Cem Adrian - Bana Ne Yaptın Şarkı sözleri (lyrics)

Bugün günlerden hiç benim adım yok
Kanatlanıyor içimden binlerce siyah kelebek
Savruluyor rüzgârda yaprak gibi
Kalbim, uzaklarda bir yerde, kalbim kayıp

Sessiz, yorgun, ağır göz
Kapaklarım kapanıyor yine, yine
(Karanlığa dokunabiliyor sanki ellerim)
Yıkık, dökük
Bu şehrin duvarları birer birer
Üstüme yıkılıyor yine
(Sadece sesler duyuyorum) yine
(Ayak sesleri uzaklarda)
Kuş sürüleri terk ederken bu şehri
Ardında yoksul ve kimsesiz çocuk
Gibi bırakıyor yine (Susuyorum)
Yine… (Sessizlik keskin)
Ve sonbahar sinsice yaklaşarak
Peşinde köpek gibi
Bir yalnızlığı üstüme sürüklüyor yine
(Bekliyorum) yine
(Beklemek keskin)

Sözler hep yalan, yeminleri unut
Bir veda bir sebepsiz tokat
Gibi çarpıyor yine (Burdan gitmem gerek)
Yüzüme… şarkılar yalan, duyduklarını unut!
Bir hikâye rüzgârın ellerinde savruluyor yine
(Her şeyi unutmam gerek) yine

Kestim, akıttım
Damarlarımdaki kanımda akan o
Kirli siyah yalanları (Acımıyor bileklerim)
Olmadı! (Acımıyor hiç)
Sildim, çıkardım
Yüzümden kazıdım yüzüme çizdiğin o
Siyah derin yazıları
(Acımıyor ellerim avuçlarım) olmadı!
(Acıtmıyor hiçbir şey)
Kustum, tükürdüm içimde senden kalan o
Keskin o acıtan hatıraları
(Acımıyor tenim, ve acımıyor) olmadı!
(Dokunduğun yerler)
Söktün, defalarca diktim o küçük ellerinle
Açtığın ve sızlayan bütün yaralarımı!
(Acımıyor artık kalbim) olmadı!
(Kalbim)

Bana ne yaptın, ne yaptın, ne yaptın
Ne yaptın çocuk?
(Sadece sessizce durdum ve öylece izledim
Bir meleğin ellerindeki ellerimin izlerini)
Niye yaptın, niye yaptın
Niye yaptın ahh çocuk?
(Sadece sessizce durdum ve öylece izledim
Bir meleğin ellerindeki kaderimin sökülüşünü)
Bana ne yaptın, ne yaptın, ne yaptın
Ne yaptın çocuk?
(Sadece sessizce durup öylece izlemek istedim
Bir meleğin ellerindeki kalbimi)
Niye yaptın, niye yaptın
Niye yaptın ahh çocuk?
(Sadece öylece durup sessizce
Izlemeyi istedim, sadece bir meleği sevmeyi)
Göremiyorum, duyamıyorum artık
Dokunamıyorum çocuk
(Hep bir şey eksik gibi ve hep bir şey
Yarım ve hep bir şey yok artık sanki)
Anlatamıyorum, anlatamıyorum artık
Ağlayamıyorum çocuk
(Ne bir ışık var ne de bir
Şarkı artık sokaklarında bu kaybetmiş şehrin)
İnanmıyorum, inanmıyorum artık
Inanamıyorum çocuk
(Ne bir isim var duvarlarında
Ahh ne de okunabilen bir cümle)
Bilmiyorum, bilmiyorum artık
Sevemiyorum çocuk
(Sadece sessizce durdum ve öylece izledim
Bir meleğin ellerindeki ölümümü)

Ne yağmur, ne kar, ne yüzüme vuran
Rüzgâr, canımı yakan acıtan sonbahar
Daha dinmedi çocuk (Öyle beyaz ve öyle)
Seni silmedi çocuk (Öyle maviydi ki)
Alev alev yanan kirpiklerinden
Saçılan kıvılcımlarınla başlayan
Bu yangın daha sönmedi çocuk
(Öyle güzeldi ki ve öyle) sönemedi çocuk
(Öyle masum ama) bu viran şehirde
Bu viran hikaye henüz bitmedi
Bitmedi, bitmedi, bitmedi çocuk
(Öyle yanlış, öyle) bitemedi çocuk
(Öyle yanlış ki ve öyle)
Bu aciz şarkılar, bu aciz dualar
Seni geri getirmedi, getirmedi
Getirmedi çocuk (Ve öyle çocuk)
Dönmedin çocuk (Kalbim)
Bana ne yaptın, ne yaptın, ne yaptın
Ne yaptın çocuk?
(Tüm maviler kirli şimdi ve tüm beyazlar
Utanç içinde ve sadece uyumak)
Bunu niye yaptın, niye yaptın, niye yaptın
Niye yaptın çocuk!? (Uyumak istiyorum)