Cem Adrian, Halil Sezai - Buruk Şarkı sözleri (lyrics)
Cem Adrian [Cem Filiz] Edirne, Türkiye 🇹🇷
[Cem Adrian, Halil Sezai - Buruk Şarkı sözleri lyrics]
Artık senin olmadığın bu ev
Benim cehennemimdir
Bıraktığın bir yarım hayat benim tesellimdir
Gözyaşlarım akmıyor artık
Gözyaşlarım senindir
Bak çocuklar hiç gülmüyor artık
Bunun suçu benimdir
Ah içimde ah içimde
Sen giderken eğilen yüzüm benim acizliğimdir
Bastığın her kaldırım taşı
Senin cinayetindir
Durdurmuyor, hiç durmuyor artık
Zaman felaketimdir
Her gün can alıp, her yeni gün veren
Umut, benim zehrimdir
Ah içimde ah içimde
Kırık dökük bir can yitik bitik bir kalp
Yanık yenik bir aşk var içimde
Zifir siyah bir his feryat figan bir ses
Emanet bir nefes var içimde
Kırık dökük bir can yitik bitik bir kalp
Yanık yenik bir aşk var içimde
Zifir siyah bir his feryat figan bir ses
Emanet bir nefes var içim hep
Buruk, buruk, buruk, buruk, buruk
Seni, sen giderken gelen
Yağmurlara emanet ettim
O çok sevdiğin kır çiçeklerine
Vazgeçirip sonbahardan
Seni taze ilkbaharlara emanet ettim
Seni çıkmaz sokaklardan, uzun yollara
Karanlıktan aydınlığa emanet ettim
Derinlerden bulutlara
Siyahlardan beyazlara emanet ettim
Tüm yazgıları silip ellerimle
Seni başka bir kadere emanet ettim
Seni kendimden sakınıp
Bir başka kalbe emanet ettim
Seni bir felaketten esirgeyip
Bir umuda emanet ettim buruk, buruk
Buruk, buruk
Benim cehennemimdir
Bıraktığın bir yarım hayat benim tesellimdir
Gözyaşlarım akmıyor artık
Gözyaşlarım senindir
Bak çocuklar hiç gülmüyor artık
Bunun suçu benimdir
Ah içimde ah içimde
Sen giderken eğilen yüzüm benim acizliğimdir
Bastığın her kaldırım taşı
Senin cinayetindir
Durdurmuyor, hiç durmuyor artık
Zaman felaketimdir
Her gün can alıp, her yeni gün veren
Umut, benim zehrimdir
Ah içimde ah içimde
Kırık dökük bir can yitik bitik bir kalp
Yanık yenik bir aşk var içimde
Zifir siyah bir his feryat figan bir ses
Emanet bir nefes var içimde
Kırık dökük bir can yitik bitik bir kalp
Yanık yenik bir aşk var içimde
Zifir siyah bir his feryat figan bir ses
Emanet bir nefes var içim hep
Buruk, buruk, buruk, buruk, buruk
Seni, sen giderken gelen
Yağmurlara emanet ettim
O çok sevdiğin kır çiçeklerine
Vazgeçirip sonbahardan
Seni taze ilkbaharlara emanet ettim
Seni çıkmaz sokaklardan, uzun yollara
Karanlıktan aydınlığa emanet ettim
Derinlerden bulutlara
Siyahlardan beyazlara emanet ettim
Tüm yazgıları silip ellerimle
Seni başka bir kadere emanet ettim
Seni kendimden sakınıp
Bir başka kalbe emanet ettim
Seni bir felaketten esirgeyip
Bir umuda emanet ettim buruk, buruk
Buruk, buruk