Diggy Dex - Wij Zijn Allemaal Gemaakt Van Hetzelfde songtekst (lyrics)
[Diggy Dex - Wij Zijn Allemaal Gemaakt Van Hetzelfde songtekst lyrics]
Ik kijk in de ogen van mijn zoon en ik denk:
‘k geloof niet eens, ook nooit gedaan
Maar dit is Gods geschenk
En ik denk: waarom ik
Waarom ben ik zo’n mazzelpik?
Waarom is die van mij hier wel
En waarom voor een ander weg?
Ze zeggen: God dobbelt niet
In mijn optiek wel
Wat is meer onverdiend nog
Dan wanneer je van het lot verliest?
Maar laat de liefde met
De doden niet begraven
En laat de hoop niet varen, nee
Wij zijn allen hier
Je kan vluchten naar het einde
Tot de hemel wacht
Je kan staan in de zon met een paraplu
Te kijken tot de regen valt
Ik kan alles relativeren tot ik
Terug bij af ben
Of niet proberen omdat het toch tegenvalt
We kunnen leven alsof
We kunnen geven en nemen
Liefhebben en haten
Maar altijd terugkeren tot stof
Wij zijn hier op dit moment, maar je wist al:
Leven is de overwinning op zich al
Wij zijn allemaal gemaakt van hetzelfde
Wij zijn allemaal gemaakt van
Niets, alles alles en niets
Allemaal gemaakt van
Ik zie de schoonheid in van een begrafenis
Omdat de dood ons laat inzien
Wat de waarde is elke strijd die je voert
Dat is er een in je hoofd
En vechten met jezelf dat win je nooit, nee
Dus heb jezelf lief nu
Zoals je ook een ander hebt
Ik ben al vijfendertig en ik
Voelde ‘t voor het eerst
Volledig voor mezelf ook nu pas dat is gek
Hoeveel dogma’s en scenario’s
Ze zitten daar als spoken in je hoofd
Hoeveel negatieve zelfbeelden
En vooronderstelling
Ik wel niet had verzameld
Hoeveel mensen die vertellen me
Wat je kan en wat niet
Wat er hoort en wat ziet
Het systeem dat draait door op
Wat regels en advies
En ik snap dat er iets moet
Zijn ergens als een systeem
Maar als het er niet is, hm, waarom niet
Nee? Ik lees de krant en die vertelt me
Dat er zoiets is als onderscheid
Hij, die mag het land in hij
Weer niet en zij weer wel wat is dat toch?
Tijdsgeest van de angst
En juist datgeen maakt mij
Het allerbangst van binnen
Niemand vlucht voor de lol, never
Ik zou precies hetzelfde doen
Als ik en mijn naasten
In gevaar zouden verkeren
Zijn we dan niets verder
Dan duizenden jaren geleden?
Maar ik weiger om de haat te laten overwinnen
En kijken we terug over duizend
Jaar en zeggen we:
Wat was het toch barbaars hoe
We met mensen omgingen? Ik hoop het
Net als dat ik hoop dat je niet alles gelooft
Wat je ziet en wat je hoort
Maar blijf vragen: waarom is dat zo?
Linkse rakker, hippie Dex, yes, ik ben er één
Ook daar valt alles tegenin te brengen
Zeker! Maar ik ben klaar met negativisme
Hoe kan ik anders?
Moet ik mijn eigen zoon zien opgroeien
In m’n bad van cynisme?
Wij zijn allemaal gemaakt van hetzelfde
Dezelfde stof hetzelfde wat ons laat bloeien
En laat verwelken, Zo van
Wij zijn allemaal gemaakt van hetzelfde
Wij zijn allemaal gemaakt van
Niets, alles alles en niets
Wij zijn allemaal gemaakt van
‘k geloof niet eens, ook nooit gedaan
Maar dit is Gods geschenk
En ik denk: waarom ik
Waarom ben ik zo’n mazzelpik?
Waarom is die van mij hier wel
En waarom voor een ander weg?
Ze zeggen: God dobbelt niet
In mijn optiek wel
Wat is meer onverdiend nog
Dan wanneer je van het lot verliest?
Maar laat de liefde met
De doden niet begraven
En laat de hoop niet varen, nee
Wij zijn allen hier
Je kan vluchten naar het einde
Tot de hemel wacht
Je kan staan in de zon met een paraplu
Te kijken tot de regen valt
Ik kan alles relativeren tot ik
Terug bij af ben
Of niet proberen omdat het toch tegenvalt
We kunnen leven alsof
We kunnen geven en nemen
Liefhebben en haten
Maar altijd terugkeren tot stof
Wij zijn hier op dit moment, maar je wist al:
Leven is de overwinning op zich al
Wij zijn allemaal gemaakt van hetzelfde
Wij zijn allemaal gemaakt van
Niets, alles alles en niets
Allemaal gemaakt van
Ik zie de schoonheid in van een begrafenis
Omdat de dood ons laat inzien
Wat de waarde is elke strijd die je voert
Dat is er een in je hoofd
En vechten met jezelf dat win je nooit, nee
Dus heb jezelf lief nu
Zoals je ook een ander hebt
Ik ben al vijfendertig en ik
Voelde ‘t voor het eerst
Volledig voor mezelf ook nu pas dat is gek
Hoeveel dogma’s en scenario’s
Ze zitten daar als spoken in je hoofd
Hoeveel negatieve zelfbeelden
En vooronderstelling
Ik wel niet had verzameld
Hoeveel mensen die vertellen me
Wat je kan en wat niet
Wat er hoort en wat ziet
Het systeem dat draait door op
Wat regels en advies
En ik snap dat er iets moet
Zijn ergens als een systeem
Maar als het er niet is, hm, waarom niet
Nee? Ik lees de krant en die vertelt me
Dat er zoiets is als onderscheid
Hij, die mag het land in hij
Weer niet en zij weer wel wat is dat toch?
Tijdsgeest van de angst
En juist datgeen maakt mij
Het allerbangst van binnen
Niemand vlucht voor de lol, never
Ik zou precies hetzelfde doen
Als ik en mijn naasten
In gevaar zouden verkeren
Zijn we dan niets verder
Dan duizenden jaren geleden?
Maar ik weiger om de haat te laten overwinnen
En kijken we terug over duizend
Jaar en zeggen we:
Wat was het toch barbaars hoe
We met mensen omgingen? Ik hoop het
Net als dat ik hoop dat je niet alles gelooft
Wat je ziet en wat je hoort
Maar blijf vragen: waarom is dat zo?
Linkse rakker, hippie Dex, yes, ik ben er één
Ook daar valt alles tegenin te brengen
Zeker! Maar ik ben klaar met negativisme
Hoe kan ik anders?
Moet ik mijn eigen zoon zien opgroeien
In m’n bad van cynisme?
Wij zijn allemaal gemaakt van hetzelfde
Dezelfde stof hetzelfde wat ons laat bloeien
En laat verwelken, Zo van
Wij zijn allemaal gemaakt van hetzelfde
Wij zijn allemaal gemaakt van
Niets, alles alles en niets
Wij zijn allemaal gemaakt van