Allâme - Keder Şarkı sözleri (lyrics)
Allâme [Hamza Gül] Trabzon, Türkiye 🇹🇷
[Allâme - Keder Şarkı sözleri lyrics]
Biraz insiyatif
Biraz insaf söz meclisten içeri mızrak
İçine atma duyguların infilak ediyor
Yara verebilir hızla
İnsanı ıslah eder hüsam veya bıçak gibi
Keskin mısra
Bana korkularım tırsak asla timsahlara
Vermem fırsat
Araba, para
Güzel kızlar beklentiniz hayli ironik
Tanıyamadığı hayata kısrak çocuklar ölüm
Onlara pek sembolik
Mezar ısrar ediyorken sızlar içim
Bedenim vermez seratonin
Dünya seremoni, yaşam alegori
Bu da tek kişilik senfoni
Beyin ölümün gerçekleşmeden tavsiyem
Mutlaka oku sana emir erliği yakışmıyor
Sürüden ayrıl ve kurtla kanka ol
Girdiğin kaosik değil hiç korkma
Gelecekten ileri git dokun
Bire bin veriyor popüler bokun
Içindesin gör atlat şoku
Ertelemek, bir nevi dertleri perdelemek
Zor olan tekrar denemek
Büyük ölçüde kelebeksin kısa ömrünü hapsetmiş
Yıkılmak alışılmış gelenek
Ruhunu veren her şeye der evet
Sat kendini sat bu para demek
As geçmişi tak maskeni geç
Sana keder mi kalan?
Gün akşama dönerken, hayatına söverken
Giderken sonuna kadar mı yalan?
Ateşin sönerken, dostların terk ederken
Kal yekten
Yalnızken mutlu, kalabalıkta kim müsterih?
Mevsimim bulutlu, ruh kılavuzu gece üstelik
Çarpışma kırar burnunu sert gerçeklik düzlemi
Sonuna bakma yürü buraları bulabileceğin
En düz zemin
Bir münzevi terkedilmiş şehir aklın
Kaybolmada koca kalbim nehir
Yaşamayı bocalayarak öğrendim ama
Kendi kendimin aleyhindeyim
Geçmişi fısıldıyor kulaklarıma bu eski teyp
Ne fark eder meczup veya bu
Dünyadan giderken olsan külhanbeyi
Kır kalbimi parçalarını sakla
Yalnızlığı onlarla hesapla
Gerçeğe sırtını döndün kaybolan her
Maddeye verdin mana
Sadeleştikçe anlam kazanırsın ve
Uzaklaşır belalar
Değişmedikçe doğrular yanlış olur
Üzerine yıkılır dağlar
Ateşti köz oldu hırsın
Yanardağların kül olma vakti
Buz gibiydin ama suya döndün uyumladın
Her şeyi iyi dönüştün aksi kalmışken eksik
Geleceğin ise muamma hiç olmadan eskiz
Sen olur musun hiç yanlışları
Düzeltmedikçe doğruları bilemezsin
Sana keder mi kalan?
Gün akşama dönerken, hayatına söverken
Giderken sonuna kadar mı yalan?
Ateşin sönerken, dostların terk ederken
Kal yekten
Biraz insaf söz meclisten içeri mızrak
İçine atma duyguların infilak ediyor
Yara verebilir hızla
İnsanı ıslah eder hüsam veya bıçak gibi
Keskin mısra
Bana korkularım tırsak asla timsahlara
Vermem fırsat
Araba, para
Güzel kızlar beklentiniz hayli ironik
Tanıyamadığı hayata kısrak çocuklar ölüm
Onlara pek sembolik
Mezar ısrar ediyorken sızlar içim
Bedenim vermez seratonin
Dünya seremoni, yaşam alegori
Bu da tek kişilik senfoni
Beyin ölümün gerçekleşmeden tavsiyem
Mutlaka oku sana emir erliği yakışmıyor
Sürüden ayrıl ve kurtla kanka ol
Girdiğin kaosik değil hiç korkma
Gelecekten ileri git dokun
Bire bin veriyor popüler bokun
Içindesin gör atlat şoku
Ertelemek, bir nevi dertleri perdelemek
Zor olan tekrar denemek
Büyük ölçüde kelebeksin kısa ömrünü hapsetmiş
Yıkılmak alışılmış gelenek
Ruhunu veren her şeye der evet
Sat kendini sat bu para demek
As geçmişi tak maskeni geç
Sana keder mi kalan?
Gün akşama dönerken, hayatına söverken
Giderken sonuna kadar mı yalan?
Ateşin sönerken, dostların terk ederken
Kal yekten
Yalnızken mutlu, kalabalıkta kim müsterih?
Mevsimim bulutlu, ruh kılavuzu gece üstelik
Çarpışma kırar burnunu sert gerçeklik düzlemi
Sonuna bakma yürü buraları bulabileceğin
En düz zemin
Bir münzevi terkedilmiş şehir aklın
Kaybolmada koca kalbim nehir
Yaşamayı bocalayarak öğrendim ama
Kendi kendimin aleyhindeyim
Geçmişi fısıldıyor kulaklarıma bu eski teyp
Ne fark eder meczup veya bu
Dünyadan giderken olsan külhanbeyi
Kır kalbimi parçalarını sakla
Yalnızlığı onlarla hesapla
Gerçeğe sırtını döndün kaybolan her
Maddeye verdin mana
Sadeleştikçe anlam kazanırsın ve
Uzaklaşır belalar
Değişmedikçe doğrular yanlış olur
Üzerine yıkılır dağlar
Ateşti köz oldu hırsın
Yanardağların kül olma vakti
Buz gibiydin ama suya döndün uyumladın
Her şeyi iyi dönüştün aksi kalmışken eksik
Geleceğin ise muamma hiç olmadan eskiz
Sen olur musun hiç yanlışları
Düzeltmedikçe doğruları bilemezsin
Sana keder mi kalan?
Gün akşama dönerken, hayatına söverken
Giderken sonuna kadar mı yalan?
Ateşin sönerken, dostların terk ederken
Kal yekten