Abluka Alarm, Enemy One, Derin Darbe - Nefesim Şarkı sözleri (lyrics)
[Abluka Alarm, Enemy One, Derin Darbe - Nefesim Şarkı sözleri lyrics]
Dizili ardım sıra ümit
Kol mesafesinde çaresizlik
Ketum bir sessizliği taşırken yüzümde
İnfaz edilmiş bir ton hayalim intihar süsüyle
Toplanmış hatıralar aynı yer saatte bende
Tadı hala aynı sorma düşmemiş vakitten
Vicdan insanları kafaları gece
Yastığa değince hackler
Pişmanlık dolu mahcubiyetten tüm
Hataların ekte zorlama muafım ben duygudan
Lağvettim hislerimi ekseriyetle korkudan
Ve son bulun artık bir ben geri kaldım
Gecemin makus ağır sessizliğine
Eşlik eder sanrılar
Ne yaptın da diledin ne söyledin de bilelim
Her halükarda hiç bir lütfu
Hak edemezdin diye mi
Ben hayal kırıklıklarımı hep
Peşin peşin ödedim
Artılarımı mahvettiğini zanneden eksilerim
Yeri dolmaz dürüstlüğün dostum
Hak hukuk bilene
Teraziyi dengede tutup alnından çamur silene
Çivisi çıkmış dünyanın kıçından akar diyare
İncinen duygularını tamir etmek
Için rap bahane
Benim için davam olabilir ikonik bir kalkan
Yolu bilmez sorsan sonu gelmez
Korkak tipi korsan her şey den yoksun bir
De bilmişliği kadar noksan
Yok bende tasman tevellüt seksenler
Dört adam safkan
Üşür nefesim çöker karanlığın yükü
Gecemi sarkıtın sabahlara
Isıt hevesim inan zamanımız yok hiç
Yürütün düşümü dönemem geri
Bak oğlum anlatayım da dinle sen hikayeyi
Ölüm doğum çare değil hayat gerçek sahnedeyiz
Sırtın bir kez yere değdi
Bıraktın sen mücadeleyi
Kazanmaktan çok uzaksın varlığın bile şaibeli
Bir gönlüm bir ömrüm bir
Kızım bir hayalim var
Bir sözüm bir sazım bir tılsım ihtiyacım olan
Bir gözüm kara bir gözüm benim mavi bulutlar
Şu sesim kesilene kadar esecek bu rüzgar
Ben kendimden vazgeçerken erkenden
Geldi bana yalnızlık
Sebebini bilemedim onu sana soramadım
Anlatamadım bir de yıllarca
Bir sensizlik çok boşluklar
Yarattı anne tonlarca
Kaldıramadım çok ağır geldi
Yükler sen olmayınca
En son ne zaman özgür olmaya
Cüret ettin bir düşün
Taze değildi karakterlere pare pare bölünüşün
Kıvılcımdın ateş oldu yirmilerde görünüşün
Yavaş yavaş kayboldu dudaklarında o gülüşün
Bir umut kuluçkada geçti günüm tırışkadan
Sonbahara karıştı kafam henüz
Ilkine alışmadan neydi kavram neydi kavgam
Çıkamadım bu duruşmadan
Kök salabildik bari toprağa karışmadan
Kafamın içinde saltanatlar kurulup devrilir
An gelir yükümü sırtıma alıp
Giderim değişsin bu devir
Tavında dövülmeliydi demir kader
Kısmet yazdı emir
Kitabın bitene kadar durma sayfaları çevir
Üşür nefesim çöker karanlığın yükü
Gecemi sarkıtın sabahlara
Isıt hevesim inan zamanımız yok hiç
Yürütün düşümü dönemem geri