Άυλος 542, ΔΠΘ (Deltapithita) - Ένα Ψέμα (Ena Psema) στίχοι (lyrics)
[Άυλος 542, ΔΠΘ Deltapithita - Ένα Ψέμα Ena Psema στίχοι lyrics]
Πήρα το λίγο εγώ που μ' απέμεινε, με κυνηγάν
Κι όλοι μου λέν' πως άλλαξα γενικά
Κάτι δεν πάει καλά με 'μένα
Πως απ' όσα αναδύθηκα ζωντανός
Ένα τίποτα εισέπραξα για 'σένα άδικος κόπος
Για 'μένα ρε τρόπος ζωής
Και πρώτος κανόνας υπαγορεύει να ζεις όταν
Την άδεια μου καρδιά αγκαλιάζει σκότος
Κι ο νότος καταραμένος τόπος
Αμφιλεγόμενη αγάπη
Γίνε επιτέλους λίγο ειλικρινής απέναντι μου
Πάψε να μοιάζεις μ' απάτη τρύπα στο χάρτη
Όλοι στο τίποτα χαμένοι είμαστε κι
Όλοι μας ψάχνουμε κάτι
Ανοίγει η γης κι ανοίγει το τρίτο μου μάτι
Βλέπω την κόλαση που φοβάσαι τόσο
Κάποτε το 'χα μα τώρα δεν το
'χω σε τίποτα να σκοτώσω
Λυπάμαι πολύ ξέρεις που φάνηκα αδύναμος
Δεν κατάφερα να τους σώσω, μα δε γαμιέται
Εδώ χάνεται ο κόσμος, τι
Σκατά θέλεις να νοιώσω, με δουλεύεις
Δεν πρόκειται ποτέ να δεις
Τον κόσμο που γυρεύεις, είναι ψέμα
Ψέμα, είναι ψέμα σαν κι εσένα, ψέμα
Ένα ψέμα σαν κι εσένα
Ψέμα, ένα ψέμα σαν κι εσένα
Υπήρχε λόγος που έγινε κώδικας η αυταπάρνηση
Και στόχος η φυγή από
Την στείρα σας πραγματικότητα
Μόνο υποσχέσεις, διαρροή
Κανόνες, παγωνιά, σιωπή, πως να φανεί
Δεν πίστευα πως θα ‘χανα τα αδέρφια
Μου μέσα σε μια στιγμή
Δεν μας αρκούσαν τα υλικά
Λίγη αγάπη και ανθρωπιά μες στα σκατά!
Παντού πουστιά κι ανούσιες λύσεις
Σκάψιμο βαθιά στο πάτο για
Ένα δείγμα θαλπωρής
Βουβές κραυγές σαν σε καλεί
Ο δαίμονας τα ξημερώματα
Στον βάλτο της κατάχρησης
Φονιάς και βασιλιάς
Σαν προσκυνάς δρόμους και κώδικες ψευτιάς
Ό, τι κι αν λες ξανά δεν πέφτω
Παντρεύτηκα τη θλίψη της και ακόμα χολή φτύνω
Κι ακόμα απλά παλεύω ζωντανός να παραμείνω
Γι’ αυτό που αγάπησα και βρήκα νόημα να ζήσω
Απ΄ τα βάθη της ψυχής μου σου το δίνω
Και ακόμα απλά παλεύω ζωντανός να παραμείνω
Και από τα βάθη της ψυχής μου σου το δίνω
Κι απλά παλεύω
Κι απλά παλεύω ζωντανός να παραμείνω
Είναι Ψυχόδραμα 07 νότος κι Ανατολή
Ρόδος, Αθήνα
Κι όλοι μου λέν' πως άλλαξα γενικά
Κάτι δεν πάει καλά με 'μένα
Πως απ' όσα αναδύθηκα ζωντανός
Ένα τίποτα εισέπραξα για 'σένα άδικος κόπος
Για 'μένα ρε τρόπος ζωής
Και πρώτος κανόνας υπαγορεύει να ζεις όταν
Την άδεια μου καρδιά αγκαλιάζει σκότος
Κι ο νότος καταραμένος τόπος
Αμφιλεγόμενη αγάπη
Γίνε επιτέλους λίγο ειλικρινής απέναντι μου
Πάψε να μοιάζεις μ' απάτη τρύπα στο χάρτη
Όλοι στο τίποτα χαμένοι είμαστε κι
Όλοι μας ψάχνουμε κάτι
Ανοίγει η γης κι ανοίγει το τρίτο μου μάτι
Βλέπω την κόλαση που φοβάσαι τόσο
Κάποτε το 'χα μα τώρα δεν το
'χω σε τίποτα να σκοτώσω
Λυπάμαι πολύ ξέρεις που φάνηκα αδύναμος
Δεν κατάφερα να τους σώσω, μα δε γαμιέται
Εδώ χάνεται ο κόσμος, τι
Σκατά θέλεις να νοιώσω, με δουλεύεις
Δεν πρόκειται ποτέ να δεις
Τον κόσμο που γυρεύεις, είναι ψέμα
Ψέμα, είναι ψέμα σαν κι εσένα, ψέμα
Ένα ψέμα σαν κι εσένα
Ψέμα, ένα ψέμα σαν κι εσένα
Υπήρχε λόγος που έγινε κώδικας η αυταπάρνηση
Και στόχος η φυγή από
Την στείρα σας πραγματικότητα
Μόνο υποσχέσεις, διαρροή
Κανόνες, παγωνιά, σιωπή, πως να φανεί
Δεν πίστευα πως θα ‘χανα τα αδέρφια
Μου μέσα σε μια στιγμή
Δεν μας αρκούσαν τα υλικά
Λίγη αγάπη και ανθρωπιά μες στα σκατά!
Παντού πουστιά κι ανούσιες λύσεις
Σκάψιμο βαθιά στο πάτο για
Ένα δείγμα θαλπωρής
Βουβές κραυγές σαν σε καλεί
Ο δαίμονας τα ξημερώματα
Στον βάλτο της κατάχρησης
Φονιάς και βασιλιάς
Σαν προσκυνάς δρόμους και κώδικες ψευτιάς
Ό, τι κι αν λες ξανά δεν πέφτω
Παντρεύτηκα τη θλίψη της και ακόμα χολή φτύνω
Κι ακόμα απλά παλεύω ζωντανός να παραμείνω
Γι’ αυτό που αγάπησα και βρήκα νόημα να ζήσω
Απ΄ τα βάθη της ψυχής μου σου το δίνω
Και ακόμα απλά παλεύω ζωντανός να παραμείνω
Και από τα βάθη της ψυχής μου σου το δίνω
Κι απλά παλεύω
Κι απλά παλεύω ζωντανός να παραμείνω
Είναι Ψυχόδραμα 07 νότος κι Ανατολή
Ρόδος, Αθήνα