VITA PEIS (ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ) - Λοιπόν (Loipon) στίχοι (lyrics)
[VITA PEIS ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ - Λοιπόν Loipon στίχοι lyrics]
Απλά κορυφή, απλά τεχνική
Απλά ΒΠ, τι θες μάγκα, τι
Στυλό και χαρτί, χαρτί και στυλό
Κι η λέξη που βγαίνει καυτή καθ’ αυτό
Αθάνατο, Αξέχαστο, να φύγω απ’ αυτό
Μάγκα ξέχνα το ανεβάζω συνέχεια τον πήχη
Το στυλ μου έχει μείνει αξεπέραστο
Καυτός ρυθμός, με στίχο και flows
Μοναδικός, απλά γιατί, δεν είδαν πολλοί
Ακόμα το φως
Μένω σωστός, ενώ πολλοί, κολλήσαν σαφώς
Μιλάν συνεχώς ο χρόνος για δουλειά, συνεπώς
Συγνώμη δυστυχώς αλλά θα μείνεις εκτός
Άσαρκος:
Λοιπόν, ζητάμε τη γνώμη, ζητάμε το στυλ
Ζητάτε συγνώμη, δεν παίζει το Team
Κατέχει το flow, ελέγχει το show
Και ζωντανεύουνε μνήμες
Δυνάμεις, ελπίδες απλόχειρα δίνονται
Κάποιοι κρύβονται, σάπιοι θίγονται
Μάχη δίνεται, η αλήθεια χορεύει
Μπροστά μας και γδύνεται, γίνεται φως
Ο πόλεμος άρχισε για κορυφές
Κάτω γονάτισε σκοταδιστές
Δαίμονας, ελεύθερα γαμώ πολεμιστές
Τα ‘χω δεκατέσσερα και δεν έχω πληγές
Όταν γίνεται στρογγυλό φεγγάρι, θυμάμαι
Φονικό Μηχάνημα τα θύματά μου φίλε δε λυπάμαι
Γεννημένος νικητής, όπως είμαι θα ‘μαι
Γεννημένος νικητής, όπως είμαι θα ‘μαι
Λάμπρος: Στίχο με στίχο, βήμα με βήμα
Κάναμε μπαμ, μες στην Αθήνα
Είναι για λίγους, είναι για εκείνους
Είναι για όσους δε ζήσαν σε μύθους
Μονολογώ, μονοτονείς
Δε σ’ ακούει κανείς όσο κι αν προσπαθείς
Δως μου το χρόνο, ένα και δέκα
Κι αν δε γουστάρεις, κοψ’ τα όλα φέτα
Γουστάρεις πολύ και συνεχίζω
Κόσμε ακούστε, ακούστε να βρίζω
Γαμάμε mc’s, περνάει κι η ώρα
Θέλεις μια πόλη και πήρα μια χώρα
Θέλεις τη δόξα, θέλεις τα φράγκα
Θέλεις τη φήμη θέλω τα πάντα
Άκου και μένα, άκουσέ το
Κράτα την πένα, σημείωσέ το
ΒΠ, ΒΠ, ΒΠ τρεις φορές ξανά πες το
Πες το τώρα να σωθείς, Βήτα, Βήτα, Βήτα Πεις
Είναι σήριαλ Αξέχαστο, όχι φρούτο εποχής
Φορτσάτος: Λοιπόν, πάλι να μπλέξω με
Την τεχνική, ΒΠ, μωρή, τι ζεις
Πάλι θα κάνεις ρε βλάκα πιο πίσω
Για να χωθούμε εμείς
Θες ν’ ανεβείς, μην το πολεμάς θα παραιτηθείς
Βγάλε cd’s να μας δείξεις το diss
Πάρε χαμπάρι θα ηττηθείς
Γύρισα να δω που έχεις μείνει, μα ακόμα
Κλείστηκες μέσα στον τάφο, είσαι πτώμα
Τόσα χρόνια
Βγάλατε βρώμα πως έχετε κάνει αγώνα λοιπόν
ΒΠ, το crew των ραψωδών, πάντα παρών
Βάλε το μικρόφωνο τώρα στο on
Να κλείσω τα στόματα πουτάνας γιών
Ανίκητος, μπαίνω μόνιμα
Να ξεφτιλίσω άτεχνους σκόπιμα
Ένα σώμα και ψυχή μοιράζω
Επανάσταση, κίνηση στο ρυθμό ετοιμάζω
Ξεκαθάρισμα από τη βρώμα που πλήττει πλήθη
Που καταλήγει, ποιον θίγει
Μάλλον οπαδούς, μάλλον κάποιους
Που δημιουργούν ρυθμούς, ναι, μπροστά τους
Φαίνεστε ύπουλοι, ποταποί, μουσικά νεκροί
Ελλιπής δομή απ’ την αρχή
Σκάστο, έτοιμος να γράψω
Έτοιμος για να φουλάρω ρίμες
Ν’ αδειάσω σελίδες
Σ’ άτεχνους mc’s, να βασιστείς δε μπορείς
Πέφτεις γρήγορα αν γρήγορα ανεβείς
Τ’ όνομά σου, άστο καλύτερα μην το πεις
Βλάκα φορτσάτος: Είναι το Team της Αθήνας
Οι Βήτα Πεις
Απλά ΒΠ, τι θες μάγκα, τι
Στυλό και χαρτί, χαρτί και στυλό
Κι η λέξη που βγαίνει καυτή καθ’ αυτό
Αθάνατο, Αξέχαστο, να φύγω απ’ αυτό
Μάγκα ξέχνα το ανεβάζω συνέχεια τον πήχη
Το στυλ μου έχει μείνει αξεπέραστο
Καυτός ρυθμός, με στίχο και flows
Μοναδικός, απλά γιατί, δεν είδαν πολλοί
Ακόμα το φως
Μένω σωστός, ενώ πολλοί, κολλήσαν σαφώς
Μιλάν συνεχώς ο χρόνος για δουλειά, συνεπώς
Συγνώμη δυστυχώς αλλά θα μείνεις εκτός
Άσαρκος:
Λοιπόν, ζητάμε τη γνώμη, ζητάμε το στυλ
Ζητάτε συγνώμη, δεν παίζει το Team
Κατέχει το flow, ελέγχει το show
Και ζωντανεύουνε μνήμες
Δυνάμεις, ελπίδες απλόχειρα δίνονται
Κάποιοι κρύβονται, σάπιοι θίγονται
Μάχη δίνεται, η αλήθεια χορεύει
Μπροστά μας και γδύνεται, γίνεται φως
Ο πόλεμος άρχισε για κορυφές
Κάτω γονάτισε σκοταδιστές
Δαίμονας, ελεύθερα γαμώ πολεμιστές
Τα ‘χω δεκατέσσερα και δεν έχω πληγές
Όταν γίνεται στρογγυλό φεγγάρι, θυμάμαι
Φονικό Μηχάνημα τα θύματά μου φίλε δε λυπάμαι
Γεννημένος νικητής, όπως είμαι θα ‘μαι
Γεννημένος νικητής, όπως είμαι θα ‘μαι
Λάμπρος: Στίχο με στίχο, βήμα με βήμα
Κάναμε μπαμ, μες στην Αθήνα
Είναι για λίγους, είναι για εκείνους
Είναι για όσους δε ζήσαν σε μύθους
Μονολογώ, μονοτονείς
Δε σ’ ακούει κανείς όσο κι αν προσπαθείς
Δως μου το χρόνο, ένα και δέκα
Κι αν δε γουστάρεις, κοψ’ τα όλα φέτα
Γουστάρεις πολύ και συνεχίζω
Κόσμε ακούστε, ακούστε να βρίζω
Γαμάμε mc’s, περνάει κι η ώρα
Θέλεις μια πόλη και πήρα μια χώρα
Θέλεις τη δόξα, θέλεις τα φράγκα
Θέλεις τη φήμη θέλω τα πάντα
Άκου και μένα, άκουσέ το
Κράτα την πένα, σημείωσέ το
ΒΠ, ΒΠ, ΒΠ τρεις φορές ξανά πες το
Πες το τώρα να σωθείς, Βήτα, Βήτα, Βήτα Πεις
Είναι σήριαλ Αξέχαστο, όχι φρούτο εποχής
Φορτσάτος: Λοιπόν, πάλι να μπλέξω με
Την τεχνική, ΒΠ, μωρή, τι ζεις
Πάλι θα κάνεις ρε βλάκα πιο πίσω
Για να χωθούμε εμείς
Θες ν’ ανεβείς, μην το πολεμάς θα παραιτηθείς
Βγάλε cd’s να μας δείξεις το diss
Πάρε χαμπάρι θα ηττηθείς
Γύρισα να δω που έχεις μείνει, μα ακόμα
Κλείστηκες μέσα στον τάφο, είσαι πτώμα
Τόσα χρόνια
Βγάλατε βρώμα πως έχετε κάνει αγώνα λοιπόν
ΒΠ, το crew των ραψωδών, πάντα παρών
Βάλε το μικρόφωνο τώρα στο on
Να κλείσω τα στόματα πουτάνας γιών
Ανίκητος, μπαίνω μόνιμα
Να ξεφτιλίσω άτεχνους σκόπιμα
Ένα σώμα και ψυχή μοιράζω
Επανάσταση, κίνηση στο ρυθμό ετοιμάζω
Ξεκαθάρισμα από τη βρώμα που πλήττει πλήθη
Που καταλήγει, ποιον θίγει
Μάλλον οπαδούς, μάλλον κάποιους
Που δημιουργούν ρυθμούς, ναι, μπροστά τους
Φαίνεστε ύπουλοι, ποταποί, μουσικά νεκροί
Ελλιπής δομή απ’ την αρχή
Σκάστο, έτοιμος να γράψω
Έτοιμος για να φουλάρω ρίμες
Ν’ αδειάσω σελίδες
Σ’ άτεχνους mc’s, να βασιστείς δε μπορείς
Πέφτεις γρήγορα αν γρήγορα ανεβείς
Τ’ όνομά σου, άστο καλύτερα μην το πεις
Βλάκα φορτσάτος: Είναι το Team της Αθήνας
Οι Βήτα Πεις