Kanove - La divina commedia Şarkı sözleri (lyrics)

Üçüncüsü ikisinden eşit kaynaklanan
Bir ateşti

Suya gazeller akşam bitmemiş gibi
İçince büyücünün duası kandan anlıyor teni
Henteye vardığımda söylemişti burası
Aynı yer dünyayla i̇nsanın cezasının affı yok
Sonuçta nafileydi düşler siyah türküler düşer
Hangi belanın sesiyim gölgeler peşimde
Ruhu beyaza kirleten nankör sabahı gizler
Hayaletler yağmurunu bir şemsiyeyle
İzledikçe izler, onlar istedikçe ister
Güzel Dante yazar beni
Karanlıkta şimşеk sevgilim
Gözyaşımsa düştü şimdi İbrahim'in baltasına
Ölümün şarkısını bağıra bağıra söyle sevgilim

Kеndimden nefret etmenin de kendi nedeniyim
Tam önündeyim cehennemin kapı duvar
Tanrıya dönmeliyim
Zeminlerimi kadere bağlı bir palavradan
Sıyrıltıp izleyendim evleri
Nasıl mı dünya derse bir yabancı böyle söyle:
"Yaşamak için öldüğün bir yer
Sade bilmeceler kaynatır"
Erzemi karanlıkta bunaltır
Şeytanın krallığını hayal ettin öylece
Özgürlük tanrının tecellisiyse:
İnsansa zindana bağlı kalmaların efendisiydi
Bir şarkı paylaşırdı leydiler
Yakarken derimin rengini
Boğulduğumu düşündüğümde aklıma gelmelisin

Sözcükler öyle yetersiz, öyle güçsüz ki
Gördüklerimi söylemeye
Aklımda kalanlar ise neredeyse hiç
Gördüklerime göre ey, sonsuz ışık!
Yalnızca kendinde varsın
Kendini yalnızca sen tanırsın