Ados - Sepya Şarkı sözleri (lyrics)
[Ados - Sepya Şarkı sözleri lyrics]
Ne demiş şair?
Bahçemizin halinden, baharımı kıyasla
Kardan anlamlar yaparken, üşüyor ellerim
Bırak açılsın içimin en
Derin yerinden hislerim
O kadar dolmuşum ki, ağlamak bile zorla
Gülememekse acının en yalın hali, bana fazla
Açılmış penceremden
Kafamı uzatsam görür müyüm?
O küçük ellerinle
Yüzüme dokunsan ölür müyüm?
Seni de beklediğin o yerde gördüm, üzülme
Yanına gelmek isteğiyle, elim kolum kördüğüm
Hayalle gerçek arası, ilaçlarla avunmak
Adın şakaklarımdan içeri sokuldukça yorulmak
Eylül’ün başından sonuna doğru uyursam
Sеnin huzurun içime dolardı, biraz sarılırsam
Anlamıyorum, içimde saklamıyorum özledim
Bakınca еritiyor o, güneşe doymuş gözleri
Yanımda hayallerimi sardığım battaniyem
Ve gönlün infilak edişleri, tükendi nefesim
Git ona, git gerçek sevdiğinle kucaklaş
Düşüyorum dudaklarından, hayatımdan uzaklaş
Bilirsin bu aralar çok derdim oldu, boğuldum
Senin de yüzünü astım üzgünüm
Benimle yoruldun
Benim hayatta istediğim, hiçbir şey olmadı
Bir seni çok istedim
Senin de için benle dolmadı
Koskoca İstanbul’da, beni mi buldun be kadın?
Allah’ın belası bir adamım
Yanımda kimse kalmadı
Ulan işte şimdi yenildik yenildik
Sonsuza kadar atıldık lan
Ihraç edildik lan! Yenildik lan adalet mi lan
Bu başka adam mı kalmadı he!
Adalet mi lan bu adalet mi lan bu
Bırakma, beni bir an bile hiç bırakma
Bencil isteğimden ötürü, affet asla bırakma
Sana bir söz verip, bugün kendimden geçiyorum
Dünya beni yutmadıkça, seni asla bırakmam
Sonbahardayız, bakışlarımda sepya
Tüm hislerimde sarı bi fon
Ve kanayan ağaçlar var
Geliyor üstüme tarihin en zehir sözü
Aslında cam kadar şeffaftır aşk, görürsünüz
Bir resim değil, bir mevsim olmak istedim
Adım soğuk olsun
Sen içimden geçerken ısınırım
Bir günlük değil, bir ömür olmak istedim
Kanım kurusun
Ruhumun tek sahibi sensin yemin
Ağladığımı kimselere söyleme anne!
Utanırım bilirsin, karanlıkta yok olurum
Gecenin rehavetini, hep sırtımda taşıyorum
Ve bir de senin derin yokluğun
Yalnızlık olgusu
Acıma duygularını, götür benden uzaklara
Sessizlikle yoğuruluyorum, sen gidince yarına
İçimde umutlar boğarken
Gözün gözüme değmesin
Kırılsın protein bağı ve kapansın gözlerim
İhtiraslarım minimal
Gözlerimi kısıp da baktığımda
Gördüğüm tüm sıfatlar mı kompliman?
Yalanla dönen çarkların birinde yazıyor aşk
Gözyaşıyla duruladım bu kalbi, temizdir inan
Ben sadece iyi bi insan olmak
Istedim sadece iyi bir insan
Ama her zaman ve her yerde
Var sadece iyi bir insan
Bahçemizin halinden, baharımı kıyasla
Kardan anlamlar yaparken, üşüyor ellerim
Bırak açılsın içimin en
Derin yerinden hislerim
O kadar dolmuşum ki, ağlamak bile zorla
Gülememekse acının en yalın hali, bana fazla
Açılmış penceremden
Kafamı uzatsam görür müyüm?
O küçük ellerinle
Yüzüme dokunsan ölür müyüm?
Seni de beklediğin o yerde gördüm, üzülme
Yanına gelmek isteğiyle, elim kolum kördüğüm
Hayalle gerçek arası, ilaçlarla avunmak
Adın şakaklarımdan içeri sokuldukça yorulmak
Eylül’ün başından sonuna doğru uyursam
Sеnin huzurun içime dolardı, biraz sarılırsam
Anlamıyorum, içimde saklamıyorum özledim
Bakınca еritiyor o, güneşe doymuş gözleri
Yanımda hayallerimi sardığım battaniyem
Ve gönlün infilak edişleri, tükendi nefesim
Git ona, git gerçek sevdiğinle kucaklaş
Düşüyorum dudaklarından, hayatımdan uzaklaş
Bilirsin bu aralar çok derdim oldu, boğuldum
Senin de yüzünü astım üzgünüm
Benimle yoruldun
Benim hayatta istediğim, hiçbir şey olmadı
Bir seni çok istedim
Senin de için benle dolmadı
Koskoca İstanbul’da, beni mi buldun be kadın?
Allah’ın belası bir adamım
Yanımda kimse kalmadı
Ulan işte şimdi yenildik yenildik
Sonsuza kadar atıldık lan
Ihraç edildik lan! Yenildik lan adalet mi lan
Bu başka adam mı kalmadı he!
Adalet mi lan bu adalet mi lan bu
Bırakma, beni bir an bile hiç bırakma
Bencil isteğimden ötürü, affet asla bırakma
Sana bir söz verip, bugün kendimden geçiyorum
Dünya beni yutmadıkça, seni asla bırakmam
Sonbahardayız, bakışlarımda sepya
Tüm hislerimde sarı bi fon
Ve kanayan ağaçlar var
Geliyor üstüme tarihin en zehir sözü
Aslında cam kadar şeffaftır aşk, görürsünüz
Bir resim değil, bir mevsim olmak istedim
Adım soğuk olsun
Sen içimden geçerken ısınırım
Bir günlük değil, bir ömür olmak istedim
Kanım kurusun
Ruhumun tek sahibi sensin yemin
Ağladığımı kimselere söyleme anne!
Utanırım bilirsin, karanlıkta yok olurum
Gecenin rehavetini, hep sırtımda taşıyorum
Ve bir de senin derin yokluğun
Yalnızlık olgusu
Acıma duygularını, götür benden uzaklara
Sessizlikle yoğuruluyorum, sen gidince yarına
İçimde umutlar boğarken
Gözün gözüme değmesin
Kırılsın protein bağı ve kapansın gözlerim
İhtiraslarım minimal
Gözlerimi kısıp da baktığımda
Gördüğüm tüm sıfatlar mı kompliman?
Yalanla dönen çarkların birinde yazıyor aşk
Gözyaşıyla duruladım bu kalbi, temizdir inan
Ben sadece iyi bi insan olmak
Istedim sadece iyi bir insan
Ama her zaman ve her yerde
Var sadece iyi bir insan