Davina Michelle - Duurt Te Lang lyrics
[Davina Michelle - Duurt Te Lang lyrics]
We konden over alles praten, alles
Maar alles ging over de liefde
We vergaten alles in een brief, een smsje
In een liedje schreef ik
Ik zal alles voor je doen en
Voor je liefde leef ik
En die liefde kreeg ik, en vaak in overmate
Je kon de drempels van het
Leven aan me overlaten
Je zag die meiden haten want
Ik had m’n superheld
Je had je vrienden net te
Vaak over mij verteld
Nu staren we samen naar de
Tafel met de mondjes dicht
Blikken die vanzelf spreken in ons gezicht
Ik heb het overgrote deel
Van alles aangericht
Maar ik rijd te lang in deze
Tunnel en ik zie geen licht
Dus doe je ogen dicht voor onze laatste set
En denk terug aan het kleine
Huisje met het kleine bed
Shit maar morgen is de pijn terug
Staan we uren op de halte
Rijdt de trein terug
Het duurt te lang
We staan hier al een tijdje en we moeten door
Dus voor de laatste keer het spijt me
Het duurt te lang het duurt te lang
We staan stil wat jij wil, wat ik wil
Het duurt te lang
Twee stille mensen aan de tafel
Het is geen gezicht
Ik kan die route niet belopen
Met me ogen dicht
Je weet precies wat ik ga zeggen
‘k weet het ook van jou
En op het eind vertel ik vast
Hoeveel ik van je hou
En daarna slaan de deuren weer en
Breekt er weer een glas
Daarna valt er weer een traan en
Pak ik weer m’n tas
En daarna hou ik je weer stevig vast
En leg me kleren weer terug in de kast
Dus ik hou je nog een poosje vast want
Dan vergeet je nog hoe boos je was
Maar de pijn blijft zitten dus het helpt niet
Dus waarschijnlijk is het morgen
Weer hetzelfde lied
De tekst komt op hetzelfde
Neer in dezelfde beat
Een soort van gouden verf
Op een blok verdriet
Conflicten zijn normaal maar het
Moet ons niet verstikken
Me tranen vallen niet dus laat
Ik het liedje snikken
Het duurt te lang
We staan hier al een tijdje en we moeten door
Dus voor de laatste keer het spijt me
Het duurt te lang het duurt te lang
(We staan stil, Wat jij wil, wat ik wil)
Het duurt te lang
Maar alles ging over de liefde
We vergaten alles in een brief, een smsje
In een liedje schreef ik
Ik zal alles voor je doen en
Voor je liefde leef ik
En die liefde kreeg ik, en vaak in overmate
Je kon de drempels van het
Leven aan me overlaten
Je zag die meiden haten want
Ik had m’n superheld
Je had je vrienden net te
Vaak over mij verteld
Nu staren we samen naar de
Tafel met de mondjes dicht
Blikken die vanzelf spreken in ons gezicht
Ik heb het overgrote deel
Van alles aangericht
Maar ik rijd te lang in deze
Tunnel en ik zie geen licht
Dus doe je ogen dicht voor onze laatste set
En denk terug aan het kleine
Huisje met het kleine bed
Shit maar morgen is de pijn terug
Staan we uren op de halte
Rijdt de trein terug
Het duurt te lang
We staan hier al een tijdje en we moeten door
Dus voor de laatste keer het spijt me
Het duurt te lang het duurt te lang
We staan stil wat jij wil, wat ik wil
Het duurt te lang
Twee stille mensen aan de tafel
Het is geen gezicht
Ik kan die route niet belopen
Met me ogen dicht
Je weet precies wat ik ga zeggen
‘k weet het ook van jou
En op het eind vertel ik vast
Hoeveel ik van je hou
En daarna slaan de deuren weer en
Breekt er weer een glas
Daarna valt er weer een traan en
Pak ik weer m’n tas
En daarna hou ik je weer stevig vast
En leg me kleren weer terug in de kast
Dus ik hou je nog een poosje vast want
Dan vergeet je nog hoe boos je was
Maar de pijn blijft zitten dus het helpt niet
Dus waarschijnlijk is het morgen
Weer hetzelfde lied
De tekst komt op hetzelfde
Neer in dezelfde beat
Een soort van gouden verf
Op een blok verdriet
Conflicten zijn normaal maar het
Moet ons niet verstikken
Me tranen vallen niet dus laat
Ik het liedje snikken
Het duurt te lang
We staan hier al een tijdje en we moeten door
Dus voor de laatste keer het spijt me
Het duurt te lang het duurt te lang
(We staan stil, Wat jij wil, wat ik wil)
Het duurt te lang