Kayra - Haziranda Vurulmak Şarkı sözleri (lyrics)

Elimde gitmek kaldı bi' tek
Elbet giderim elbet elbet
Şimdi bileklerimde tarihi bir
Hezimet denizler belircek
Fırlattık duvara bıçaklar
Girdiğimiz türlü kumarlar
Zarlar, barbutun tarihini yazdığımız
Altın anlar 5 litre şarap
Şehri deldik şuuru kaybedip kuytularda
Ben her gün
Aradım olmayan birini sanki bul'cakmışım gibi
Rüzgâr, sabaha karşı beş
Gökyüzünde gördüğüm en büyük ay
Kalakaldım or'da kanlı bir
Kaldırımda kendimden uzakta
Haziranda vurulmak, yeryüzünde hapsolmak
Kutsal bi' tutsak gibi susmak
Sonsuz suskunluk kuşanmak her gün
Demir attım
Gözü arkada kalmış babaların evhamlarına
Kapkara şarkılar çalan atlı bir
Tramvay geçer sokaktan
Kaydı şirazem yoksul bi'
Müzisyenin cenazesinden dönerken
İçimdeki kahır ölü gibi ağır
Bağır kendi karanlığına bi' haykır
Genzimdeki cehennem kadar yakar mı
Sanki beni ateşler
Soluğum soğuk bi' sokak gibi soluk
Göğsümde kahreden boşluk

Her gün, her gün istedim kendimden uzak
Ve sade bir gün
Göğsümde gökyüzünü güz güneşlerine kattım
Yürüdüm tüm gün kendi küllerimden doğdum
Kendi küllerimle boğuldum
Gülüşümde bir yalnızlık, haziranda vuruldum

Her gün, her gün istedim kendimden uzak
Ve sade bir gün
Göğsümde gökyüzünü güz güneşlerine kattım
Yürüdüm tüm gün kendi küllerimden doğdum
Kendi küllerimle boğuldum
Gülüşümde bir yalnızlık, haziranda vuruldum

Gülüşümde bir yalnızlık, haziranda vuruldum
Gülüşümde bir yalnızlık, haziranda vuruldum

Çirkini tasvir ister ustalık
Emin ol bak suratım başyapıt
Burnum yüzümün Orta Doğu'su
Gözlerimin çukuru kan dolu
Salı günleri sancılı sanrılar
Öğlen sarısıyla kucaklar
Beynimde durmadan fokurdayan
Kapkaranlık bataklıklar
Eli kolu bağlı bi' mahkum gibi
Bu da net günler reflekslerini test eder
Seni mest ederken eklemlerine kadar
Titreten bu kabuslar bazen
Kollarında korkunç dövmeler
Mavi çarşaflı ranzalarda bitmez gibi
Gözüken dehşet günler
Tüm çivileri söktüm tabuttan
Dişlerimde gürültülerle gül
Benim ürkünç dürtülerimi hep işte
Böyle gül düşleri çürüttü
Bakakaldım arkasından
Yol kenarlarındaki mezarcılar
Dipsiz kuyuların hengamesinde darda
Kalanları onlar yazar
Kendinden ümidi kesmişlerin akşamları
Çağırıyor bazen beni
''Elimde gitmek kaldı bi' tek'' deyişim
De tam bu yüzdendir
Güneşin ilk ışıklarıyla gördüler
Sokak köpekleri başında
Saçlarında kurumuş kan, haziranda vurulmak

Her gün, her gün istedim kendimden uzak
Ve sade bir gün
Göğsümde gökyüzünü güz güneşlerine kattım
Yürüdüm tüm gün kendi küllerimden doğdum
Kendi küllerimle boğuldum
Gülüşümde bir yalnızlık, haziranda vuruldum

Her gün, her gün istedim kendimden uzak
Ve sade bir gün
Göğsümde gökyüzünü güz güneşlerine kattım
Yürüdüm tüm gün kendi küllerimden doğdum
Kendi küllerimle boğuldum
Gülüşümde bir yalnızlık, haziranda vuruldum

Gülüşümde bir yalnızlık, haziranda vuruldum
Gülüşümde bir yalnızlık, haziranda vuruldum