Cem Adrian - Tanrı'nın Elleri (Emir) Şarkı sözleri (lyrics)
Cem Adrian [Cem Filiz] Edirne, Türkiye 🇹🇷
[Cem Adrian - Tanrı'nın Elleri Emir Şarkı sözleri lyrics]
Rüzgar eserken yapraklar dökülür
O berrak yüzünden bir damla süzülür
Bu ayrılık, bu ayrılık
Kalbindeki en büyük yaradır artık
Ve güneş batarken, çocuklar uyurken
Baş uçumda bekleyen yorgun bir melektir
Ve her gece sabret diye
Saçlarımda dolaşan Tanrı'nın elleridir
Ne büyük, ne derin, ne siyah, ne keskin
Ayrılık gibi o kırılgan gözlerin
Unutma, unutma
Dikecek yırtılan geceyi sabaha
Ne büyük, ne beyaz, ne eşsiz, ne duru
Hep sarılıp sarıyor üşüyen ruhumu
Bırakma, bırakma elimi, düşerim karanlığa
Bir melek işliyor ismini ince
Bir dantel gibi kalbime
Hissediyorum kaderimin üstünde gezinen
Yumuşak uçlu parmaklarını
Küçük bir kum parçası karışıyor
Denize uzakta bir yerde
Ve gözyaşların değiyor avuçlarıma ağlama
Ne büyük, ne derin, ne siyah, ne keskin
Ayrılık gibi o kırılgan gözlerin
Unutma, unutma
Dikecek yırtılan geceyi sabaha
Ne büyük, ne beyaz, ne eşsiz, ne duru
Hep sarılıp sarıyor üşüyen ruhumu
Bırakma, bırakma elimi, düşerim karanlığa
Rüzgar eserken yapraklar dökülür
O berrak yüzünden bir damla süzülür
Bu ayrılık, bu ayrılık
Kalbindeki en büyük yaradır artık
Ve güneş batarken, çocuklar uyurken
Baş uçumda bekleyen yorgun bir melektir
Ve her gece sabret diye
Saçlarımda dolaşan Tanrı'nın elleridir
Rüzgar eserken yapraklar dökülür
O berrak yüzünden bir damla süzülür
Bu ayrılık, bu ayrılık
Kalbindeki en büyük yaradır artık
Ve güneş batarken, çocuklar uyurken
Baş uçumda bekleyen yorgun bir melektir
Ve her gece sabret diye
Saçlarımda dolaşan Tanrı'nın elleridir
Tanrı'nın elleridir
O berrak yüzünden bir damla süzülür
Bu ayrılık, bu ayrılık
Kalbindeki en büyük yaradır artık
Ve güneş batarken, çocuklar uyurken
Baş uçumda bekleyen yorgun bir melektir
Ve her gece sabret diye
Saçlarımda dolaşan Tanrı'nın elleridir
Ne büyük, ne derin, ne siyah, ne keskin
Ayrılık gibi o kırılgan gözlerin
Unutma, unutma
Dikecek yırtılan geceyi sabaha
Ne büyük, ne beyaz, ne eşsiz, ne duru
Hep sarılıp sarıyor üşüyen ruhumu
Bırakma, bırakma elimi, düşerim karanlığa
Bir melek işliyor ismini ince
Bir dantel gibi kalbime
Hissediyorum kaderimin üstünde gezinen
Yumuşak uçlu parmaklarını
Küçük bir kum parçası karışıyor
Denize uzakta bir yerde
Ve gözyaşların değiyor avuçlarıma ağlama
Ne büyük, ne derin, ne siyah, ne keskin
Ayrılık gibi o kırılgan gözlerin
Unutma, unutma
Dikecek yırtılan geceyi sabaha
Ne büyük, ne beyaz, ne eşsiz, ne duru
Hep sarılıp sarıyor üşüyen ruhumu
Bırakma, bırakma elimi, düşerim karanlığa
Rüzgar eserken yapraklar dökülür
O berrak yüzünden bir damla süzülür
Bu ayrılık, bu ayrılık
Kalbindeki en büyük yaradır artık
Ve güneş batarken, çocuklar uyurken
Baş uçumda bekleyen yorgun bir melektir
Ve her gece sabret diye
Saçlarımda dolaşan Tanrı'nın elleridir
Rüzgar eserken yapraklar dökülür
O berrak yüzünden bir damla süzülür
Bu ayrılık, bu ayrılık
Kalbindeki en büyük yaradır artık
Ve güneş batarken, çocuklar uyurken
Baş uçumda bekleyen yorgun bir melektir
Ve her gece sabret diye
Saçlarımda dolaşan Tanrı'nın elleridir
Tanrı'nın elleridir