Kanove - Kovulan Şarkı sözleri (lyrics)

Ruhumu çürütüyor zaman ve hisler sin kazıyor
İsmi olmayan bir adamken şu
Bahçelerde resimler kusardım
Devamı yorgunluğuma haşırdıyor
Bu kentte her güzel
Kız aşklarından asılıyordu
Yarın, onların siyah beyaz nağmesi
Göğsünün tellerinde hüzünlenmiş bir
Selamet sahnesi
Ormanın mavisinden türküler vesairelerden
Bahsederken zihnimdeydi sevgisi

Ne denli sahip ne denli sahidir
Neden mi bıraktım beni, vazgeçmek efsanedir
Kederli bir cumartesinde akşamında
Ince bir keman
Sesiyle canlanırdı Cadıların zehri
Bitmeyen gülüşmesi olur ya bazen
Damarımdaki siyah kanı sağtılar semazen
Geçmiş ve gelecek lanetli şahsen
İnsan doğduğunda cennetten kovuldu zaten
Soli deo gloria

Abdülkâdiri'l-Geylânî zü't tasrîfi
Fi'l-ekvâni