Allâme, Necip Mahfuz - İnsan Şarkı sözleri (lyrics)
Allâme [Hamza Gül] Trabzon, Türkiye 🇹🇷
[Allâme, Necip Mahfuz - İnsan Şarkı sözleri lyrics]
Gündüzden nefret gecelerden yorgun
Insaniyet namına tüm hayallerim yok oldu
Birazcık vicdan ölümden beter korku
Kendimden beklentim yüksek ve
Ayakta zor durdum
Cihana meydan oku kör talihe beddua
Beynin ayırt etsin seni kör cahile ör duvar
Dünyadan barış bekle hayat gerçeklik duvarı
Çarp ve yüzün paramparça olsun
Bu en doğal halin
Şşş pamuk prenses uyuyor
Babası savaş tanrısı tüm çığlıklarını duyuyor
Kölelikten zevk alır bi haldesin
Ki her gün aynı
Çünkü fahişelerin günlük tutma huyu yok
Oyunlarınıza mahkumuz yasal belgenizle
Gidip tutuklayın lirikler yasaklı bölgenizde
Grüha dahil ol ezik bi güçle çünkü
Krallar kullardan kan insanlar
Krallardan övgü ister
Her şey, efsaneyle başlar kuşkularla yıkılır
Insan bir akşamüstü varlığından sıkılır
Çalacak bir kapı yok sefalet böyledir
Kapris varlığına dair yalanlar söyletir
Kanatlı bir yalancı omurgasız bir sükunet
Dili tutulmuş bir sahipsiz bir iştahlı ucube
Pişmanlık yürüdü içine yüzüne vuran şavkla
Derin olmak başka çukur olmak başka
Saatler hep geceyi kovar görev gibi
Bir kere kırıldın ötesi berisi önemli mi?
Unutmaktan başka çaremiz yok
Bu sonsuz anormallik kalbimizden hiç
Bahsetmiyor di mi?
Dağlarda karlar erir insanlar düşer ölür
Gönlünce kırmak iste bu değişmez döngüdür
Kafan karışmasın şeytan da melektir
Sakın sevme bu acımak demektir
Insaniyet namına tüm hayallerim yok oldu
Birazcık vicdan ölümden beter korku
Kendimden beklentim yüksek ve
Ayakta zor durdum
Cihana meydan oku kör talihe beddua
Beynin ayırt etsin seni kör cahile ör duvar
Dünyadan barış bekle hayat gerçeklik duvarı
Çarp ve yüzün paramparça olsun
Bu en doğal halin
Şşş pamuk prenses uyuyor
Babası savaş tanrısı tüm çığlıklarını duyuyor
Kölelikten zevk alır bi haldesin
Ki her gün aynı
Çünkü fahişelerin günlük tutma huyu yok
Oyunlarınıza mahkumuz yasal belgenizle
Gidip tutuklayın lirikler yasaklı bölgenizde
Grüha dahil ol ezik bi güçle çünkü
Krallar kullardan kan insanlar
Krallardan övgü ister
Her şey, efsaneyle başlar kuşkularla yıkılır
Insan bir akşamüstü varlığından sıkılır
Çalacak bir kapı yok sefalet böyledir
Kapris varlığına dair yalanlar söyletir
Kanatlı bir yalancı omurgasız bir sükunet
Dili tutulmuş bir sahipsiz bir iştahlı ucube
Pişmanlık yürüdü içine yüzüne vuran şavkla
Derin olmak başka çukur olmak başka
Saatler hep geceyi kovar görev gibi
Bir kere kırıldın ötesi berisi önemli mi?
Unutmaktan başka çaremiz yok
Bu sonsuz anormallik kalbimizden hiç
Bahsetmiyor di mi?
Dağlarda karlar erir insanlar düşer ölür
Gönlünce kırmak iste bu değişmez döngüdür
Kafan karışmasın şeytan da melektir
Sakın sevme bu acımak demektir