Kanove - Soğuk bir bostancı akşamına prelüdler Şarkı sözleri (lyrics)

Kim ısıtır artık onun ellerini?
Suların aynasında üşüyen ellerini
Suların saygısıyla üşüyen ellerini

Değişmiyor bugün de sözgelimi
Bir kuşun kanatlarında buldum kendimi
Uçtum öylece
Adıma takılan uçurtmalardan dünyalar
Orada başımın boş olduğunu
Ansızın vurdu yüzüme
Kimisi girdap olur, yutkun şu gölgeni
Kimisi insan olur, anlarsa zehrini
Kimisi bir sesten korkar olur
Bir söğüdü yakmış olur bir göğse bıçak düşer
Hayat John Keats okur gibi biter
Izmarit'se kaybolur
Ardından mahvolur şu günler
Dört mevsim tektim hüzünlere söz ver
Özüm benim: boşluğa doğru çeken etler
Bostancı sahilinde dalgalarımı buldum
Onlar uzaktan bakan bir aşk soğuktu
Soludukça yeniden mezarlaşıyordu insan
Öyle his ki bu "acı" kelimesi
Yanında lafügüzaftır