Ημισκούμπρια (Imiskoubria), Giannis Floriniotis - Με Το Μικρόφωνο Στο Χέρι Θα Πεθάνω στίχοι (lyrics)
[Ημισκούμπρια Imiskoubria, Giannis Floriniotis - Με Το Μικρόφωνο Στο Χέρι Θα Πεθάνω στίχοι lyrics]
Yo, 10 χρόνια Ημίζ, 10 χρόνια στον δρόμο
10 χρόνια εμείς με μια τσάντα στον ώμο
Την χώρα γυρίσαμε πάνω κάτω
Πόλεις, χωριά κάναμε άνω κάτω
Παίξαμε ραπ σε κάμπους, λαγκάδια
Καφέ, κλάμπ, γήπεδα, στάδια
Μας πληρώναν παλιά μ' ένα βαρέλι φέτα
Μα εμείς στη σκηνή, τενόροι σε οπερέτα
Ηχοσυστήματα τρελά, χωρίς καραψεγάδι
Κι άλλοτε οι φωνές μας βγαίναν απ' το πηγάδι
Stage που χωρούσε φιλαρμονική
Κι άλλοτε λαϊβί πάνω σε ένα σκαμνί
Ατζέντηδες λαμόγια που δίναν αποφάγια
Τώρα κλείνει λάιβ η σοφή κουκουβάγια
Το σήμα στα διδακτικά μας βιβλία
Πάντα οργανώνει τρελή συναυλία
Μαζί μας εσείς οι οπαδοί των Ημίζ
Πού 'στε για το Δαφνί, όπως κι εμείς
Μυριάδες στα λάιβ με τον Μιθριδάτη
Μα πρίν βγούμε, το στομάχι κολλάει στην πλάτη
Μα μόλις ο Πρίτς βάζει εισαγωγή
Κι ακούω από κάτω τη ζητωκραυγή
Περνάνε στομάχια και ο πανικός
Και λέω "μαδαφάκερς, θα γίνει ο χαμός!"
Κρίμα δεν γεννήθηκα στη σκηνή επάνω
Μα σ' αυτήν με το μικρόφωνο
Στο χέρι θα πεθάνω
Εγώ εδώ (εγώ εδώ) θα τραγουδώ (ναι)
Μόνο για σας που αγαπώ (α, α)
Για τις αγάπες που χαθήκαν (α, α)
Και τις καρδιές που πληγωθήκαν
Και τους καημούς σας (ναι) να γλυκάνω (α)
Με το μικρόφωνο στο χέρι (ναι) θα πεθάνω
(Με το μικρόφωνο στο χέρι θα πεθάνω)
Λάιβ, για σένα, απλά λέξη αγγλική
Για μένα όμως, φίλε, είναι όλη μου η ζωή
Να γκρινιάζω για να πάνε όλα καλά
Γιατί άμα δεν γκρινιάξω
Μάλλον θά 'ναι γρουσουζιά
Δεν έχεις όμως μείνει ποτέ σε αχυρώνα
Και νά 'χεις μαξιλάρι και ύφος από χελώνα
Τώρα όμως μένουμε σε πέντε αστέρων χλίδα
Και γράφουνε για τα Ημίζ
Στην τοπική την εφημερίδα
Τώρα η μεταφορά, στάνταρ αεροπλάνο
Ενώ παλιά πετάγαμε με τον Πέτρο τον πελεκάνο
Ταξίδι με Ιντερσίτυ, που η ίματζ ήταν ρίσκο
Μα εκεί γράψαμε στίχους για
Τον δεύτερο μας δίσκο
Αυθεντικά παρατράγουδα απ' την Αννίτα Πάνια
Ρώταγαν πόσα νά 'χουν κιβώτια σαμπάνια
Παίξαμε Μακεδόνια, Θράκη στερεά
Κρήτη, Πελοπόννα και σε όλα τα νησιά
Μόνο από Αστόρια δώσαμε το παρόν
Και Κύπρο σαν πηγαίνουμε, φέρνουμε χαμό
Κι από κάτω εσείς οι οπαδοί των Ημίζ
Τα τραγούδια μας κάνατε στάση ζωής
Ιερή στιγμή με τον Δέλτα Μι
Όταν γράφουμε ρίμες πάνω στο χαρτί
Φοβερή στιγμή που οι οπαδοί
Τις ραπάρουν μαζί μας στο λαϊβί
Κρίμα δεν γεννήθηκα στη σκηνή επάνω
Μα σ' αυτήν με το μικρόφωνο
Στο χέρι θα πεθάνω
Εγώ εδώ (εγώ εδώ) θα τραγουδώ (ναι)
Μόνο για σας που αγαπώ (α, α)
Για τις αγάπες που χαθήκαν (α, α)
Και τις καρδιές που πληγωθήκαν
Στο χειροκρότημα επάνω (ναι)
Με το μικρόφωνο στο χέρι (ναι) θα πεθάνω
(Με το μικρόφωνο στο χέρι θα πεθάνω)
Με το μικρόφωνο (με το μικρόφωνο)
Στο χέρι (ναι, στο χέρι) θα πεθάνω
(Ναι, με το μικρόφωνο στο χέρι θα πεθάνω)
(Ναι, με το μικρόφωνο στο χέρι θα πεθάνω)
(Ναι, με το μικρόφωνο στο χέρι θα πεθάνω)
10 χρόνια εμείς με μια τσάντα στον ώμο
Την χώρα γυρίσαμε πάνω κάτω
Πόλεις, χωριά κάναμε άνω κάτω
Παίξαμε ραπ σε κάμπους, λαγκάδια
Καφέ, κλάμπ, γήπεδα, στάδια
Μας πληρώναν παλιά μ' ένα βαρέλι φέτα
Μα εμείς στη σκηνή, τενόροι σε οπερέτα
Ηχοσυστήματα τρελά, χωρίς καραψεγάδι
Κι άλλοτε οι φωνές μας βγαίναν απ' το πηγάδι
Stage που χωρούσε φιλαρμονική
Κι άλλοτε λαϊβί πάνω σε ένα σκαμνί
Ατζέντηδες λαμόγια που δίναν αποφάγια
Τώρα κλείνει λάιβ η σοφή κουκουβάγια
Το σήμα στα διδακτικά μας βιβλία
Πάντα οργανώνει τρελή συναυλία
Μαζί μας εσείς οι οπαδοί των Ημίζ
Πού 'στε για το Δαφνί, όπως κι εμείς
Μυριάδες στα λάιβ με τον Μιθριδάτη
Μα πρίν βγούμε, το στομάχι κολλάει στην πλάτη
Μα μόλις ο Πρίτς βάζει εισαγωγή
Κι ακούω από κάτω τη ζητωκραυγή
Περνάνε στομάχια και ο πανικός
Και λέω "μαδαφάκερς, θα γίνει ο χαμός!"
Κρίμα δεν γεννήθηκα στη σκηνή επάνω
Μα σ' αυτήν με το μικρόφωνο
Στο χέρι θα πεθάνω
Εγώ εδώ (εγώ εδώ) θα τραγουδώ (ναι)
Μόνο για σας που αγαπώ (α, α)
Για τις αγάπες που χαθήκαν (α, α)
Και τις καρδιές που πληγωθήκαν
Και τους καημούς σας (ναι) να γλυκάνω (α)
Με το μικρόφωνο στο χέρι (ναι) θα πεθάνω
(Με το μικρόφωνο στο χέρι θα πεθάνω)
Λάιβ, για σένα, απλά λέξη αγγλική
Για μένα όμως, φίλε, είναι όλη μου η ζωή
Να γκρινιάζω για να πάνε όλα καλά
Γιατί άμα δεν γκρινιάξω
Μάλλον θά 'ναι γρουσουζιά
Δεν έχεις όμως μείνει ποτέ σε αχυρώνα
Και νά 'χεις μαξιλάρι και ύφος από χελώνα
Τώρα όμως μένουμε σε πέντε αστέρων χλίδα
Και γράφουνε για τα Ημίζ
Στην τοπική την εφημερίδα
Τώρα η μεταφορά, στάνταρ αεροπλάνο
Ενώ παλιά πετάγαμε με τον Πέτρο τον πελεκάνο
Ταξίδι με Ιντερσίτυ, που η ίματζ ήταν ρίσκο
Μα εκεί γράψαμε στίχους για
Τον δεύτερο μας δίσκο
Αυθεντικά παρατράγουδα απ' την Αννίτα Πάνια
Ρώταγαν πόσα νά 'χουν κιβώτια σαμπάνια
Παίξαμε Μακεδόνια, Θράκη στερεά
Κρήτη, Πελοπόννα και σε όλα τα νησιά
Μόνο από Αστόρια δώσαμε το παρόν
Και Κύπρο σαν πηγαίνουμε, φέρνουμε χαμό
Κι από κάτω εσείς οι οπαδοί των Ημίζ
Τα τραγούδια μας κάνατε στάση ζωής
Ιερή στιγμή με τον Δέλτα Μι
Όταν γράφουμε ρίμες πάνω στο χαρτί
Φοβερή στιγμή που οι οπαδοί
Τις ραπάρουν μαζί μας στο λαϊβί
Κρίμα δεν γεννήθηκα στη σκηνή επάνω
Μα σ' αυτήν με το μικρόφωνο
Στο χέρι θα πεθάνω
Εγώ εδώ (εγώ εδώ) θα τραγουδώ (ναι)
Μόνο για σας που αγαπώ (α, α)
Για τις αγάπες που χαθήκαν (α, α)
Και τις καρδιές που πληγωθήκαν
Στο χειροκρότημα επάνω (ναι)
Με το μικρόφωνο στο χέρι (ναι) θα πεθάνω
(Με το μικρόφωνο στο χέρι θα πεθάνω)
Με το μικρόφωνο (με το μικρόφωνο)
Στο χέρι (ναι, στο χέρι) θα πεθάνω
(Ναι, με το μικρόφωνο στο χέρι θα πεθάνω)
(Ναι, με το μικρόφωνο στο χέρι θα πεθάνω)
(Ναι, με το μικρόφωνο στο χέρι θα πεθάνω)