Ahmet Kaya - Şafak Türküsü Şarkı sözleri (lyrics)
[Ahmet Kaya - Şafak Türküsü Şarkı sözleri lyrics]
Beni burada arama, arama anne
Kapıda adımı, adımı sorma
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Kaç zamandır yüzüm tıraşlı
Gözlerim şafak bekledim
Uzarken ellerim kulağım kirişte
Ölümü özledim anne yaşamak isterken delice
Ah verebilseydim keşke
Yüreği avucunda koşan her bir anneye
Tepeden tırnağa oğla
Ve kıza kesmiş bir ülkeyi armağan
Düşlerimle sınırsız, diretmişliğimle genç
Şaşkınlığımla çocuk devrederken sırdaşıma
Usulca açılıverdi yanağında tomurcuk
Pir Sultan'ı düşün anne, Şeyh Bedrettin'ni
Börklüce'yi i̇nsanları düşün anne
Düşün ki yüreğin sallansın
Düşün ki o an güneşli güzel günlere inanan
Mutlu bir Yusufcuk havalansın
Beni burada arama, arama anne
Kapıda adımı, adımı sorma
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Yani benim güzel annem
Ala şafağında ülkemin yıldız uçurmak varken
Oturup yıldızlar içinde kendi
Buruk kanımı içtim ne garip duygu şu ölmek
Öptüğüm kızlar geliyor aklıma
Bir açıklaması vardır elbet
Giderken darağacına
Geride, masa üstünde boynu bükük
Kaldı kağıt kalem bağışla beni güzel annem
Oğul tadında bir mektup yazamadım
Diye kızma bana elleri değsin istemedim
Gözleri değsin istemedim
Ağlayıp koklayacaktın
Belki bir ömür taşıyacaktın koynunda
Yaşamak ağrısı asıldı boynuma
Oysa türkü tadında yaşamak isterdim
Ölmek ne garip şey anne
Bayram kartlarının tutsaklığından
Aşırıp bayramı sedef katmal bir kutu içinde
Vermek isterdim çocukların eline
Sonra, sonra benim güzel annem
Damdan düşer gibi vurulmak isterdim bir kıza
Gecenin kıyısında durmuşum kefenin cebi yok
Koynuma yıldız doldurmuşum
Koşun çocuklar koşun sabah
Üstüme üstüme geliyor
Kısacası güzel annem
Bir şişeyi dürürken ürpermek yok
Gülmek, umut etmek, özlemek
Ya da mektup beklemek
Gözleri yatırıp ıraklara
Ölmek ne garip şey anne
Artık duvarları kanatırcasına tırnağımla
Şaşkın mutlu şiirler yazamayacağım
Mutlak bir inançla gözlerimi
Tavana çakamı'cam baba olamı'cam örneğin
Toprak olmak ne garip şey anne
Ölmek ne garip şey anne
Uçurumlar ki sende büyür
Dağlar ki sende göçer
Ben bayrak derim, çiçek derim
Çam diplerine açmış kanatlarını kozalak derim
Gül yanaklı çocuğa benzer
Yine de oğlunu yitirmek kim bilir
Ne garip şey anne her kavgada ölen benim
Bayrak tutan çarpışan
Her kadın toprağı tırnaklayarak doğurur beni
Özlem benim, kavga benim, aşk benim
Bekle beni anne bir sabah çıkagelirim
Bir sabah anne bir sabah
Acını süpürmek için açtığında kapını
Bir sabah anne bir sabah
Acını süpürmek için açtığında kapını
Adı başka sesi başka
Nice yaşıtım koynunda çiçekler
Çiçekler içinde bir ülke getirirler
Kapıda adımı, adımı sorma
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Kaç zamandır yüzüm tıraşlı
Gözlerim şafak bekledim
Uzarken ellerim kulağım kirişte
Ölümü özledim anne yaşamak isterken delice
Ah verebilseydim keşke
Yüreği avucunda koşan her bir anneye
Tepeden tırnağa oğla
Ve kıza kesmiş bir ülkeyi armağan
Düşlerimle sınırsız, diretmişliğimle genç
Şaşkınlığımla çocuk devrederken sırdaşıma
Usulca açılıverdi yanağında tomurcuk
Pir Sultan'ı düşün anne, Şeyh Bedrettin'ni
Börklüce'yi i̇nsanları düşün anne
Düşün ki yüreğin sallansın
Düşün ki o an güneşli güzel günlere inanan
Mutlu bir Yusufcuk havalansın
Beni burada arama, arama anne
Kapıda adımı, adımı sorma
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Saçlarına yıldız düşmüş koparım anne, ağlama
Yani benim güzel annem
Ala şafağında ülkemin yıldız uçurmak varken
Oturup yıldızlar içinde kendi
Buruk kanımı içtim ne garip duygu şu ölmek
Öptüğüm kızlar geliyor aklıma
Bir açıklaması vardır elbet
Giderken darağacına
Geride, masa üstünde boynu bükük
Kaldı kağıt kalem bağışla beni güzel annem
Oğul tadında bir mektup yazamadım
Diye kızma bana elleri değsin istemedim
Gözleri değsin istemedim
Ağlayıp koklayacaktın
Belki bir ömür taşıyacaktın koynunda
Yaşamak ağrısı asıldı boynuma
Oysa türkü tadında yaşamak isterdim
Ölmek ne garip şey anne
Bayram kartlarının tutsaklığından
Aşırıp bayramı sedef katmal bir kutu içinde
Vermek isterdim çocukların eline
Sonra, sonra benim güzel annem
Damdan düşer gibi vurulmak isterdim bir kıza
Gecenin kıyısında durmuşum kefenin cebi yok
Koynuma yıldız doldurmuşum
Koşun çocuklar koşun sabah
Üstüme üstüme geliyor
Kısacası güzel annem
Bir şişeyi dürürken ürpermek yok
Gülmek, umut etmek, özlemek
Ya da mektup beklemek
Gözleri yatırıp ıraklara
Ölmek ne garip şey anne
Artık duvarları kanatırcasına tırnağımla
Şaşkın mutlu şiirler yazamayacağım
Mutlak bir inançla gözlerimi
Tavana çakamı'cam baba olamı'cam örneğin
Toprak olmak ne garip şey anne
Ölmek ne garip şey anne
Uçurumlar ki sende büyür
Dağlar ki sende göçer
Ben bayrak derim, çiçek derim
Çam diplerine açmış kanatlarını kozalak derim
Gül yanaklı çocuğa benzer
Yine de oğlunu yitirmek kim bilir
Ne garip şey anne her kavgada ölen benim
Bayrak tutan çarpışan
Her kadın toprağı tırnaklayarak doğurur beni
Özlem benim, kavga benim, aşk benim
Bekle beni anne bir sabah çıkagelirim
Bir sabah anne bir sabah
Acını süpürmek için açtığında kapını
Bir sabah anne bir sabah
Acını süpürmek için açtığında kapını
Adı başka sesi başka
Nice yaşıtım koynunda çiçekler
Çiçekler içinde bir ülke getirirler