Ceza - Dejavu Şarkı sözleri (lyrics)
Ceza [Bilgin Özçalkan] Üsküdar, İstanbul, Türkiye 🇹🇷
[Ceza - Dejavu Şarkı sözleri lyrics]
Seçkin insanların kurduğu galakside bir
Kara delik ben
Gördüğüm her şey silik bir fenomen
Hızla gelişen nesle sahip
Olamayan her ebeveyn
Süper emici bir zihniyetle kalıcı
Lekeler bırakır en sonunda
Biyonik olmak ister ancak paranın
Tadı çok hoş gelir
Rhyme'larımla beliren dünyamda paraya yer yok
Esas kavram insanizm
Liriklerimle yansıyan global isteyişler
Bu med cezir, dikkat etmek gerekir
Beyne hükmeder ve bitirir
Insanoğlunun içindeki bu savaşı
En iyi olmanın bir tadı var ancak sınırı yok
Boşa kürek çeken kâğıt geminin
Kaptanlarına çare yok
Gemiyi terk eden fare rolüne
Bürünen kahraman çok
Boş ver, sen kahramandan kork
Savaşı seyreden bir kargayım ben
Sesim duyulmaz
Ölümü gökte görmeliyim, gökten değil
Bozulan her düzen zamanla aşınır kökten değil
Gökten zembille inmedim ve nefret ettim öçten
Önceden çocuktum, aklım ermedi, tamam
Ya şimdi?
Geriye baktığımda yaşadığım bütün olaylar
Tekerrür ediyor âlemimde
Kötü bi' günümü tekrardan yaşamak istemezken
Daha da kötüsü gelebilir
Beklemek rahatsız edebilir
Aynı şeyi mi yaşayacağım? Bu paradoks!
Beni yanıltan her fikir
Boşa yapılan her zikir
Havaya karışan tüm zehir (zehirler)
Akıl mı, yoksa panzehir mi gerekir?
Gündüzüm, gecem eşit gibi ve her gün ekinoks
Ve her şey büyülü her zamanki hisse dejavu
Kara delik ben
Gördüğüm her şey silik bir fenomen
Hızla gelişen nesle sahip
Olamayan her ebeveyn
Süper emici bir zihniyetle kalıcı
Lekeler bırakır en sonunda
Biyonik olmak ister ancak paranın
Tadı çok hoş gelir
Rhyme'larımla beliren dünyamda paraya yer yok
Esas kavram insanizm
Liriklerimle yansıyan global isteyişler
Bu med cezir, dikkat etmek gerekir
Beyne hükmeder ve bitirir
Insanoğlunun içindeki bu savaşı
En iyi olmanın bir tadı var ancak sınırı yok
Boşa kürek çeken kâğıt geminin
Kaptanlarına çare yok
Gemiyi terk eden fare rolüne
Bürünen kahraman çok
Boş ver, sen kahramandan kork
Savaşı seyreden bir kargayım ben
Sesim duyulmaz
Ölümü gökte görmeliyim, gökten değil
Bozulan her düzen zamanla aşınır kökten değil
Gökten zembille inmedim ve nefret ettim öçten
Önceden çocuktum, aklım ermedi, tamam
Ya şimdi?
Geriye baktığımda yaşadığım bütün olaylar
Tekerrür ediyor âlemimde
Kötü bi' günümü tekrardan yaşamak istemezken
Daha da kötüsü gelebilir
Beklemek rahatsız edebilir
Aynı şeyi mi yaşayacağım? Bu paradoks!
Beni yanıltan her fikir
Boşa yapılan her zikir
Havaya karışan tüm zehir (zehirler)
Akıl mı, yoksa panzehir mi gerekir?
Gündüzüm, gecem eşit gibi ve her gün ekinoks
Ve her şey büyülü her zamanki hisse dejavu