Bong Da City ( - Εδώ στα Μέρη μου (Edo sta Meri mou) στίχοι (lyrics)
[Bong Da City - Εδώ στα Μέρη μου Edo sta Meri mou στίχοι lyrics]
Πριν τα αστέρια να φοβούνται να
Λαμψουν πανω απ' το χάρτη
Γιατί ο θεός συνήθισε να ζει μες στο σκοτάδι
Είδα αγάπη σαν μια σπίθα μέσα απο την στάχτη
Σαν εναν καρπό ζωής μέσα σε κάποιο αγκάθι
Κ' αφού στην έρημο του μίσους
Περπατάμε εντάξει
Φυσικο η Νελη να ταν μονο μια οφθαλμαπάτη
Άκου κατι, εκανα και έκανες λάθη
Εγώ όμως τα δέχτηκα εσύ τα κάνες πάθη
Όχι δεν πλημμύρισε η γη απο το σκότος
Απλα εκλεισες τα ματια σου νωρίς
Κ' έτσι ο δρόμος που ταν μια
Φορά κ' εναν καιρό εμφανής
Έμοιαζε με τούνελ χωρίς άκρες να πιαστεις
Ξέρω δεν φταις
Ξέρω σου απαγαγανε τη σκέψη πως θα
Αντεξεις με τα ψέματα μου λες ειλικρινά
Έπεσε ομίχλη στα στενά μου
Ίσως για αυτο να σε χασα
Μέσα απ' την αγκαλιά μου
Εδώ στα μέρη μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επάνω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Πιάσε το χέρι μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επανω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Εδώ στα μέρη μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επάνω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Πιάσε το χέρι μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επανω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Σαν αυγοδάρτης σαν τον τόπο που ζω
Να κατασπάραξαν ανθρώπους και να
Άφησαν μόνο εικόνες κατασκόπους
Χωρίς την ψυχή τους, χωρίς συναίσθημα
Χωρίς στόχους
Χωρίς να 'χουν να χωρίσουν κάτι
Χωρίζουν το φως τους μόνο ταμπέλες
Μόνο ονόματα που σβήνουμε στο χρόνο
Σαν χρώματα απ' τις παλέτες
Δεν είναι θέμα τι βλέπεις όταν κοιμάσαι
Μα όταν ξυπνάς να μη συνεχίζεις να το φοβάσαι
Νοιώθω, οι τύψεις έχουν στήσει χορό
Γύρω απ' τη φλόγα που άναψε
Η ζήλια των ανθρώπων, yo
Κι έχουν μόνο στόχο να με
Κανουν να σ' απαρνηθω
Να μ' απαρνηθείς και ου το κάθε εξής
Μέχρι ο
Πετεινός να λαλησει τρεις φορές θα σε κοιτώ
Κατάματα με τα χαρτιά μου ανοιχτά στον ουρανό
Τώρα τα σύννεφα μου παίζουνε κρυφτό
Κι έχω τα ματια μου ανοιχτά
Ακόμη για να ονειρευτώ
Εδώ στα μέρη μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επάνω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Πιάσε το χέρι μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επανω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Εδώ στα μέρη μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επάνω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Πιάσε το χέρι μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επανω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Λαμψουν πανω απ' το χάρτη
Γιατί ο θεός συνήθισε να ζει μες στο σκοτάδι
Είδα αγάπη σαν μια σπίθα μέσα απο την στάχτη
Σαν εναν καρπό ζωής μέσα σε κάποιο αγκάθι
Κ' αφού στην έρημο του μίσους
Περπατάμε εντάξει
Φυσικο η Νελη να ταν μονο μια οφθαλμαπάτη
Άκου κατι, εκανα και έκανες λάθη
Εγώ όμως τα δέχτηκα εσύ τα κάνες πάθη
Όχι δεν πλημμύρισε η γη απο το σκότος
Απλα εκλεισες τα ματια σου νωρίς
Κ' έτσι ο δρόμος που ταν μια
Φορά κ' εναν καιρό εμφανής
Έμοιαζε με τούνελ χωρίς άκρες να πιαστεις
Ξέρω δεν φταις
Ξέρω σου απαγαγανε τη σκέψη πως θα
Αντεξεις με τα ψέματα μου λες ειλικρινά
Έπεσε ομίχλη στα στενά μου
Ίσως για αυτο να σε χασα
Μέσα απ' την αγκαλιά μου
Εδώ στα μέρη μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επάνω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Πιάσε το χέρι μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επανω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Εδώ στα μέρη μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επάνω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Πιάσε το χέρι μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επανω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Σαν αυγοδάρτης σαν τον τόπο που ζω
Να κατασπάραξαν ανθρώπους και να
Άφησαν μόνο εικόνες κατασκόπους
Χωρίς την ψυχή τους, χωρίς συναίσθημα
Χωρίς στόχους
Χωρίς να 'χουν να χωρίσουν κάτι
Χωρίζουν το φως τους μόνο ταμπέλες
Μόνο ονόματα που σβήνουμε στο χρόνο
Σαν χρώματα απ' τις παλέτες
Δεν είναι θέμα τι βλέπεις όταν κοιμάσαι
Μα όταν ξυπνάς να μη συνεχίζεις να το φοβάσαι
Νοιώθω, οι τύψεις έχουν στήσει χορό
Γύρω απ' τη φλόγα που άναψε
Η ζήλια των ανθρώπων, yo
Κι έχουν μόνο στόχο να με
Κανουν να σ' απαρνηθω
Να μ' απαρνηθείς και ου το κάθε εξής
Μέχρι ο
Πετεινός να λαλησει τρεις φορές θα σε κοιτώ
Κατάματα με τα χαρτιά μου ανοιχτά στον ουρανό
Τώρα τα σύννεφα μου παίζουνε κρυφτό
Κι έχω τα ματια μου ανοιχτά
Ακόμη για να ονειρευτώ
Εδώ στα μέρη μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επάνω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Πιάσε το χέρι μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επανω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Εδώ στα μέρη μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επάνω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει
Πιάσε το χέρι μου, οι δρόμοι έχουν ερημώσει
Ζόμπι που κρύβονται αφότου ξημερώσει
Κι έχουν σκουριά επανω τους μετα την πτώση
Γιατί φοβήθηκαν να δουν το φως
Μην τους τυφλώσει