Burzum - Jóln lyrics
[Burzum - Jóln lyrics]
Ek man jötna ár of borna
Þá er forðum mik fædda höfðu
Níu man ek heima níu íviðjur
Mjötvið mæran fyr mold neðan
Ár var alda þar er ekki var
Var-a sandr né sær né svalar unnir
Jörð fannsk æva né upphiminn
Gap var ginnunga en gras hvergi
Áðr Burs synir bjöðum of yppðu
Þeir er Miðgarð mæran skópu
Sól skein sunnan á salar steina
Þá var grund gróin grænum lauki
Sól varp sunnan sinni mána
Hendi inni hægri um himinjöður
Sól þat né vissi hvar hon sali átti
Máni þat né vissi hvat hann megins átti
Stjörnur þat né vissu hvar þær staði áttu
Þá gengu regin öll á rökstóla
Ginnheilög goð ok um þat gættusk
Nótt ok niðjum nöfn of gáfu
Morgin hétu ok miðjan dag
Undorn ok aftan árum at telja
Hittusk æsir á Iðavelli
Þeir er hörg ok hof hátimbruðu
Afla lögðu auð smíðuðu
Tangir skópu ok tól gørðu
Ár var alda þar er ekki var
Var-a sandr né sær né svalar unnir
Jörð fannsk æva né upphiminn
Gap var ginnunga en gras hvergi
Áðr Burs synir bjöðum of yppðu
Þeir er Miðgarð mæran skópu
Sól skein sunnan á salar steina
Þá var grund gróin grænum lauki
Sól varp sunnan sinni mána
Hendi inni hægri um himinjöður
Sól þat né vissi hvar hon sali átti
Máni þat né vissi hvat hann megins átti
Stjörnur þat né vissu hvar þær staði áttu
Þá er forðum mik fædda höfðu
Níu man ek heima níu íviðjur
Mjötvið mæran fyr mold neðan
Ár var alda þar er ekki var
Var-a sandr né sær né svalar unnir
Jörð fannsk æva né upphiminn
Gap var ginnunga en gras hvergi
Áðr Burs synir bjöðum of yppðu
Þeir er Miðgarð mæran skópu
Sól skein sunnan á salar steina
Þá var grund gróin grænum lauki
Sól varp sunnan sinni mána
Hendi inni hægri um himinjöður
Sól þat né vissi hvar hon sali átti
Máni þat né vissi hvat hann megins átti
Stjörnur þat né vissu hvar þær staði áttu
Þá gengu regin öll á rökstóla
Ginnheilög goð ok um þat gættusk
Nótt ok niðjum nöfn of gáfu
Morgin hétu ok miðjan dag
Undorn ok aftan árum at telja
Hittusk æsir á Iðavelli
Þeir er hörg ok hof hátimbruðu
Afla lögðu auð smíðuðu
Tangir skópu ok tól gørðu
Ár var alda þar er ekki var
Var-a sandr né sær né svalar unnir
Jörð fannsk æva né upphiminn
Gap var ginnunga en gras hvergi
Áðr Burs synir bjöðum of yppðu
Þeir er Miðgarð mæran skópu
Sól skein sunnan á salar steina
Þá var grund gróin grænum lauki
Sól varp sunnan sinni mána
Hendi inni hægri um himinjöður
Sól þat né vissi hvar hon sali átti
Máni þat né vissi hvat hann megins átti
Stjörnur þat né vissu hvar þær staði áttu