Bossikan - Tipota (Τίποτα) στίχοι (lyrics)
Bossikan
[Bossikan - Tipota Τίποτα στίχοι lyrics]
Gojix τίποτα δεν μου ανήκει
Στο τέλος ο τάφος μου μόνο θα μείνει
Πρέπει να φύγω απ' το νοίκι
Η μάνα μου πάντα ήθελε ένα σπίτι
Και όχι τον γιο της τα χάπια να κρύβει
Όχι να κάνει rap και να 'ναι αλήτης
Τουλάχιστον ξέρει πως δεν είναι γλύφτης
Και το ότι όταν είναι μακριά της μου λείπει
Θα ζήσω το όνειρο στην Σαλονίκη
Θα κάνω την ήττα της μοίρας μου νίκη
Θα διεκδικήσω ό, τι μου ανήκει
Σέβομαι κάθε πόρτα που ανοίγει
Εύχομαι κάθε σπόρο να πετύχει
Θα πέσεις νωρίς αν σηκώσεις τον πήχη
Μας πνίγουνε κάθε μέρα 5 τοίχοι
Στάσου στα πόδια σου γάμα την τύχη
Έχω Gojic με το 44
Δεν ξέρω τι ξημερώνει κάθε μέρα
Πρέπει να τρέξω να τα βγάλω πέρα
Δεν μπορώ πια να ζω σαν τον αέρα
Δεν μπορώ πια να τον παίρνω αέρα
Σ' αυτό που κάνω είμαι σημαντικός
Για τα μουνάκια είμαι φανταστικός
Για όλα τα αδέρφια μου αγαπητός
Για όλους τους fake είμαι μισητός
Τόσο σκληροί το πρωί μα
Το βράδυ βάζουνε τακούνια
Δεν έχω κάνει ούτε μια πουστιά έξω
Στον δρόμο μάγκας από κούνια
Ζωή μου όσα μου έχεις δώσει σ' ευχαριστώ
Μόνο σε εσένα χρωστάω γι' αυτό
Ποιο είναι το λάθος και πιο το σωστό
Ψάχνω για μπέσα μα που να την βρω
Πόσο ψεύτης μπορείς να 'σαι με τον εαυτό σου
Τίποτα βλάκα δεν είναι δικό σου
Είσαι μια πουτάνα για τον κολλητό σου
Ντροπή σου αν πρόδωσες τον αδερφό σου
Φοράω πάνω μου σταυρό, Θεέ μου έλα να στα πω
Δεν φοβάμαι θάνατο, ούτε την αλήθεια να δώσω
Δεν με νοιάζει να πληγώσω
Τα βάζεις μαζί μου θα σ' αποτελειώσω
Μέσα στο στόμα σου θα τα τελειώσω
Μιλάνε τα drugs, δεν θα το νιώσω
Μητέρα δεν λέμε να πίνει ο γιος σου
Ένα μύτο oho, δεν μου φτάνει no, no
Δύο mg η μπάρα για να κοιμηθώ
Τίποτα δεν μου ανήκει
Στο τέλος ο τάφος μου μόνο θα μείνει
Πρέπει να φύγω απ' το νοίκι
Η μάνα μου πάντα ήθελε ένα σπίτι
Και όχι τον γιο της τα χάπια να κρύβει
Όχι να κάνει rap και να 'ναι αλήτης
Τουλάχιστον ξέρει πως δεν είναι γλύφτης
Και το ότι όταν είναι μακριά της μου λείπει
Θα ζήσω το όνειρο στην Σαλονίκη
Θα κάνω την ήττα της μοίρας μου νίκη
Θα διεκδικήσω ό, τι μου ανήκει
Σέβομαι κάθε πόρτα που ανοίγει
Εύχομαι κάθε σπόρο να πετύχει
Θα πέσεις νωρίς αν σηκώσεις τον πήχη
Μας πνίγουνε κάθε μέρα 5 τοίχοι
Στάσου στα πόδια σου γάμα την τύχη (yeahh)
Δεν είμαι ο rapper που έχεις συνηθίσει
Δεν με νοιάζει και πολύ να πετύχω
Σκέφτομαι πάντα πριν γράψω τον στίχο
Δεν τους σέβομαι να ξες ούτε λίγο
Βάλε τον βλάκα να βγαίνει μπροστά
Να κάνει τον κλόουν για τα παιδιά
Τους παίρνω τα φράγκα και είναι ζεστά
Τους γράφω κομμάτια και είναι γνωστά
Τους παίρνω τα φράγκα και είναι ζεστά
Τους γράφω κομμάτια και είναι γνωστά
Τα μάτια κλειστά, τα αυτιά μου ανοιχτά
Το στόμα κλειστό, μα φτύνει φωτιά
Το flow δεν το πιάνουνε μπαίνω
Στο studio με όλους
1 vs 1 με μάγκες και φλώρους
1 vs 1 με rappers του κώλου
10 vs 1 με trappers του χώρου
Real fucking superstars
Δεν έχω stop μόνο start
Δεν είναι song είναι art
Για σένα είναι τέρμα hard
Ιδρώνω δεν βγαίνουν η χημείες που
Ήπια έξω από τους σπόρους
Παγωμένος μέσα μου λες και
Έχω κάνει δέκα φόνους όσο πάω και ανεβαίνω
Μα μέσα μου μόνο πεθαίνω
Στο τέλος ο τάφος μου μόνο θα μείνει
Πρέπει να φύγω απ' το νοίκι
Η μάνα μου πάντα ήθελε ένα σπίτι
Και όχι τον γιο της τα χάπια να κρύβει
Όχι να κάνει rap και να 'ναι αλήτης
Τουλάχιστον ξέρει πως δεν είναι γλύφτης
Και το ότι όταν είναι μακριά της μου λείπει
Θα ζήσω το όνειρο στην Σαλονίκη
Θα κάνω την ήττα της μοίρας μου νίκη
Θα διεκδικήσω ό, τι μου ανήκει
Σέβομαι κάθε πόρτα που ανοίγει
Εύχομαι κάθε σπόρο να πετύχει
Θα πέσεις νωρίς αν σηκώσεις τον πήχη
Μας πνίγουνε κάθε μέρα 5 τοίχοι
Στάσου στα πόδια σου γάμα την τύχη
Έχω Gojic με το 44
Δεν ξέρω τι ξημερώνει κάθε μέρα
Πρέπει να τρέξω να τα βγάλω πέρα
Δεν μπορώ πια να ζω σαν τον αέρα
Δεν μπορώ πια να τον παίρνω αέρα
Σ' αυτό που κάνω είμαι σημαντικός
Για τα μουνάκια είμαι φανταστικός
Για όλα τα αδέρφια μου αγαπητός
Για όλους τους fake είμαι μισητός
Τόσο σκληροί το πρωί μα
Το βράδυ βάζουνε τακούνια
Δεν έχω κάνει ούτε μια πουστιά έξω
Στον δρόμο μάγκας από κούνια
Ζωή μου όσα μου έχεις δώσει σ' ευχαριστώ
Μόνο σε εσένα χρωστάω γι' αυτό
Ποιο είναι το λάθος και πιο το σωστό
Ψάχνω για μπέσα μα που να την βρω
Πόσο ψεύτης μπορείς να 'σαι με τον εαυτό σου
Τίποτα βλάκα δεν είναι δικό σου
Είσαι μια πουτάνα για τον κολλητό σου
Ντροπή σου αν πρόδωσες τον αδερφό σου
Φοράω πάνω μου σταυρό, Θεέ μου έλα να στα πω
Δεν φοβάμαι θάνατο, ούτε την αλήθεια να δώσω
Δεν με νοιάζει να πληγώσω
Τα βάζεις μαζί μου θα σ' αποτελειώσω
Μέσα στο στόμα σου θα τα τελειώσω
Μιλάνε τα drugs, δεν θα το νιώσω
Μητέρα δεν λέμε να πίνει ο γιος σου
Ένα μύτο oho, δεν μου φτάνει no, no
Δύο mg η μπάρα για να κοιμηθώ
Τίποτα δεν μου ανήκει
Στο τέλος ο τάφος μου μόνο θα μείνει
Πρέπει να φύγω απ' το νοίκι
Η μάνα μου πάντα ήθελε ένα σπίτι
Και όχι τον γιο της τα χάπια να κρύβει
Όχι να κάνει rap και να 'ναι αλήτης
Τουλάχιστον ξέρει πως δεν είναι γλύφτης
Και το ότι όταν είναι μακριά της μου λείπει
Θα ζήσω το όνειρο στην Σαλονίκη
Θα κάνω την ήττα της μοίρας μου νίκη
Θα διεκδικήσω ό, τι μου ανήκει
Σέβομαι κάθε πόρτα που ανοίγει
Εύχομαι κάθε σπόρο να πετύχει
Θα πέσεις νωρίς αν σηκώσεις τον πήχη
Μας πνίγουνε κάθε μέρα 5 τοίχοι
Στάσου στα πόδια σου γάμα την τύχη (yeahh)
Δεν είμαι ο rapper που έχεις συνηθίσει
Δεν με νοιάζει και πολύ να πετύχω
Σκέφτομαι πάντα πριν γράψω τον στίχο
Δεν τους σέβομαι να ξες ούτε λίγο
Βάλε τον βλάκα να βγαίνει μπροστά
Να κάνει τον κλόουν για τα παιδιά
Τους παίρνω τα φράγκα και είναι ζεστά
Τους γράφω κομμάτια και είναι γνωστά
Τους παίρνω τα φράγκα και είναι ζεστά
Τους γράφω κομμάτια και είναι γνωστά
Τα μάτια κλειστά, τα αυτιά μου ανοιχτά
Το στόμα κλειστό, μα φτύνει φωτιά
Το flow δεν το πιάνουνε μπαίνω
Στο studio με όλους
1 vs 1 με μάγκες και φλώρους
1 vs 1 με rappers του κώλου
10 vs 1 με trappers του χώρου
Real fucking superstars
Δεν έχω stop μόνο start
Δεν είναι song είναι art
Για σένα είναι τέρμα hard
Ιδρώνω δεν βγαίνουν η χημείες που
Ήπια έξω από τους σπόρους
Παγωμένος μέσα μου λες και
Έχω κάνει δέκα φόνους όσο πάω και ανεβαίνω
Μα μέσα μου μόνο πεθαίνω