Şam - PARASIZ İNSAN ÇÖPLÜĞÜ Şarkı sözleri (lyrics)
Şam [Şamil Oymak] Kars, Türkiye 🇹🇷
[Şam - PARASIZ İNSAN ÇÖPLÜĞÜ Şarkı sözleri lyrics]
Meclisim sal terörist mevzum ulusal ironi
Sana mevki infaz getirir, seni ehli insaf yetimi
Menzilin katledilir, sana tank gibi bak kalemim
Her gün beynin işgal edilir, medya, basın, eğitim
Bir Hammurabi yetişir, Mezopatamya güneşi
Monarşi asırlardır süregelen büyük gelişim
Söyleyeyim ne mi değişir? Hiç bi bok yok hiç bi bok
Korku sal, ordun polis
Toplum sorunla seçmiyor yüzleşmeyi
Borç içinde öğren yüzmeyi
Yine de padişahım çok yaşa der, seç küfretmeyi
Göz yumulan her gün daha da içine boğacak külfetleri
Öz benliğinden uzaklarda insanliğa gülmeyi
Unutturan bu şarlatanlar
Siyasi randımanlar
İpler ellerinde üst akılların
Bizi kandıranlar kukladan bakanlar hepsi
Puttan farkı kalmamış
İnsanoğlu bu güce taptı, ün ve paraya aldanıp
Ama günbegün boktanlaşan bu gezegen artık çekilmez gibi
Ölum kurtaracak yaşam denen kefenden beni
Yönum sonsuzluğa tamam diyip gelirsen birgün
Bekliyorum seni yerim artık cehennem gülüm
Yerim artık cehennem
Yerim artık cehennem
Yerim artık cehennem
Baharı bekler kelebekler bir günlük ömürü için
Soma'da can verdi melekler siktiğimin kömürü için
Yine de az geldi ölümler, darbeler indi
Faşist başkan vaaz verir evinden sokakta savaş diyip sana!
İmanları para, kitapları para
Muhalefet desen aynı bok
Bütün meclisi kapat
Yine de silinmez bu pislik, gidilmez güneşe
Çünkü bütün toplum hipnoz olmuş üçgenin düşüne!
Güç gelir düşünmek, aptal oldu neslim
Artık yobazların kılıçları eskisinden keskin
Etkisinden bezdim üzerimde siyasetin
Resmiyet mi? Siktir et biz tek bir yerden geldik (toprak)
Ait olmadığımız bu yere hapsedilmişiz
Bütün bu binalar mapus, insanlığın katledilişi
Ölü bir ceset çakraların mezarı kanser bedenin
Yediğin yemek bile burnundan gelir kanser üretir!
Topluma bok ver tüketir
Çare oy vermek mi değil
Bir kukla çünkü bütün siyasiler üst el yönetir
Aynı bokun lacivertisiniz yüksekte değil
Unuttuğun şey bu dünya üç günlük bebegim
Sana mevki infaz getirir, seni ehli insaf yetimi
Menzilin katledilir, sana tank gibi bak kalemim
Her gün beynin işgal edilir, medya, basın, eğitim
Bir Hammurabi yetişir, Mezopatamya güneşi
Monarşi asırlardır süregelen büyük gelişim
Söyleyeyim ne mi değişir? Hiç bi bok yok hiç bi bok
Korku sal, ordun polis
Toplum sorunla seçmiyor yüzleşmeyi
Borç içinde öğren yüzmeyi
Yine de padişahım çok yaşa der, seç küfretmeyi
Göz yumulan her gün daha da içine boğacak külfetleri
Öz benliğinden uzaklarda insanliğa gülmeyi
Unutturan bu şarlatanlar
Siyasi randımanlar
İpler ellerinde üst akılların
Bizi kandıranlar kukladan bakanlar hepsi
Puttan farkı kalmamış
İnsanoğlu bu güce taptı, ün ve paraya aldanıp
Ama günbegün boktanlaşan bu gezegen artık çekilmez gibi
Ölum kurtaracak yaşam denen kefenden beni
Yönum sonsuzluğa tamam diyip gelirsen birgün
Bekliyorum seni yerim artık cehennem gülüm
Yerim artık cehennem
Yerim artık cehennem
Yerim artık cehennem
Baharı bekler kelebekler bir günlük ömürü için
Soma'da can verdi melekler siktiğimin kömürü için
Yine de az geldi ölümler, darbeler indi
Faşist başkan vaaz verir evinden sokakta savaş diyip sana!
İmanları para, kitapları para
Muhalefet desen aynı bok
Bütün meclisi kapat
Yine de silinmez bu pislik, gidilmez güneşe
Çünkü bütün toplum hipnoz olmuş üçgenin düşüne!
Güç gelir düşünmek, aptal oldu neslim
Artık yobazların kılıçları eskisinden keskin
Etkisinden bezdim üzerimde siyasetin
Resmiyet mi? Siktir et biz tek bir yerden geldik (toprak)
Ait olmadığımız bu yere hapsedilmişiz
Bütün bu binalar mapus, insanlığın katledilişi
Ölü bir ceset çakraların mezarı kanser bedenin
Yediğin yemek bile burnundan gelir kanser üretir!
Topluma bok ver tüketir
Çare oy vermek mi değil
Bir kukla çünkü bütün siyasiler üst el yönetir
Aynı bokun lacivertisiniz yüksekte değil
Unuttuğun şey bu dünya üç günlük bebegim