Bong Da City - Ξυλοκαΐνη (Ksilokaini) στίχοι (lyrics)
[Bong Da City - Ξυλοκαΐνη Ksilokaini στίχοι lyrics]
Περπάτησε μαζί μου, συνόδεψέ με
Όλα τριγύρω μας καμένα είναι ξένε
Δεν έχουν θέση οι προσδοκίες
Αν ύαινα είσαι και μου πουλάς λυκοφιλίες
Αν ήσουν αδερφός και κάποτε
Γύρισες πλάτη δεν πείραζει
Αν ήξερες και ξέχασες ποιος
Είμαι δε με νοιάζει
Απλά περπάτα και κανε μου τη χάρη, ψηλέ
Κοίτα με στα μάτια
Κολλάνε οι γλώσσες μας όταν καπνούς ρουφάμε
Μιλάνε οι καρδιές, τόσες σκοτεινές μέρες
Που 'ναι πίτα στις ανατροπές
Ενώ ο μπάτσος με κοίτα στραβά
Κρατάω ξυλοκαΐνη
Αν χάθηκα κάποια στιγμή και δε με
Ξαναείδες ποτέ σου έχεις ευθύνη
Μάλλον είναι ανώφελο να προσπαθώ
Να δείξω καλό πρόσωπο
Πόσοι από σας με βρίσκουν απαισιόδοξο
Πόσοι γίνονται στόχοι
Ακόμα αισθάνονται και είναι μόνοι
Παρέα με κάποιο στοιχιό
Στους δαίμονες του ο καθένας παίζει κρυφτό
Μόνο σκόνη, και αν με ρωτήσεις
Τον λόγο που δε μιλιέμαι, θα σου πω
Χρήματα, δουλειά, δεν έχω μέλλον
Πολλούς φίλους να μην κοιτάνε
Πρώτα το συμφέρον
Απέχω απ’το κύκλωμα των μοδάτων
Και ωραίων νεολλαίων
Το βρίσκω ρουτίνα, ζω στην Αθήνα
Στο στόμα μου σειρές από ξυράφια
Κάθε βήμα μου πνοή, κάθε στίχος λαιμητόμος
Λόγος, ζω την εποχή του κτήνους
Επίσης εφ'όλης της ύλης
Λίγοι παίζουν με όρους ίσους
Πολλοί χαθήκανε σε εφήμερους παραδείσους
Και το τι παίζει δεν βλέπουνε
Βάλανε κάμερες τριγύρω να με ελέγχουνε
Μα πέφτει ομίχλη, απέφυγα το να αφήσω ίχνη
Και τρελένομαι, το δρόμο μας συνεχίζουμε
Κατεβαίνουμε μη δίνεις σημασία
Στο γείτονα που κοίτα, δεν έχει ουσία
Κλείσε την πόρτα
Ούτως ή άλλος πέφτει η θερμοκρασία
You think Bong Da City is stupid and
You are the clever one? Problem!
You think Bong Da City is stupid? Ahh?
Όλα τριγύρω μας καμένα είναι ξένε
Δεν έχουν θέση οι προσδοκίες
Αν ύαινα είσαι και μου πουλάς λυκοφιλίες
Αν ήσουν αδερφός και κάποτε
Γύρισες πλάτη δεν πείραζει
Αν ήξερες και ξέχασες ποιος
Είμαι δε με νοιάζει
Απλά περπάτα και κανε μου τη χάρη, ψηλέ
Κοίτα με στα μάτια
Κολλάνε οι γλώσσες μας όταν καπνούς ρουφάμε
Μιλάνε οι καρδιές, τόσες σκοτεινές μέρες
Που 'ναι πίτα στις ανατροπές
Ενώ ο μπάτσος με κοίτα στραβά
Κρατάω ξυλοκαΐνη
Αν χάθηκα κάποια στιγμή και δε με
Ξαναείδες ποτέ σου έχεις ευθύνη
Μάλλον είναι ανώφελο να προσπαθώ
Να δείξω καλό πρόσωπο
Πόσοι από σας με βρίσκουν απαισιόδοξο
Πόσοι γίνονται στόχοι
Ακόμα αισθάνονται και είναι μόνοι
Παρέα με κάποιο στοιχιό
Στους δαίμονες του ο καθένας παίζει κρυφτό
Μόνο σκόνη, και αν με ρωτήσεις
Τον λόγο που δε μιλιέμαι, θα σου πω
Χρήματα, δουλειά, δεν έχω μέλλον
Πολλούς φίλους να μην κοιτάνε
Πρώτα το συμφέρον
Απέχω απ’το κύκλωμα των μοδάτων
Και ωραίων νεολλαίων
Το βρίσκω ρουτίνα, ζω στην Αθήνα
Στο στόμα μου σειρές από ξυράφια
Κάθε βήμα μου πνοή, κάθε στίχος λαιμητόμος
Λόγος, ζω την εποχή του κτήνους
Επίσης εφ'όλης της ύλης
Λίγοι παίζουν με όρους ίσους
Πολλοί χαθήκανε σε εφήμερους παραδείσους
Και το τι παίζει δεν βλέπουνε
Βάλανε κάμερες τριγύρω να με ελέγχουνε
Μα πέφτει ομίχλη, απέφυγα το να αφήσω ίχνη
Και τρελένομαι, το δρόμο μας συνεχίζουμε
Κατεβαίνουμε μη δίνεις σημασία
Στο γείτονα που κοίτα, δεν έχει ουσία
Κλείσε την πόρτα
Ούτως ή άλλος πέφτει η θερμοκρασία
You think Bong Da City is stupid and
You are the clever one? Problem!
You think Bong Da City is stupid? Ahh?