Ados, Atiberk - Bitmedi Kavgam Şarkı sözleri (lyrics)
[Ados, Atiberk - Bitmedi Kavgam Şarkı sözleri lyrics]
Ya bana atıl ya bana katıl ya bana satın
Huzuru zaman doru bir arap atı
Kafayı bölmekten kendimle kalamadım
O kadar yaram var birini saramadım
Bu koca dünyaya bir türlü sığamadım
Denedim ama bir kere bile güç alamadım
Suçunu bilirim ama yine de suç aramadım
Tutumum aynı yaşamak kanamalı bir hastalık
Rastlantısal gibi değil bu sabit
Bir düşüş aynı halim geriye dönme vadi
Yok umut artık fani
Yürüdüm ömrümü harcarken seyyah gibi çölümü
Bana bir kere açılacak o kapılar ama ne zaman
Kaç geceyi bir son saydım
Yine mi yazdıklarım aynı gelir sana
Düşün belki de yaşamım hep aynı
Beni de götürün o gemide
Daha da batamaz ölümün adı tenime
Birisi bulunur yerime ben hep zaten
Yedek oldum bu bahtımla geriden
Gerilip sabrımla çöktüm maksat küçüktü
Yaktım bir sigarayı kandiller söndü
Ruhumla ölçtüm neden insanlar ufkundan göçtü
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Ölüm olsa da sonu bana dur
Deme hiç bitmedi kavgam
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Ölüm olsa da sonu bana dur
Deme hiç bitmedi kavgam
De hadi sabret gününü mahvet
Geriye bırakılan olmaktır hasret
De ki be fani kimlere kısmet
Bir neden arama ve insandan vazgeç
Bu koca dünyayı yüreğin sığdır
Ve yürü boşlukta yollardan sıyrıl
Bırak o öfke ruhunu ısıtsın
Bu koyu distopyan ahından avcuna sığsın
Gözüne mil çeksen de yine bulurlar insanlar
Seni kim saklar ara dur
Gelip karşına çıkar bir karadul
Bir tek elini vereni yok eden bir yara bu
Kanına değdikçe dudakları zihninde yayılır
Yaşamı kalbinden ayırır
Geriye kalan kısacık vaktin sayılı
Ama o zamanını çalmaya bayılır
Bana bir pena verin çalayım
Bu karabahtın bam teline vurayım
Yine zulmüne karşı durayım
Dimdik ayaklarımın üstünde yaşayıp
Ömürü makus bitirdim yalnızlık ifrit
Sahiller avucunda beklerken işsiz
Bilmem ki kimdin
Gözlerin mi yoksa ruhun mu dilsiz
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Ölüm olsa da sonu bana dur
Deme hiç bitmedi kavgam
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Ölüm olsa da sonu bana dur
Deme hiç bitmedi kavgam
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Ölüm olsa da sonu bana dur
Deme hiç bitmedi kavgam
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Ölüm olsa da sonu bana dur
Deme hiç bitmedi kavgam
Huzuru zaman doru bir arap atı
Kafayı bölmekten kendimle kalamadım
O kadar yaram var birini saramadım
Bu koca dünyaya bir türlü sığamadım
Denedim ama bir kere bile güç alamadım
Suçunu bilirim ama yine de suç aramadım
Tutumum aynı yaşamak kanamalı bir hastalık
Rastlantısal gibi değil bu sabit
Bir düşüş aynı halim geriye dönme vadi
Yok umut artık fani
Yürüdüm ömrümü harcarken seyyah gibi çölümü
Bana bir kere açılacak o kapılar ama ne zaman
Kaç geceyi bir son saydım
Yine mi yazdıklarım aynı gelir sana
Düşün belki de yaşamım hep aynı
Beni de götürün o gemide
Daha da batamaz ölümün adı tenime
Birisi bulunur yerime ben hep zaten
Yedek oldum bu bahtımla geriden
Gerilip sabrımla çöktüm maksat küçüktü
Yaktım bir sigarayı kandiller söndü
Ruhumla ölçtüm neden insanlar ufkundan göçtü
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Ölüm olsa da sonu bana dur
Deme hiç bitmedi kavgam
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Ölüm olsa da sonu bana dur
Deme hiç bitmedi kavgam
De hadi sabret gününü mahvet
Geriye bırakılan olmaktır hasret
De ki be fani kimlere kısmet
Bir neden arama ve insandan vazgeç
Bu koca dünyayı yüreğin sığdır
Ve yürü boşlukta yollardan sıyrıl
Bırak o öfke ruhunu ısıtsın
Bu koyu distopyan ahından avcuna sığsın
Gözüne mil çeksen de yine bulurlar insanlar
Seni kim saklar ara dur
Gelip karşına çıkar bir karadul
Bir tek elini vereni yok eden bir yara bu
Kanına değdikçe dudakları zihninde yayılır
Yaşamı kalbinden ayırır
Geriye kalan kısacık vaktin sayılı
Ama o zamanını çalmaya bayılır
Bana bir pena verin çalayım
Bu karabahtın bam teline vurayım
Yine zulmüne karşı durayım
Dimdik ayaklarımın üstünde yaşayıp
Ömürü makus bitirdim yalnızlık ifrit
Sahiller avucunda beklerken işsiz
Bilmem ki kimdin
Gözlerin mi yoksa ruhun mu dilsiz
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Ölüm olsa da sonu bana dur
Deme hiç bitmedi kavgam
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Ölüm olsa da sonu bana dur
Deme hiç bitmedi kavgam
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Ölüm olsa da sonu bana dur
Deme hiç bitmedi kavgam
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Kalk yine gel yine vur yine yak beni baştan
Ölüm olsa da sonu bana dur
Deme hiç bitmedi kavgam