Jongmen, Kali - Linia Życia tekst piosenki (lyrics)

Dni zbyt krótkie, a noce długie
Leciałem łukiem
Jak linia miedzy wskazującym a kciukiem
Szklany tulipanów bukiet rozbił się
Z brwiowym łukiem
W mieście włókien z wielkim hukiem krew
Słodka jak cukier, gorzka jak czarna kawa
Z białym szlugiem, biała zastawa
To nie lukier
Marsz żywych kukieł wypranych z moralności
Szedłem z nimi łeb w łeb ku upadłości
W złości wypluwałem gorycz jak zły
Dość mi życia w deszczu z krwi, łzy
Wielu oddało życie by spełnić bliskich sny
Budując dom na szczycie jak ten
Z piasku i mgły kim jesteś dzisiaj ty
Znikasz w piasku jak Ikar
Heurystyka wydawania sadów zamyka
Jasno, światło zgasło, w ścianach ciasno
Żeby śnić najpierw musisz umieć zasnąć

Słońce w piątej fazie księżyca to linia życie
Nie oświetli tego co masz
Przed nim do ukrycia
Teoria strachu i bicza, blasku i cieni
Psychiczne stygmaty, efekt zderzonych źrenic
Odrzuceni jak John Merrick, chcą ból dzielić
Chcą świat zmienić, resztką martwej nadziej
Świat losy zmielił, bez najmniejszej litości
Rozbijają pięści o mur własnych słabości
Na skraju wytrzymałości otwarta dłoń
Zimna skroplona potem tak jak i skroń
Linia życia, na niej krzyż a dłoń blada
Wyryty ostrzem brzytwy jak biała flaga
Przykryty białym płótnem o nic nie błaga
Zamach na własne życie to nie odwaga
Psychiczna słabość to plaga walka ogółu, czas
Ułoży życie, ty sam je sobie ułóż

Linia życia odciśnięta na twej
Dłoni w momencie narodzin
Powie Ci o twej sile, nie ile masz godzin
Powie Ci o energii, która w tobie jak limfa
Spożytkuj ją w dobroci gdy złe
Te losy jak brzytwa
Życie jak bitwa, chcesz wygrać zawinąć hajs
Kiedy to sidła, ciemiężca, niewoli mas
Niedoli twarz, często piękniejsza paradoks
Niż złotej karty plastyk, sztuczny jak botoks
Rozetnij kokon co owinął Cię jak mumię
Wóda i coco klecą ci od dawna trumnę
Przez zgniłe żeby cedzisz, spoko
Kogo oszukujesz?
Pochłaniasz morze uzależnień
Nie wiesz gdzie dryfujesz
Linia tak cieńka jak włosy tej blondynki
Która dymałeś wczoraj za kebab i drinki
Podobno była pusta, niewiele was różni
Całuj jej usta, miłego życia w próżni!