Ados - Fecaat Şarkı sözleri (lyrics)
[Ados - Fecaat Şarkı sözleri lyrics]
Daha da sükunet yok aldı başını fecaat
İnsanoğlu kendi yüzüne baksa bir an kusacak
Günleri geçtim bu saatler de ziyan
Gülmen için ben mi ağlamayalım
Hayat zati kesat
Sizde insaniyet oldu haraç mezat
Ben de elimi çektim her
Insandan insanlığa tezat
Artık ayrı gayrı yok hep aynı bok gözümde
Bu dünyaya kahır salan tür hep
Biz olduk her yönüyle
Sen gönülde yaşamadın gebereceksin beyinle
Daha şuanı bilmeden yarını tuttun elde
Elit olacakmış o aptallar hepsi gösterişte
Cebi dolacakmış onların ruhları yok yerinde
Hile hurda ne yol bilir ne yordam
Kuş tüyünden yataklarda yatsa batar vicdan
Her şeyi boş ver de önce lazım insaf
Herkesi boş ver insaf kendine insaf
Bir daha bakamasınlar gökyüzüne
Bir daha bilemesinler sevdikleri sahici mi
Bir daha binemesinler insanların omuzlarına
Zaten onca yük var zaten hep bir sefillik var
Bu memlekette çocuklar betonla tutsak
En büyük aşklar avm balkonunda ıslak
Ne heves kaldı ne sindirecek kursak
Herkes aç kalırız korkusuyla iktidara tırsak
Sokayım siyasete siyaset hep tuzak
Mutlu zamanlara el sallayın onlar
Artık çok uzak hayali bulanık onca güruhun
Vebalini kimse sırtlamaz
Daha da umudun toprağı kurak
Ne yapak ne edek kendimizi mi vurak
Sıraya geçip boğazlanmak için boynu
Bükük durak bari
Hiçbir ideolojiye bağlanamaz samimice yaşamak
Jipin bile ölümden kaçamaz
Ne komşuluk ne aile bağları kaldı
Yanında yörende sevgi bulan da yok gören de
Bana ilkel bir içtenlik gerek
Şu yaşam süresince
Bulamadım şu yamuk düzende
Bir daha bakamasınlar gökyüzüne
Bir daha bilemesinler sevdikleri sahici mi
Bir daha binemesinler insanların omuzlarına
Zaten onca yük var zaten hep bir sefillik var
İnsanoğlu kendi yüzüne baksa bir an kusacak
Günleri geçtim bu saatler de ziyan
Gülmen için ben mi ağlamayalım
Hayat zati kesat
Sizde insaniyet oldu haraç mezat
Ben de elimi çektim her
Insandan insanlığa tezat
Artık ayrı gayrı yok hep aynı bok gözümde
Bu dünyaya kahır salan tür hep
Biz olduk her yönüyle
Sen gönülde yaşamadın gebereceksin beyinle
Daha şuanı bilmeden yarını tuttun elde
Elit olacakmış o aptallar hepsi gösterişte
Cebi dolacakmış onların ruhları yok yerinde
Hile hurda ne yol bilir ne yordam
Kuş tüyünden yataklarda yatsa batar vicdan
Her şeyi boş ver de önce lazım insaf
Herkesi boş ver insaf kendine insaf
Bir daha bakamasınlar gökyüzüne
Bir daha bilemesinler sevdikleri sahici mi
Bir daha binemesinler insanların omuzlarına
Zaten onca yük var zaten hep bir sefillik var
Bu memlekette çocuklar betonla tutsak
En büyük aşklar avm balkonunda ıslak
Ne heves kaldı ne sindirecek kursak
Herkes aç kalırız korkusuyla iktidara tırsak
Sokayım siyasete siyaset hep tuzak
Mutlu zamanlara el sallayın onlar
Artık çok uzak hayali bulanık onca güruhun
Vebalini kimse sırtlamaz
Daha da umudun toprağı kurak
Ne yapak ne edek kendimizi mi vurak
Sıraya geçip boğazlanmak için boynu
Bükük durak bari
Hiçbir ideolojiye bağlanamaz samimice yaşamak
Jipin bile ölümden kaçamaz
Ne komşuluk ne aile bağları kaldı
Yanında yörende sevgi bulan da yok gören de
Bana ilkel bir içtenlik gerek
Şu yaşam süresince
Bulamadım şu yamuk düzende
Bir daha bakamasınlar gökyüzüne
Bir daha bilemesinler sevdikleri sahici mi
Bir daha binemesinler insanların omuzlarına
Zaten onca yük var zaten hep bir sefillik var