν να χορέψουν πάλι
Κι αυτό το βράδυ μόνος
Κάπου να μιλήσω πρέπει
Μα με ντροπιάζει αυτό που
Βλέπω απόψε στον καθρέφτη
Να τα γράψω θέλω, νιώθω πως θα τρελαθώ
Τις ενοχές μου θα αδειάσω σ’ ένα χαρτί λευκό
Και το γεμίζω πάλι, μόνο αυτό μου μένει
Τα μάτια μου κλείνω μα ο
Μορφέας δε με παίρνει κι αυτό με τρελαίνει
Κι είναι καταραμένη κάθε λέξη που μου βγαίνει
Μη μου γυρνάς την πλάτη, θέλω να σ’ αγγίξω
Να κλάψω, να σ’ αγκαλιάσω
Δυνατά να σε σφίξω μη φεύγεις
Μα όπου και να γυρίσω
Δε σε βλέπω δε σε βρίσκω
Για τ’ όνομά σου Θεέ μου
Ας γύριζες το χρόνο πίσω